آکادمی کارآفرینی

فرایند ارزیابی شرکت های دانش بنیان

چگونگی ارزیابی شرکت های دانش بنیان

فرایند ارزیابی شرکت های دانش بنیان

 ﺑﻪﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن در ﺣﺎل ﺑﻪروزرﺳﺎﻧﯽ اﺳﺖ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ ﺻﻨﻌﺖ، ﺗﮑﻨﻮﻟﻮژی و ﻋﺮﺻﻪﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺎ ﮔﺬر زﻣﺎن ﺷﺎﻫﺪ ﺑﻪروزرﺳﺎﻧﯽ ﺑﯿﺶﺗﺮ در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ و ﻣﺆﺳﺴﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن ﺧﻮاﻫﯿﻢ ﺑﻮد.

ﺗﻌﺎرﯾﻒ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻣﺘﻘﺎﺿﯽ داﻧﺶ‌ﺑﻨﯿﺎن

ﻃﺒﻖ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﻌﺎون ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ و ﻣﺆﺳﺴﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن، از زﻣﺎن اﺟﺮای ﻗﺎﻧﻮن ﺣﻤﺎﯾﺖ از ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن در ﻣﻌﺎوﻧﺖ ﻋﻠﻤﯽ و ﻓﻨﺎوری ﺗﺎ ﺑﻪ اﻣﺮوز ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی زﯾﺎدی ﺑﺮای درﯾﺎﻓﺖ ﺗﺄﯾﯿﺪﯾﻪ ﻣﺮاﺟﻌﻪ ﮐﺮده‌اﻧﺪ.

ﺑﺮای ارزﯾﺎﺑﯽ ﺻﺤﯿﺢ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن اﺑﺘﺪا ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﭼﻨﺪ ﻣﻮرد ﮐﺎرﺑﺮدی آﺷﻨﺎ ﺷﻮﯾﻢ. اﯾﻦ ﻣﻮارد ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:

1_ ﻗﺎﻧﻮن: وﺟﻮد ﻗﻮاﻧﯿﻦ و ﺣﻤﺎﯾﺖﻫﺎی ﻻزم ﺟﻬﺖ اﯾﺠﺎد ﻓﺮﺻﺖﻫﺎی ﺳﻮدآور ﺟﻬﺖ ﻧﻮآوری و اﺧﺘﺮاﻋﺎت در ﺧﻠﻖ ﻣﺤﺼﻮﻻت.

2_ ﺷﺮﮐﺖ: ﻣﺆﺳﺴﻪ ﯾﺎ ﺷﺮﮐﺘﯽ ﮐﻪ ﻣﺮاﺣﻞ ﻗﺎﻧﻮﻧﯽﺷﺪن داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن را ﺑﻪﻃﻮر ﮐﺎﻣﻞ اﻧﺠﺎم رﺳﺎﻧﯿﺪه اﺳﺖ.

3_ ﮐﺎرﮔﺮوه: ارزﯾﺎﺑﯽ و ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺻﻼﺣﯿﺖ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ و ﻣﺆﺳﺴﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن و ﻧﻈﺎرت ﺑﺮ اﺟﺮا.

4_ ﺷﺮﮐﺖ داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن: ﺷﺮﮐﺖ ﯾﺎ ﻣﺆﺳﺴﻪی ﺧﺼﻮﺻﯽ ﮐﻪ ﺑﻪﻣﻨﻈﻮر اﻓﺰاﯾﺶ ﻋﻠﻢوﺛﺮوت، ﮔﺴﺘﺮش اﻗﺘﺼﺎد داﻧﺶﻣﺤﻮر، ﺗﺤﻘﻖ اﻫﺪاف ﻋﻠﻤﯽ و اﻗﺘﺼﺎدی، اﯾﺠﺎد ﻓﺮﺻﺖﻫﺎ ﺳﻮدآور در زﻣﯿﻨﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ در ﺣﻮزه ﻓﻨﺎوریﻫﺎی ﺑﺮﺗﺮ و ﺑﺎارزش اﻓﺰوده زﯾﺎد و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﻣﻮرد ﻧﻈﺮ اﯾﻦ آﯾﯿﻦﻧﺎﻣﻪ، ﺑﻪ ﺗﺄﯾﯿﺪ ﮐﺎرﮔﺮوه ﻣﯽرسد.

