فهرست مطالب
آیا در حال حاضر اوتیسم درکودکان توسط هورمون قابل درمان است؟
هورمون اکسی‌توسین چیست؟
اکسی توسین به طور طبیعی در بدن زنان باعث القا زایمان می‌شود و یکی از هورمون‌های مترشحه از مغز است که به‌عنوان یک پیام رسان شیمیایی در مغز عمل می‌کند. دانشمندان در مطالعات جدید خود برای پیدا کردن درمان اوتیسم، اکسی توسین را مورد بررسی قرار دادند. هورمون اکسی توسین به دلیل فعالیت آن در مغز به عنوان درمان اوتیسم مورد بررسی قرار گرفته شد. در این مطالعه پژوهشگران بهترین سوال را تاکنون در این زمینه ارائه کرده‌اند:«آیا اکسی توسین یک درمان امن و موثر برای کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم است؟»
آیا هورمون اکسی‌توسین یه درمان موثر برای کودکان مبتلا به اوتیسم است؟
در طول تحقیقات آزمایشگاهی مشخص شد که دریافت هورمون اکسی توسین میتواند نقص‌های رفتاری مانند: رفتارهای اجتماعی، رفتارهای تکراری و اختلالات ساختار مغز را به صورت قابل توجهی بهبود ببخشد. ترشح هورمون اکسی توسین در مغر کودکان به شدت تحت تاثیر روابط والد و کودک است. این موضوع اهمیت روابط صحیح بین والدین و کودکان را در کاهش بروز اختلالات اوتیسم نشان می‌دهد. دانشمندان تصمیم گرفتند نتایج این تحقیقات را در 2 سری گروه کوچک و بزرگ انجام بدهند.
نتایج اولیه آزمایشات در گروه‌های کوچک تر نشان داده بود که هنگامی که کودکان مبتلا به اختلال اوتیسم هورمون اکسی توسین را دریافت می‌کنند، مراکز مغزی دخیل در شناخت احساسی و ارتباطات آن‌ها نسبت به بقیه کودکان بیمار پاسخ بیشتری بروز می‌دهد. به نظر می رسید اکسی توسین به طور موقت فعالیت مناطق مغزی که مسئول ارتباطات اجتماعی کودکان مبتلا به اوتیسم بودند را افزایش داده بود.
توضیح عکس شماره: اوتیسم یک اختلال رشدی عصبی است که فرد در تعاملات اجتماعی و ارتباطی با مشکل مواجه می‌شود.
تیم تحقیقاتی بعد از نتایج گروه اول تصمیم گرفتند در گروه بزرگ تری این آزمایش را انجام بدهند. آن‌ها ۲۹۰ کودک ۳ تا ۱۷ ساله که بر اساس سن و شدت علائم از اوتیسم رنج می برند را ثبت نام کردند. کودکان در گروه‌های مشابه و هم اندازه برای دریافت هورمون اکسی توسین و دارونما به صورت روزانه از طریق اسپری بینی در طول ۲۴ هفته تقسیم شدند.
دانشمندان تلاش می‌کردند جواب این سوال که:«آیا استفاده از هورمون اکسی توسین به‌عنوان درمان بر روی توانایی‌های اجتماعی کودکان بر اساس نمایش و ارزیابی رفتاری در آغاز مطالعه، به صورت قابل توجهی در انتها اثر دارد؟» را بدهند. در طول مطالعات، پژوهشگران و والدین تمام رفتار‌ها را با استفاده از ابزار‌های تحلیلی استاندارد ارزیابی می‌کردند.
نتیجه‌ی آزمایشات در گروه‌های سنی مختلف
این در حالی بود که اکسی توسین به‌خوبی تحمل شده بود و عوارض جانبی اندکی داشت، اما هیچ تفاوت معنا‌داری بین گروهی از کودکان که آن را مصرف می‌کردند نسبت به گروه دارونما وجود نداشت. متاسفانه، در انجام آزمایشات هیچ نشانه‌‌ای از کمک به کودکان مبتلا به اوتیسم در زمینه کسب مهارت‌های اجتماعی نشان نمی‌دهد.
این نتیجه برای کسانی که امیدوار بودند که هورمون اکسی توسین بتواند به نفع کودکان مبتلا به اوتیسم عمل کند، ناامید کننده بود. نتایج تحقیقات در طولانی مدت نشان می‌دهد که استفاده از این ترفند در گروه‌های کوچک امیدبخش بوده است اما نتایج آن در گروه‌های مطالعاتی بزرگ تر بسیار متفاوت بود. درگروه‌های مطالعاتی بزرگ تر مشاهده شد که اکسی توسین عملکرد اجتماعی افراد دارای اختلال اوتیسم را تغییر نمی‌دهد.
ملیکا شعاعی
ویراستاری:مونا اکبری احمدآبادی
گرد آورنده: مریم جلالی
منبع:
