فهرست مطالب
چکیده: مطالعات روشن میکنند که چگونه مغز انسان، احساسات را در خواب رویایی (REM) با مکانیسم تثبیت احساسات مثبت و در در عینحال کاهش ثبات احساسات منفی پردازش میکند. این یافتهها میتوانند مسیر را برای یافتن درمانهای تازهای برای PTSD و دیگر اختلالات مرتبط با پردازش احساسات منفی هموار سازند.
منبع : دانشگاه برن
محققان دپارتمان نورولوژی دانشگاه برن و بیمارستان دانشگاه برن، چگونگی پردازش احساسات در مغز در طول خواب رویایی را که ذخیره احساسات مثبت را تقویت، و همزمان ثبات احساسات منفی را کاهش میدهد، شناسایی کردهاند.
این یافته ها اهمیت خواب را در سلامت روان شرح میدهند و مسیری در جهت یافتن استراتژیهای درمانی جدید ارائه می کنند.
خواب حرکت سریع چشم (REM یا پارادوکسیکال) حالتی منحصربهفرد و رمزآلود است؛ که در طی آن اکثر رویاها همراه با محتوای احساسی شدید رخ میدهند. چگونگی و چرایی برانگیختگی مجدد این احساسات مشخص نیست. قشر جلویی مغز، بسیاری از این احساسات را هنگام بیداری با هم ادغام میکند اما به شکل متناقضی در حین خواب REM، به طور ساکن پدیدار می شود.
پروفسور آنتوان آدامانتیدیس از دپارتمان تحقیقات بیومدیکال (DBMR) در دانشگاه برن و دپارتمان نورولوژی در اینسلسپیتال دانشگاه بیمارستان برن میگوید: “هدف ما درک مکانیزم اساسی و عملکرد چنین پدیده شگفت انگیزی بوده است.”
پردازش احساسات به ویژه پیدا کردن تمایز بین خطر و امنیت برای بقای حیوانات موضوعی حیاتی است.
در انسانها، احساسات بیش ازحد منفی، مانند واکنشهای نشأت گرفته از ترس و حالتهای اضطراب، باعث ایجاد حالات پاتولوژیک مانند اختلال اضطراب پس از سانحه (PTSD) میشوند. در اروپا، تقریباً ۱۵ درصد از جمعیت تحت تاثیر اضطراب مداوم و بیماری روانی شدید قرار دارند.
گروه تحقیقاتی به سرپرستی آنتوان آدامانتیدیس، اکنون در حال ارائه بینشهایی در مورد چگونگی کمک مغز به تقویت احساسات مثبت و تضعیف احساسات شدید منفی یا آسیبزا در طول خواب REM هستند.
این تحقیق در ژورنال ساینس منتشر شده است.
مکانیزم دوگانه:
محققان ابتدا موشها را شرطی کردند تا محرکهای شنیداری مرتبط با ایمنی و سایر محرکهای مرتبط با خطر (محرکهای بد) را تشخیص دهند. سپس فعالیت نورونها در مغز موشها در طول چرخه خواب و بیداری ثبت شد. بدین طریق انها توانستند مناطق مختلف یک سلول را نقشه برداری کنند، و تعیین کنند که چگونه خاطرات عاطفی در طول خواب REM تغییر شکل میدهند.
نورونها از یک بدنه سلولی )سوما( تشکیل شدهاند که اطلاعاتی را که از دندریت ها (ورودی ها) میآید یکپارچه کرده، و سیگنالها را از طریق آکسونها به نورونهای دیگر می فرستند. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که سومای سلولی در حالیکه دندریتهای آنها فعال میشوند خاموش می ماند.
آدامانتیدیس توضیح می دهد: این به معنای جدا شدن دو بخش سلولی است. به معنای دیگر، سوما کاملا خواب و دندریتها کاملا بیدار هستند.
این جداسازی مهم است زیرا فعالیت قوی دندریتها امکان رمزگذاری احساس خطر و امنیت را فراهم می کند، در حالی که مهار کردن سوما، به طور کامل خروجی مدار را در طول خواب REM مسدود میکند. به عبارت دیگر، مغز از شکلگیری تفاوت بین ایمنی و خطر در دندریت ها حمایت میکند، اما از واکنش بیش ازحد به احساسات (به ویژه خطر) جلوگیری می کند.
یک برتری بقا :
به گفته محققان، همزیستی هر دو مکانیزم برای پایداری و بقای موجودات مفید است. “برای بهینه سازی تمایز بین سیگنالهای خطرناک و ایمنی ضروری است.” ماتیا آیمه از DBMR ، نویسنده اول این مقاله می گوید: این مکانیزم دو جهته برای بهینه سازی تمایز بین سیگنال های خطر و ایمنی ضروری است.
اگر این ایجاد تمایز در انسان وجود نداشته باشد و واکنشهای ترس بیش ازحد ایجاد شود، میتواند منجر به اختلالات اضطرابی شود. این یافتهها به ویژه به شرایط پاتولوژیک مانند اختلالات استرس پس از سانحه که در آن تروما در قشر جلویی مغز بیش ازحد تثبیت میشود، روز به روز در طول خواب مرتبط است.
دستاوردی برای داروی خواب:
این یافتهها، راه را برای درک بهتر پردازش احساسات در طول خواب در انسان ها را هموار میکند و دیدگاههای جدیدی را برای اهداف درمانی برای درمان پردازش ناسازگار خاطرات آسیبزا مانند اختلالات استرس پس از سانحه و تثبیت اولیه وابسته به خواب آن ها باز می کند. مسائل دیگر حاد یا مزمن سلامت روانی که ممکن است این جداسازی سوماتودندریتیک را در طول خواب دخیل کنند عبارتند از: استرس حاد و مزمن اضطراب افسردگی هراس یا حتی بی لذتی یا ناتوانی در احساس لذت.
تحقیقات خواب و پزشکی خواب از دیرباز مورد توجه تحقیقات دانشگاه برن و بیمارستان دانشگاه برن این سلسله بوده است
آدامانتیدیس می گوید:” ما امیدواریم که یافتههای ما نه تنها برای بیماران، بلکه برای عموم مردم نیز مورد توجه قرار گیرد.”
نویسنده: Press Office
مترجم: پارسا کفاش
ویراستار: فاطمه فیروزفر
منبع: دانشگاه برن
تماس: Press Office– دانشگاه برن