5_ ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ: درﮔﺎﻫﯽ اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﻪی اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ در آن وارد و ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮد.

6_ ﮐﺎرﮔﺰاران: دﺳﺘﻪای از ﻧﻬﺎدﻫﺎ، ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ و ﻣﺆﺳﺴﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن ﮐﻪ ﺑﺮای ﺳﻨﺠﺶ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ و ﻣﺆﺳﺴﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن، ﺗﻮﺳﻂ دﺑﯿﺮﺧﺎﻧﻪ ﮐﺎرﮔﺮوه اﻧﺘﺨﺎب ﻣﯽﺷﻮد.

7_ ﻧﻤﻮﻧﻪ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ: ﻧﻤﻮﻧﻪﻫﺎی اوﻟﯿﻪای از ﻣﺤﺼﻮل ﮐﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﻣﯽﺷﻮد و ﺷﺮﮐﺖ ﺗﻼش ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﻃﺮاﺣﯽﻫﺎ و آزﻣﺎﯾﺶﻫﺎی ﺑﯿﺸﺘﺮ، ﻣﺸﮑﻼت آن را ﺑﺮﻃﺮف ﮐﻨﺪ، ﺑﺎ اﯾﻦﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮل اﺻﻠﯽ ﻫﻨﻮز ﺗﻮﻟﯿﺪ ﯾﺎ ﺳﺎﺧﺘﻪ ﻧﺸﺪه ﺑﺎﺷﺪ.

8_ ﻓﻬﺮﺳﺖ ﮐﺎﻻﻫﺎ و ﺧﺪﻣﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن: ﻓﻬﺮﺳﺘﯽ از ﻣﺤﺼﻮﻻﺗﯽ ﮐﻪ از ﻧﻈﺮ ﻓﻨﯽ و ارزش اﻓﺰوده، ارزﺷﻤﻨﺪ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺗﺼﻮیب ﮐﺎرﮔﺮوه ﻣﯽرﺳﻨﺪ.

9_ ﮐﺎﻻﻫﺎ و ﺧﺪﻣﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن ﺑﺎ ﻓﻨﺎوری در ﺳﻄﺢ 1 و ﺳﻄﺢ 2: ﻣﺤﺼﻮﻻﺗﯽ ﮐﻪ در ﻓﻬﺮﺳﺖ ﮐﺎﻻﻫﺎ و ﺧﺪﻣﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽﺷﺎن از ﻧﻈﺮ ﻓﻨﯽ و ﺳﻄﺢ ﻓﻨﺎوری در آنﻫﺎ در دو ﺳﻄﺢ ۱ و ۲ دﺳﺘﻪﺑﻨﺪی ﻣﯽﺷﻮﻧﺪ. ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺳﻄﺢ ۲ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﻌﺎف ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ ﻧﻤﯽﺷﻮﻧﺪ.

10_ درآﻣﺪ ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ: درآﻣﺪ ﺣﺎﺻﻞ از ﻓﺮوش ﻣﺤﺼﻮﻻت ﯾﺎ ﺧﺪﻣﺎت ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ ﮐﻪ در ﺻﻮرت ﻓﺮوش ﺧﺎﻟﺺ، درآﻣﺪ ﻧﺎﺧﺎﻟص ﭘﯿﻤﺎﻧﮑﺎری و ﺳﺎﯾﺮ درآﻣﺪﻫﺎ و داﺷﺘﻦ ﯾﺎ ﻧﺪاﺷﺘﻦ ﺳﻮد و زﯾﺎن اﻇﻬﺎرﻧﺎﻣﻪ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ درج ﻣﯽﺷﻮد.

ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ارزﯾﺎﺑﯽ ﮐﺎﻻﻫﺎ و ﻣﺤﺼﻮﻻت ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن

ﺳﻪ ﻣﻌﯿﺎر اﺻﻠﯽ ﺑﺮای ارزﯾﺎﺑﯽ ﻣﺤﺼﻮﻻت ﻋﺒﺎرتاﻧﺪ از:

اﻟﻒ) ﻣﺮﺣﻠﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪ: ﮐﺎﻻﻫﺎی ﻣﻌﺮﻓﯽ ﺷﺪه ﺣﺘﻤا در ﺣﺎل ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺑﺎﺷﺪ و ﯾﺎ ﺣﺘﻤا در ﻣﺮﺣﻠﻪ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﯾﺎ ﺗﺴﺖ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﻣﺤﺼﻮل ﺷﺮﮐﺖ ﺑﻪﺻﻮرت ﺧﺪﻣﺖ اﺳﺖ، ﺑﺎﯾﺪ اﺳﻨﺎد ﻓﺮوش ﺧﺪﻣﺖ اراﺋﻪ ﺷﻮد.

ب) ﺳﻄﺢ ﻓﻨﺎوری: ﻻزم اﺳﺖ ﻣﺤﺼﻮل ﺷﺮﮐﺖ در ﺣﻮزه ﻓﻨﺎوریﻫﺎی ﺑﺎﻻ ﺑﺎﺷﺪ، ﯾﻌﻨﯽ داﻧﺶ ﻓﻨﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺤﺼﻮل، دارای ﭘﯿﭽﯿﺪﮔﯽ ﻓﻨﯽ ﺑﺎﻻﯾﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﻪﺳﺨﺘﯽ ﮐﭙﯽﺑﺮداری ﺷﻮد، و ﺑﻪ‌دﺳﺖ‌آوردن آن ﻣﺤﺼﻮﻻت از ﻣﻮاﻧﻊ اﺻﻠﯽ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﺑﺎزار ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻨﻈﻮر ﮐﻠﯽ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در اﺻﻞ ﻧﺘﻮاﻧﻨﺪ ﻣﺤﺼﻮﻻت را ﺑﻪراﺣﺘﯽ ﮐﭙﯽ ﮐﻨﻨﺪ.

ج) ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ: ﻻزم اﺳﺖ ﺷﺮﮐﺖ ﺑﺮاﺳﺎس ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻖوﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺮ روی ﻣﺤﺼﻮل ﯾﺎ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﺗﺠﻬﯿﺰات ﺗﻮﻟﯿﺪ، ﻃﺮاﺣﯽ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ اﻧﺠﺎم داده ﺑﺎﺷﺪ.


همچنین بخوانید: بحران های کسب و کار


ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﺗﺤﻘﯿﻖوﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﭼﻪ ﺻﻮرت ﺑﺎﺷﺪ؟

ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺬﮐﻮر، ﺑﺎﯾﺪ ﺑﺮاﺳﺎس ﯾﮏ ﯾﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ از روشﻫﺎی زﯾﺮ، اﻧﺠﺎم ﺷﺪه ﺑﺎﺷﺪ.

1_ ﻃﺮاﺣﯽ داﺧﻠﯽ: اﻧﺠﺎم ﻃﺮاﺣﯽ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﺪه و ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺷﺮﮐت.

2_ ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﻣﻌﮑﻮس: اﻧﺠﺎم ﻃﺮاﺣﯽ ﺑﺮاﺳﺎس ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎی ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ ﺑﺮ روی ﻣﻬﻨﺪﺳﯽ ﻣﻌﮑﻮس ﻣﺤﺼﻮل ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی دﯾﮕﺮ.

3_ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻨﺎوری ﺑﻪ ﻫﻤﺮاه اﯾﺠﺎد ﺗﻐﯿﯿﺮات اﺳﺎﺳﯽ: ﺷﺮﮐﺖ اﺑﺘﺪا داﻧﺶ ﻓﻨﯽ را از ﻃﺮﯾﻖ اﻧﺘﻘﺎل ﻓﻨﺎوری از ﻣﺠﻤﻮﻋﻪﻫﺎی ﺑﯿﺮون از ﺷﺮﮐﺖ از ﻃﺮﯾﻖ ﺧﺮﯾﺪ ﻟﯿﺴﺎﻧﺲ، ﺧﺮﯾﺪ ﺗﺠﻬﯿﺰات، درﯾﺎﻓﺖ آﻣﻮزش از ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی دﯾﮕﺮ و … وارد ﮐﺮده اﺳﺖ، و در اداﻣﻪ ﺑﺎ اﻧﺠﺎم ﺗﺤﻘﯿﻖ و ﺗﻮﺳﻌﻪ و ﻃﺮاﺣﯽ، ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ اﯾﺠﺎد ﺗﻐﯿﯿﺮات اﺳﺎﺳﯽ در ﻣﺤﺼﻮل ﯾﺎ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ﯾﺎ ﺗﺠﻬﯿﺰات ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺷﺪه اﺳﺖ.

فرایند ارزیابی شرکت های دانش بنیان چگونگی ارزیابی شرکت های دانش بنیان

ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ و ﻣﺆﺳﺴﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ و ﻣﺆﺳﺴﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻣﻮرد ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪاﻧﺪ دارای ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی زﯾﺮ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻣﻮارد ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:

الف) ﺷﺮﮐﺖ ﯾﺎ ﻣﺆﺳﺴﻪ ﻧﻮﭘﺎ ﻧﻮع ۱

ب) ﺷﺮﮐﺖ ﯾﺎ ﻣﺆﺳﺴﻪ ﻧﻮﭘﺎ ﻧﻮع ۲

ج) ﺷﺮﮐﺖ ﯾﺎ ﻣﺆﺳﺴﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪی ﻧﻮع ۱

د) ﺷﺮﮐﺖ ﯾﺎ ﻣﺆﺳﺴﻪ ﺗﻮﻟﯿﺪی ﻧﻮع ۲

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن «نوپا ﻧﻮع ۱»

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻧﻮﭘﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻇﻬﺎرﻧﺎﻣﻪ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ ﺳﺎل ﻣﺎﻟﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮد را ﻧﺪارﻧﺪ، درﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ دارای ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮏ ﻣﺤﺼﻮل ﯾﺎ ﮐﻼ در ﺳﻄﺢ ۱ ﻓﻨﺎوری را در ﺣﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ و اراﺋﻪ داده ﺑﺎﺷﻨﺪ.

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن «ﻧﻮﭘﺎ ﻧﻮع 2»

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻧﻮﭘﺎﯾﯽ ﮐﻪ اﻇﻬﺎرﻧﺎﻣﻪ ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ ﺳﺎل ﻣﺎﻟﯽ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮد را ﻧﺪارﻧﺪ، درﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﺑﺎﯾﺪ دارای ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮏ ﻣﺤﺼﻮل ﯾﺎ ﮐﻼ در ﺳﻄﺢ ۲ ﻓﻨﺎوری را در ﺣﺪ ﻧﻤﻮﻧﻪ آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ و اراﺋﻪ داده ﺑﺎﺷند.

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن «ﺗﻮﻟﯿﺪی ﻧﻮع 1»

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻣﺘﻘﺎﺿﯽ ﮐﻪ در درآﻣﺪﺷﺎن اﻇﻬﺎرﻧﺎﻣﻪی ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮد را دارﻧﺪ. در ﺻﻮرﺗﯽ ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ ۵۲ درﺻﺪ از اﯾﻦ درآﻣﺪ، ﺣﺎﺻﻞ از ﻓﺮوش ﮐﺎﻻﻫﺎ ﯾﺎ ﺧﺪﻣﺎت ﺑﺎ ﻓﻨﺎوری در ﺳﻄﺢ ۱ اﺳت.

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن «ﺗﻮﻟﯿﺪی ﻧﻮع 2»

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻣﺘﻘﺎﺿﯽ ﮐﻪ در درآﻣﺪﺷﺎن اﻇﻬﺎرﻧﺎﻣﻪی ﻣﺎﻟﯿﺎﺗﯽ ﺳﺎل ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺧﻮد را دارﻧﺪ اﻣﺎ ﺑﻪ ﺷﺮوط زﯾﺮ:

1_ ﺷﺮﮐﺖ، ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮏ ﮐﺎﻻ ﯾﺎ ﻣﺤﺼﻮل را ﺑﺎ ﻓﻨﺎوری در ﺳﻄﺢ ۱ ﯾﺎ ﺳﻄﺢ ۲ را ﺣﺪاﻗﻞ در ﺣﺪ ﻧﻤﻮﻧه آزﻣﺎﯾﺸﮕﺎﻫﯽ ﺳﺎﺧﺘﻪ و اراﺋه ﻧﻤﺎﯾﺪ.

