فهرست مطالب
بیماری شایع زنانه
عفونت ادرار زمانی اتفاق می‌افتند که باکتری‌ها، اغلب از پوست یا رکتوم، وارد مجرای ادرار شده و آنجا را آلوده کنند. عفونت‌ها معمولاً توسط باکتری اشریشیا کلی که در سیستم روده زندگی می‌کند، ایجاد می‌شود. اگر E. coli از راست روده به واژن وارد شود، می‌تواند وارد مجرای ادرار (لوله‌ای که ادرار را از مثانه حمل می‌کند) شده و مثانه را عفونی کند. عفونت ادرار می‌تواند چندین قسمت دستگاه تناسلی را درگیر کند اما مثانه شایع‌ترین نوع عفونت است. عفونت ادراری در زنان نسبت به مردان شایع‌تر است؛ زیرا مجرای ادرار آنها کوتاه‌تر و به راست روده نزدیک‌تر است؛ این سبب می‌شود که باکتری‌ها راحت‌تر وارد دستگاه ادراری شوند. اما این سوال مطرح می‌شود راه‌های پیشگیری و درمان این بیماری چیست؟ آیا واکسنی علیه این بیماری وجود دارد؟
افراد مسنِ مستعد به عفونت ادراری:
افراد مسن نیز در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به سیستیت هستند. این افزایش خطر ممکن است به دلیل تخلیه ناقص مثانه باشد. چندین بیماری وجود دارد که می‌تواند به این موضوع مربوط شود، از جمله بزرگ شدن پروستات یا افتادگی مثانه (شرایطی که مثانه می افتد یا از موقعیت معمول خود خارج می‌شود). به افراد مبتلا به عفونت ادراری مکرر گاهی برای مدتی آنتی‌بیوتیک با دوز پایین داده می‌شود تا از عود عفونت جلوگیری شود. این روش به این دلیل است که بدن فرد می‌تواند در برابر آنتی‌بیوتیک مقاومت کند و شخص می‌تواند انواع دیگر عفونت‌ها، مانند کولیت C. diff را دریافت کند، به همین دلیل این روش به ندرت استفاده می‌شود. عفونت ادراری را می توان به راحتی با آنتی بیوتیک درمان کرد؛ با این حال، اگر درمان نشود یا اگر دارو را زود قطع کنید، این نوع عفونت می‌تواند منجر به عفونت جدی‌تری مانند عفونت کلیه شود.
آنتی‌بیوتیک‌های رایج برای درمان:
1.نیتروفورانتوئین
2. سولفونامیدها (داروهای سولفا)
3. آموکسی سیلین
4. سفالوسپورین‌ها
5. تری متوپریم/سولفامتوکسازول
6. داکسی سایکلین
7. کینولون‌ها (مانند سیپروفلوکساسین)
تفاوت بین عفونت ادراری (UTI) و عفونت مثانه (سیستیت) چیست؟
عفونت دستگاه ادراری عمومی‌ترین عفونت است. UTI اصطلاحی برای عفونتی است که در سراسر دستگاه ادراری رخ می‌دهد.
به عفونت مثانه سیستیت می‌گویند که یک عفونت خاص است. در این عفونت باکتری راه خود را به مثانه باز کرده و باعث التهاب می‌شود، البته لازم به ذکر است، تمام موارد عفونت ادراری منجر به عفونت مثانه نمی‌شوند.
پیشگیری بهترین راه در برابر عفونت مثانه است؛ این نوع از عفونت می‌تواند نه تنها مثانه بلکه کلیه‌های فرد را درگیر کند که بسیار پیچیده‌تر خواهد بود.
آزمایش تشخیصی عفونت اداری:
⦁ تست ادرار: در این آزمایش، ادرار را از نظر گلبول‌های قرمز، گلبول‌های سفید و باکتری بررسی می‌کنند. تعداد گلبول‌های سفید و قرمز خون که در ادرار شخص یافت می‌شود در واقع می‌تواند نشان‌دهنده عفونت باشد.
⦁ کشت ادرار: برای تعیین نوع باکتری در ادرار از کشت ادرار استفاده می‌شود. این آزمایش مهم است زیرا به تعیین درمان مناسب کمک می‌کند.
⦁ اولتراسوند: در این آزمایش امواج صوتی تصویری از اندام‌های داخلی ایجاد می‌کنند. اولتراسوند روی پوست شخص انجام می‌شود و بدون درد است که معمولاً نیازی به آمادگی ندارد.
⦁ سیستوسکوپی: در این آزمایش از یک ابزار ویژه مجهز به یک لنز و یک منبع نور (سیستوسکوپ) برای دیدن داخل مثانه از مجرای ادرار استفاده می‌شود.
