فهرست مطالب
زوال عقل
مغز یکی از ارگان‌های پیچیده‌ی بدن انسان است که کنترل حافظه، احساسات،گرسنگی، توانایی‌های حرکتی و… را به عهده دارد. با افزایش سن مشکلاتی مانند آلزایمر، زوال عقل، پارکینسون و… می‌توانند بوجود بیایند.
زوال عقل مجموعه‌ای از علائم را توصیف می‌کند که ناشی از اختلالاتی است که بر مغز اثر می‌گذارند. زوال عقل بر تفکر، رفتارها و توانایی انجام کارها اثر می‌گذارد و عملکرد مغز چنان تحت تاثیر قرار می‌گیرد که در زندگی روزمره، اجتماعی و کاری فرد اختلال ایجاد می‌شود. بیش از 100 نوع بیماری وجود دارد که باعث زوال عقل می‌شود از شایع‌ترین بیماری‌هایی که منجر به این اختلال می‌شوند می‌توان به الزایمر، زوال عقل عروقی که مشکلات گردش خون به مغز است و که در اثر مرگ و تخریب سلول‌های عصبی مغز رخ می‌دهد اشاره کرد.
چه کسانی دچار زوال عقل می‌شوند
اکثر افرادی که دچار زوال عقل می‌شوند مسن هستند اما باید به یاد داشته باشید که این اختلال یک بخش طبیعی از پیری نیست و همه‌ی افراد پیر دچار این اختلال نمی‌شوند.
زوال عقل می‌تواند برای هرکسی اتفاق بیفتد اما بعد از 65 سالگی شایع‌تر است.
Dementiaعلائم اولیه زوال عقل
• ازدستدادن پیشرونده و مکرر حافظه
• گیجی
• تغییر شخصیت
• ازدستدادن توانایی انجام کارهای روزمره
چگونه از زوال عقل جلوگیری کنیم
در حال حاضر هیچ راه قطعی‌ای برای پیشگیری از زوال عقل وجود ندارد ولی بااین‌حال فعالیت‌های فیزیکی، تغذیه، فعالیت‌های محرک شناختی و درمان‌های پزشکی همگی به عنوان راه‌های خوبی برای پیشگیری از الزایمر و زوال عقل شناخته شده‌اند.
یک تیم پژوهشی بین المللی به سرپرستی پروفسور Sylvie Belleville تعیین کردند که تقریبا 14-12جلسه مداخله‌ای برای جلوگیری از زوال شناختی برای افراد در معرض خطر لازم است. قبل از این آزمایش، تعداد جلسات لازم و در واقع دوز مورد نیاز برای اثرات مطلوب درمان ناشناخته بود. Belleville عصب روان‌شناس و محقق می‌گوید: « در مطالعات فارماکولوژیک، تمام تلاش‌ها برای تعیین دوز درمانی بهینه مورد نیاز برای مشاهده اثرات مورد انتظار انجام می‌شود.» این به ندرت در مطالعات غیر‌دارویی انجام می‌شود، به ویژه در مطالعاتی که در زمینه پیشگیری از زوال شناختی انجام می‌شود، جایی که اطلاعات کمی برای شناسایی این دوز در دسترس است.
وی ادامه داد :« بنابراین تعیین تعداد بهینه جلسات درمانی بسیار مهم است.» در واقع، پیشنهاد جلسات خیلی کم هیچ اثر بهبود قابل توجهی ایجاد نمی‌کند، اما جلسات زیاد نیز نامطلوب است زیرا این مداخلات پرهزینه هستند، هم برای فردی که درمان را دنبال می‌کند، هم از نظر زمان و مشارکت و هم برای سازمان پرهزینه است.
Belleville خاطر نشان کرد باید فردیت افراد هنگام تعیین دوز در نظر گرفته شود. محققان اثرات جلسات را از نظر سن، جنسیت، سطح تحصیلات و وضعیت شناختی و جسمانی هر شرکت‌کننده ارزیابی کردند. سپس رابطه بین “دوز” دریافتی هر کدام و بهبود شناختی آن‌ها مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.
نتیجه گیری
به گفته محققان، شناسایی و هدف قراردادن دوز بهینه و سفارشی کردن درمان برای هر فرد مهم است. نه تنها “دوز” جزء مهمی از مداخلات رفتاری است، بلکه می‌تواند اطلاعات ارزشمندی را در مواقعی که زمان و هزینه محدود است ارائه دهد، به آژانس‌های سلامت عمومی کمک می‌کند تا برنامه‌های پیشگیری موثری را توسعه دهند و راهنمایی‌هایی را برای افراد مسن و پزشکان ارائه دهند.
نویسنده: صبا ریاحی
ویراستار: رضا ولی‌پور پرچنکی
منابع
یک نظر