2_ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﺠﺮی ﺣﺪاﻗﻞ ﯾﮏ ﭘﺮوژه ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺣﺪاﻗﻞ 1/0 درﺻﺪ از ﻗﯿﻤﺖ آن ﻣﻄﺎﺑﻖ ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی ﻣﺸﺨﺺ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ ﺷﺮﮐﺖ ﻣوﺮد ﻧﻈﺮ ﮔﻪ ﻣﺤﺼﻮل ﻣﯽﺧﻮاﻫﺪ ﺑﻪ آن ﻓﺮوﺧﺘﻪ ﺷﻮد، ﺑﺎﺷﺪ.

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻣﺴﺘﻌﺪ «داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن ﻧﻮع۳»

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻣﺴﺘﻌﺪی ﮐﻪ ﺣﺎﺋﺰ ﻣﻌﯿﺎرﻫﺎی اﯾﻦ آﯾﯿﻦﻧﺎﻣﻪ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ وﻟﯽ در ﺻﻮرت اراﺋﻪ ﻓﺮﺻﺖ و ﺣﻤﺎﯾﺖ، اﻣﮑﺎن ﮐﺴﺐ آنﻫﺎ ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﻮد، ﺑﻪﺻﻮرت ﺷﺮﮐﺖ ﻣﺴﺘﻌﺪ داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن نوع 3 ﻣﻮرد ﺗﺄﯾﯿﺪ ﻗﺮار ﻣﯽﮔﯿﺮﻧد که این شرکت‌ها از لحاظ دریافت مجوز جهت دانش‌بنیان شدن دارای انواع مختلفی‌اند که عبارتند از:

1_ شرکت در مسیر توسعه یا تکمیل دانش فنی یک کالا‌ دانش‌بنیان باشد.

2_ شرکت‌هایی که دارای محصول دانش‌بنیان هستند اما همه‌ی تأییدیه‌ها یا آزمون‌های معتبر تأیید‌کننده محصول را کسب نکرده‌اند.

3_ شرکت‌های فعال در زمینه تعمیر اساسی محصولات دانش‌بنیان پیچیده

4_ شرکت‌های با درآمد عملیاتی بالا

5_ شرکت‌های مستقر در مناطق کم‌تر برخوردار

6_ شرکت‌های فعال در حوزه علوم انسانی، خلاق و صنایع فرهنگی

7_ شرکت‌های فعال در پارک‌ها و مراکز رشد علم و فناوری

 

ضوابط اجرایی، ارکان مهم معیار‌های ارزیابی

یک سری نکات را برای موفق‌تر بودن شرکت در این فرآیند باید در نظر بگیریم:

1_ شرکت‌هایی که به سازمان‌ها و نهاد‌های دولتی یا عمومی و غیردولتی وابسته هستند، بسته به میزان مالکیت این سازمان‌ها و نهاد‌ها در شرکت، عدم تأیید یا صرفا به‌صورت شرکت نوع 2 یا مستعد دانش‌بنیان می‌شوند.

2_ دبیرخانه کارگروه می‌تواند محصولات یا کالا‌هایی که دیگر در‌حال توسعه یا تولید نیستند را مورد تأیید قرار ندهد.

3_ شرکت‌هایی که تأییدیه آن‌ها قبلا مورد تأیید قرار نگرفته است تا زمان مشخص‌شدن نتیجه ارزیابی مجدد تمدید، می‌توانند از مزایای قانون استفاده کنند.

4_ اگر قانون از شرکت‌ها حمایت کند، صرفاً به‌خاطر توسعه و تولید کالا‌ها یا محصولات دانش‌بنیان است.

5_ شرکت‌های متقاضی باید تعهدنامه‌ای را ارائه دهند که دارای نظام‌نامه مالی باشد.

6_ پرونده شرکت‌هایی که در عمل به تعهداتشان دارای سابقه سوء هستند، مورد بررسی بیش‌تر و دقیق‌تری قرار می‌گیرند.

7_ اگر شرکت هر گونه تخلفی را منجر شود، از حمایت مجدد محروم خواهد شد.