⦁ سی‌تی‌اسکن: یکی دیگر از تست‌های تصویربرداری، سی‌تی‌اسکن نوعی اشعه ایکس است که مقاطع عرضی بدن (مانند برش‌ها) را می‌گیرد. این آزمایش بسیار دقیق‌تر از اشعه ایکس معمولی است.
عوامل افزاینده عفونت ادراری:
⦁ روابط جنسی
⦁ عفونت ادراری قبلی
⦁ سن
⦁ بارداری
⦁ مشکلات ساختاری در دستگاه ادراری، مانند بزرگ شدن پروستات
⦁ تغییرات در باکتری‌هایی که در داخل واژن یا فلور واژن زندگی می‌کنند
⦁ عدم رعایت بهداشت صحیح
علائم:
⦁ درد یا سوزش در هنگام ادرار کردن
⦁ تکرر ادرار
⦁ احساس نیاز به ادرار کردن با وجود خالی بودن مثانه
⦁ ادرار خونی
⦁ فشار یا گرفتگی در کشاله ران یا پایین شکم
راه‌های پیشگیری:
⦁ نوشیدن مقدار زیادی آب
⦁ از محصولات تحریک‌کننده زنانه خودداری کنید
⦁ تغییر در روش‌های پیشگیری بارداری
واکسن امیدوارکننده علیه عفونت ادراری :
محققان دانشگاه تگزاس در دالاس در حال بررسی استفاده از واکسن‌های تمام سلولی برای مبارزه با عفونت دستگاه ادراری (UTI) هستند که بخشی از تلاش برای مقابله با مسئله جدی‌تر باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک است. دکتر نیکول دنیسکو، استادیار علوم بیولوژیکی و دکتر جرمیا گسنسمیت، دانشیار شیمی و بیوشیمی، اخیرا استفاده از چارچوب‌های فلزی-آلی (MOFs) را برای محصور و غیرفعال کردن سلول‌های باکتریایی برای ایجاد یک “مخزن” نشان دادند؛ که به واکسن‌ها اجازه می‌دهد مدت بیشتری در بدن باقی بمانند. این مطالعات در موش‌ها نشان داد این روش، تولید آنتی‌بادی را به‌طور قابل توجهی افزایش داده و نرخ بقای بالاتر به میزان قابل توجهی را در مقایسه با روش‌های استاندارد تهیه واکسن کامل سلولی ایجاد می‌کند.
واکسیناسیون به عنوان یک راه درمانی برای عفونت‌های ادراری:
دنیسکو گفت: به دلیل این که آنتی‌بیوتیک‌ها دیگر قادر به پاسخ برعلیه این نوع عفونت نیستند، واکسیناسیون به‌عنوان یک راه درمانی برای عفونت‌های ادراری مکرر در حال بررسی است.
واکسیناسیون:
واکسن‌ها میکروب‌های کشته شده یا ضعیف شده‌ای هستند که شامل آنتی‌ژن عامل بیماری‌زا هستند. این آنتی‌ژن‌ها سبب ایجاد پاسخ ایمنی توسط سیستم ایمنی بدن می‌شوند. ساختن واکسن علیه باکتری‌های بیماری‌زا دشوار است، زیرا باکتری‌ها به‌طور قابل توجهی بزرگ‌تر و پیچیده‌تر از ویروس‌ها هستند. تکنولوژی واکسن حدود دو قرن قدمت دارد و به طرز شگفت‌انگیزی تکامل داشته‌است. محققان امیدوارند که پلتفرم جدید بتواند با استفاده از پاتوژن‌های موجود و به خوبی مطالعه شده، برای ایجاد پاسخ‌های ایمنی هدایت شده و مهندسی شده‌تر، مورد استفاده قرار گیرد.
نتیجه‌گیری:
عفونت ادرار زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری‌ها، اغلب از پوست یا رکتوم، وارد مجرای ادرار شده و آنجا را آلوده کنند. عفونت‌ها معمولاً توسط باکتری اشریشیا کلی که در سیستم روده زندگی می‌کند، ایجاد شده و می‌تواند در کلیه‌ها، مثانه و مجرای ادرار برود. بیشتر عفونت‌ها دستگاه ادراری تحتانی – مثانه و مجرای ادرار را درگیر می‌کنند.
این بیماری در زنان نسبت به مردان شایع‌تر است، برای درمان آن از آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود اما بهترین راه درمان، پیشگیری است.
منبع:
cdc.gov
health.harvard.edu
my.clevelandclinic.org
sciencedaily.com
زهرا موحدی‌نسب
