شناسایی اولین زالوی دارویی امریکایی

Bloodsucker
اولین زالوی دارویی امریکایی که در طی 40 سال توصیف شده است.

مجموعه ی موزه ها نشان میدهد که زالو ی جدید ده ها سال است که از معرض دید پنهان است.طبق گفته ی دانشمندان موزه ی تاریخ Smithsonian: آب های شیرین زمین های مرطوب از جورجیا تا نیویورک مکان زندگی گونه ای از زالوهای دارویی ناشناخته هستند.گونه ی جدید که Macrobdella mimicus نامیده شد برای اولین بار از نمونه های جمع آوری شده در جنوب Maryland شناسایی شد، جستجوهای سریع در میان باتلاق ها و نمونه های جمع آوری شده از موزه ها نهایتا مشخص کرد که این زالو ها در طیف وسیعی در منطقه ی Piedmont در شرق ایالات متحده بین کوه های اپالاچی و ساحل اتلانتیک گسترش یافته است.یک تیم بین المللی از دانشمندان موزه به سرپرستی Anna Phillips مسئول موزه ی کرم های انگلی، گونه ی جدید را در مجله ی انگل شناسی توصیف کرد.

Phillips گفت:ما یک گونه ی جدید از زالوهای دارویی را در فاصله ی کمتر از 50 مایل از موزه ی ملی تاریخ طبیعی پیدا کردیم، که این موزه یکی از بزرگترین کتابخانه های تنوع زیستی در جهان است.
کشفی مثل این روشن میکند که چقدر تنوع برای کشف و ثبت باقی مانده است. حتی درست زیر بینی دانشمندان…

زالو ها کرم های انگل هستند که بسیاری از آن ها از خون میزبانشان تغذیه میکنند.
در سال های 1700 تا 1800 پزشکان برای درمان بسیاری از بیماری ها از زالو استفاده میکردند، آن ها عقیده داشتند، زالو بدن بیمار را از خون های آلوده پاک میکند، همچنین آن ها از زالو برای درمان سردرد، تب و مشکلات دیگر استفاده میکردند.
هر زالویی که به راحتی از انسان تغذیه میکند، زالوی دارویی نامیده میشود، هر چند در آمریکای شمالی از بیشتر زالو ها برای حجامت استفاده میکنند که این زالو ها از اروپا وارد میشود، گونه های بومی دست نخورده باقی میمانند.

Phillips و همکارانش سال ها در آمریکای شمالی به دنبال انواع گوناگونی از زالوهای دارویی بودند.
وقتی که او و همکارانش در سال 2015 با چندین نوع زالوی خال خالی نارنجی و سبز زیتونی که از باتلاق Maryland جمع آوری کرده بودند ، از سفر بازگشتند، فرض کردند که این زالو ها به گونه ای آشنا به نامM.decora تعلق دارند.
این نوع از زالو در سرتاسر ایالات متحده زندگی میکنند،اما نتایج آزمایش DNA چیز دیگری را نشان میدهد.

با بررسی ژنوم نمونه ها در مناطق مهم و کلیدی، برای شناسایی نمونه ها، Ricardo salas- montiel دانشجوی فارغ التحصیل دانشگاه خودگردان ملی مکزیک، تفاوت های معنا داری را بین DNA گونه ی جدید و M.decora پیدا کرد.
اختلافات مولکولی شگفت آور بود اما وقتی که دانشمندان نگاهی دقیق تر به زالوهای تازه جمع آوری شده انداختند، تفاوت های فیزیکی را پیدا کردند که آن هارا ازM.decora متمایز کرد.
زالو های جدید مانندM.decora منافذ تولید مثلی متعددی در انتهای بدنشان داشتند که به عنوان سوراخ تناسلی و سوراخ های فرعی شناخته شدند.
در زالوهای جدید سوراخ های تناسلی و سوراخ های فرعی در موقعیت های متفاوتی نسبت به یکدیگر قرار دارند.

جستجوهای تیم در زمین های دیگر باعث شد که آن ها زالوهای بیشتری با همان موقعیت سوراخ های فرعی در جنوب Carolina پیدا کردند.
Phillipsگفت: ما DNA آن ها را بررسی کردیم، همه ی آن ها به زالو هایی که در Maryland پیدا کرده بودیم، نزدیک تر از هرچیزی بود که شناخته شده بودند.

Phillips به سرعت ده ها زالو امریکای شمالی را که ذخیره شده بود در مجموعه ی انگل ها در Smithsonian را بازیابی کرد و سوراخ های فرعی آن را بررسی کرد.
او گفت: من به طور ناگهانی شروع به پیدا کردن این چیزها در همه جا کردم.
زالوهایی با موقعیت سوراخ های منحصر به فرد در شمال Georgia تاlong island پیدا شدند و سال ها در مجموعه ی موزه نگهداری میشدند.
Phillips گفت : قدیمی ترین به سال 1937 برمیگردد.
Phillips تحقیقات خود را گسترش داد، مجموعه ی انگل ها را در موزه ی علوم طبیعی کارولینای شمالی و موزه ی تاریخ طبیعی Virginia بررسی کرد و به مکان های دیگری اشاره کرد که زالو ها در گذشته از انجا پیدا شده بودند.
او و تیمش همچنین نمونه های جدیدی را درGeorgia و شمال Carolina پیدا کردند و از توالی DNA آن برای تایید رابطه ی نزدیک این زالو ها با نمونه های قبلی استفاده کردند.
هر نمونه به درک تیم از تاریخ وجود زالوها در منطقه و محدوده جغرافیایی آن افزود. Phillips گفت: که داده های مولکولی ،جغرافیایی و مورفولوژی نشان میدهد کهM.mimicus در یک قسمت از شرق ایالات متحده که بین محدوده ی دو نمونه ی دیگر از زالو های دارویی است را تصرف کرده است.
سوابق تاریخی مجموعه موزه ها با نمونه های 63 ساله اطلاعات دیگری را اضافه میکند که تایید میکند نمونه ها اخیرا معرفی نشدند و یک گونه ی تازه تکامل یافته را نشان نمیدهند.
او گفت: آن ها در تمام این مدت همین جا بوده اند، ما فقط به این شیوه ی جدید به آن ها نگاه نکرده بودیم.
بودجه ی این تحقیقات توسط Smithsonian، دانشگاه ملی خودگردان مکزیک، شورای علوم طبیعی و شورای تحقیقات مهندسی کانادا ، موزه ی Royal ontaria و بنیاد olle Engkvist Bygg mastareدر سوئد تامین شده است.

گردآورنده:فرانک صابری
دانشجوی کارشناسی سلولی و مولکولی