8_ شرکت‌هایی که مورد تأیید قرار گرفته‌اند، برای این‌که بتوانند از تک‌تک حمایت‌ها و تسهیلات استفاده کنند، باید معیار‌های خاص مورد‌نظر آن نوع حمایت‌ها و تسهیلات را نیز احراز نمایند.

فرایند ارزیابی شرکت های دانش بنیان چگونگی ارزیابی شرکت های دانش بنیان

فرایند ارزیابی شرکت های دانش بنیان

ﻓﺮآﯾﻨﺪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی ﻣﺘﻘﺎﺿﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺮاﺣﻞ زﯾﺮ اﺳﺖ:

ﺷﺮﮐﺖ ﻣﺘﻘﺎﺿﯽ در ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ و ﻣﺆﺳﺴﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن ثبت‌نام نمایند.

سامانه:

(http:/www.reg.daneshbonyan.ir)

دﺑﯿﺮﺧﺎﻧﻪ ﮐﺎرﮔﺮوه ﭘﺲ از ﺑﺮرﺳﯽ اوﻟﯿﻪ اﺳﻨﺎد و ﻣﺪارک ﺷﺮﮐﺖ، آن را ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺰار ﺟﻬﺖ ارزﯾﺎﺑﯽ ارﺟﺎع ﻣﯽدﻫﺪ.

ﮐﺎرﮔﺰار ﭘﺲ از ارزﯾﺎﺑﯽ ﺷﺮﮐﺖ ﻣﺘﻘﺎﺿﯽ، اﻃﻼﻋﺎت ﺧﻮد را در ﺳﺎﻣﺎﻧﻪ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ دﺑﯿﺮﺧﺎﻧﻪ ﮐﺎرﮔﺮوه ﺑﺎرﮔﺬاری ﻣﯽﻧﻤﺎﯾﺪ. دﺑﯿﺮﺧﺎﻧﻪ ﭘﺲ از ﺑﺮرﺳﯽ ﻓﺮآﯾﻨﺪ ارزﯾﺎﺑﯽ و ﺻﺤﺖ اﻃﻼﻋﺎت و ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺗﻄﺒﯿﻖ ﺑﺎ آﯾﯿﻦﻧﺎﻣﻪ، ﻧﺘﯿﺠﻪ را ﺑﻪ ﮐﺎرﮔﺮوه ارزﯾﺎﺑﯽ و ﺗﺸﺨﯿﺺ ﺻﻼﺣﯿﺖ ﺷﺮﮐﺖﻫﺎ و ﻣﺆﺳﺴﺎت داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن اراﺋﻪ ﻣﯽﮐند.

ﭘﺲ از ﺑﺮرﺳﯽ ﭘﺮوﻧﺪه ﺷﺮﮐﺖ در ﮐﺎرﮔﺮوه، ﻧﺘﯿﺠﻪ ارزﯾﺎﺑﯽ ﺑﻪ دﺑﯿﺮﺧﺎﻧﻪ اﻋﻼم ﻣﯽﺷﻮد.

ﻧﻬﺎﯾﺘﺎ ﻧﺘﯿﺠﻪ ﺑﺮرﺳﯽ داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن ﺑﻮدن ﺷﺮﮐﺖ ﻣﺘﻘﺎﺿﯽ، در ﮐﺎرﺗﺎﺑﻞ ﺷﺮﮐﺖ ﻗﺴﻤﺖ «آرﺷﯿﻮ» ﻣﻨﻌﮑﺲ ﻣﯽﮔﺮدد.

ﺷﺮﮐﺖﻫﺎی داﻧﺶﺑﻨﯿﺎن در ﻃﯽ ﺳﺎل ۱۰۴۱، ﺗﺎ ۵ ﺧﺮداد ﻣﻬﻠﺖ ارﺳﺎل رزوﻣﻪ و ﺗﮑﻤﯿﻞ اﻃﻼﻋﺎت ﻻزم را داﺷﺘﻪاﻧﺪ.

 

ﮔﺮدآورﻧﺪﮔﺎن: آرزو ﺟﻌﻔﺮیﻧﯿﮏ_ ﻋﻠﯿﺮﺿﺎ اﮐﺒﺮی

منبع:  https://daneshbonyan.isti.ir/

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا