پژوهشگران در بررسی‌های جدید خود، باکتری‌های مهندسی‌شده‌ای را برای درمان بیماری پارکینسون معرفی کرده‌اند که از طریق دارورسانی موثر، روند درمانی را بهبود می‌بخشند. محققان نوعی باکتری ایجاد کردند که می‌تواند منبع ثابتی از دارو را در روده بیمار سنتز کند؛ آزمایش‌های حیوانی، بی‌خطر و مؤثر بودن آن را نشان داده‌اند.
البته برای آماده شدن چنین ایده‌ای برای مصرف بالینی، باید به برطرف کردن برخی موانع بپردازیم. ارائه دوزهای کنترل‌شده دارو، محدود کردن رشد میکروب‌های زنده مهندسی‌شده برای سنتز همان مولکول‌های درمانی و… مثال‌هایی از این موانع است.
دانشمندان در این پژوهش، گامی جدید و روبه‌جلو در مهندسی کردن باکتری‌ها برداشته‌اند. آن‌ها سویه‌ای جدید از باکتری “اشریشیا کلی” (E.coli) را مهندسی و اختصاصی کرده‌اند که برای تولید مداوم یک داروی بیماری پارکینسون موسوم به L-DOPA” ” استفاده می‌شود. L-DOPA، یک مولکول است که به عنوان پیش‌ساز دوپامین عمل می‌کند و برای سال‌های زیاد، یک درمان استاندارد و فوق‌العاده برای افراد مبتلا به پارکینسون بوده‌است؛ اما پزشکان متوجه شده‌اند که بیماران پس از حدود پنج سال درمان با L-DOPA، اغلب به عوارض جانبی موسوم به 《دیسکینزی》 “Dyskinesia” یا اختلال در حرکات ارادی دچار می‌شوند. تصور می‌شود که علت وجود این عوارض جانبی، عدم وجود منبع مداوم دارو در مغز باشد.
پژوهشگران برای رفع این مشکل، به بررسی این موضوع پرداختند که آیا باکتری‌هایی که L-DOPA را در روده تولید می‌کنند، می‌توانند به دارورسانی مداوم به مغز کمک کنند یا خیر.
طبق گفته‌ی یکی از پژوهشگران، محققین پس از چندین بار تکرار و بهبود دارورسانی، مبتنی بر میکروبیوم روده، یک باکتری پروبیوتیک سالم برای روده ایجاد کرده‌اند که می‌تواند سطوح پایداری از L-DOPA را تولید کند؛ به‌طوری که می‌توان آن را برای رساندن دوز مورد نیاز به هر بیمار تنظیم کرد.
از همین نویسنده بخوانید: قارچها معجزه‌گران صنعت
چندین پژوهش صورت گرفته روی موش‌ها نشان داد که باکتری‌های مهندسی‌شده، تراکم ثابتی از L-DOPA را در خون ایجاد می‌کنند. سپس، آزمایش‌های دیگری روی مدل‌های حیوانی بیماری پارکینسون نشان داد که این درمان به بهبود عملکردهای حرکتی و شناختی می‌انجامد و نشان می‌دهد که باکتری‌های مهندسی‌شده، حجم مؤثری از دارو را برای درمان تولید می‌کنند.
همچنین، طبق ادعای پژوهشگران، سطح L-DOPA تولیدشده توسط این باکتری را می‌توان به خوبی کنترل کرد. این کار با محدود کردن دوزهای روزانه باکتری در کپسول یا تعدیل مصرف قندی به نام “رامنوز” (Rhamnose) انجام می‌شود. باکتری‌ها به این قند کمیاب نیاز دارند تا به کار خود ادامه دهند و L-DOPA را تولید کنند.
سایر پژوهشگران نیز امیدوارند که این پروژه با روش دارورسانی مداوم مبتنی بر L-DOPA، پیشروی دیسکینزی را محدود کند. آن‌ها همچنین در حال بررسی کاربرد این روش در ارائه درمان‌هایی برای سایر بیماری‌ها مانند بیماری آلزایمر و افسردگی هستند.
نویسندگان: شقایق حاجی دولو _ سپیده هاشمی
خیلی جالب بود😯 ممنون🌹