فهرست مطالب
فعال كردن غير مستقيم سلولهایT، با سلولهای ایمنی کمکی به نام دندریتیک انجام میشود.
لنفوسیت نوعی گلبول سفید است که بخشی از سیستم ایمنی بدن را تشکیل میدهد. دو نوع اصلی لنفوسیت وجود دارد، سلولهای B و سلولهای T. هر دوي اين سلولها در مغز استخوان ساخته ميشوند اما جايگاه تكامل آنها متفاوت است. نوع B در مغز استخوان و نوع T در غدهاي واقع در پشت جناغ به نام تيموس دیده میشود. سلولهای B آنتی بادیهایی تولید میکنند که برای حمله به باکتریها، ویروسها و سموم مهاجم استفاده میشود و سلولهای T، سلولهای خود بدن را که توسط ویروسها تسخیر یا سرطانی شدهاند، از بین میبرند. لنفوسیت T تیموسیت نیز نامیده میشود. سلولهای T سلولهای بنیادی در مغز استخوان رشد میکنند و به تیموس هدایت میشوند تا بالغ و فعال شوند.
تومورهای سرطانی یکی از علل اصلی مرگومیر در جهان است. دانشمندان به دنبال راهی برای شناسایی و ازبینبردن تومورهای بدخیم سرطانی هستند تا بتوانند جان انسانهای بیشتری را نجات دهند.
تومورها تودههاي غیرطبیعی بافتی هستند؛ که زمانی تشکیل میشوند که سلولها رشد بيش از حد دارند و بسيار تقسیم میشوند یا زمانی که مرگشان فرا ميرسد، نمیمیرند. در شرایط مناسب، سلولهایT بدن میتوانند سلولهای سرطانی را شناسایی و از بین ببرند. اما در اکثر بیماران سرطانی، سلولهایT پس از ورود به محیط اطراف تومور توانایی خود را از دست میدهند.
نابودی خودبهخودی
هنگامی که تومورها شروع به شکلگیری میکنند، پروتئینهای سرطانی تولید ميكنند که سلولهای T، آنها را بهعنوان تودهای بیگانه از سلولها شناسایی میکنند. این به سلولهاي T اجازه میدهد تا تومورها را قبل از این که خیلی حجیم شوند، از بین ببرند. در موارد دیگری، تومورها قادر به ترشح سیگنالهای شیمیایی هستند که باعث غيرفعال شدن سلولهایT شده و به تومورها اجازه میدهند تا بدون کنترل به رشد خود ادامه دهند. سلولهای دندریتیک به فعالسازی سلولهای T مبارزهکننده با تومورها کمک میکنند، این سلولها بهعنوان یاختههای فرعی در دستگاه ایمنی هستند که عملکرد اصلی آنها پردازش پاسخ اولیه برای لنفوسیتهای در حال استراحت و پاسخ ثانویه برای لنفوسیتهای خاطره است.
چون انواع مختلفی از سلولهای دندریتیک وجود دارد، تاکنون تاثیر منحصر به فرد آنها در فعالسازی سلولهای T به طور کامل مشخص نشده است. در این مطالعات، تیمهای تحقيقاتي تلاش ميكنند تا به نتيجه مطلوب از انواع خاصي از سلولهای دندریتیک دست یابند که در تحریک و فعالسازی سلولهای T، تاثير بيشتري دارند.
یکی از این نوع سلولهای دندریتیک موردنیاز برای ایجاد ایمنی، سلولهای DC1 هستند. آنها با سلولهای T
که قادر به ازبینبردن سلولهای سرطانی هستند، ارتباط دارند. بااینحال، این سلولها برای پسرفت تومور موردنیاز نیستند، اما با استفاده از فناوری به نام فناوری توالییابی RNA تکسلولی، با فعالسازی سلولهای DC2، نوع متفاوتی از سلولهای دندریتیک شناسایی شد که باعث فعالشدن سلولهای T در تومورهای پسرفت کننده میشود. این توالی یابی بهصورتی انجام میشود که میتواند سلول های پروتئینی را بدون تغییر ژنوم در یک سلول تغییر دهد.
بهنظر میرسد این بخش از سلولهای دندریتیک توسط اینترفرون نوع یک، سیگنال شیمیایی که سلولها بهطور معمول در پاسخ به عفونت ویروسی تولید میکنند، فعال ميشود. بخش کوچکی از این سلولهای دندریتیک در تومورهای بدخیم دیگر یافت شده است که پیشرفت میکنند، اما بهدرستی فعال نشده بودند. بااینحال، اگر این سلولها بتوانند تومورها را با اینترفرون درمان کنند، سلولهای دندریتیک، سلولهای T را برای حمله به سلولهای تومور تحریک میکنند.
درمان هدفمند
برخی از انواع اینترفرون برای کمک به درمان سرطان استفاده شده است. داروی اینترفرون آلفا در واقع همان پروتئین اینترفرونی است که بدن شما به طور طبیعی تولید میکند؛ اینترفرون در بدن، بر رشد سلولهای بدن و سیستم ایمنی تأثیر میگذارد. اضافه کردن اینترفرون بیشتر ممکن است به بدن شما برای مبارزه با سرطان یا عفونت ویروسی کمک کند. اما عوارض جانبی گستردهای نیز دارند كه ميتوان به بیماریهای پوستی، بیماریهاي مربوط به اعصاب- عفونت و سرفه اشاره کرد.
یافتههای این مطالعه نشان میدهد که انتقال اینترفرون با روشی بسیار هدفمند به سلولهای تومور یا استفاده از دارویی که سلولهای تومور را برای تولید اینترفرون نوع یک تحریک میکند، میتواند بسیار مفید و اثربخش باشد. سیستم ایمنی ما طوری طراحی شده که به تفاوتهای ظریف در اینترفرون نوع یک به طور چشمگیری پاسخ دهد و این مسئله از نظر ایمونولوژیک بسیار جذاب است.
گردآورنده: هدیه حجاب
ویراستار: رضا ولیپور پرچنکی
منابع:
همچنین بیشتر بخوانید در مورد: