فهرست مطالب
تجربه‌ی یک ترس و وحشت بی‌دلیل با اختلال پانیک
اختلال پانیک (“Panic attack” یا به اختصار “PD” هم بیان می‌شود) ازجمله اختلالات اضطرابی مزمن و ناتوان‌کننده است که در آن شواهدی مبنی‌بر ناهمگونی ژنتیکی یا وراثت پیچیده با برهمکنش فاکتورهای محیطی و ژن‌های منفرد وجود دارد.
در این اختلال، فرد مبتلا بدون دلیل مشخصی به‌طور منظم حملات ناگهانی وحشت یا ترس را تجربه می‌کند. تعداد حملاتی که در پانیک رخ می‌دهد بستگی به وضعیت فرد دارد. برخی‌از افراد یک یا دوبار در ماه و برخی دیگر چندین‌بار در هفته دچار این حملات می‌شوند.
حدود 3درصد از بزرگسالان به آن مبتلا هستند؛ این حمله معمولا در عرض 5 تا 20دقیقه ازبین می‌رود اما گاهی تا چند ساعت نیز می‌تواند ادامه داشته‌باشد. اختلال پانیک در زنان شایع‌تر از مردان است.
مطالعات ژنتیکی
درک علت این اختلال ترس، پیچیده و دشوار است و تاکنون هیچ علت ژنتیکی یا اپی‌ژنتیکی مشخصی کشف نشده‌است. با‌این‌حال، یکی از ژن‌های مورد مطالعه، پلی‌مورفیسم “COMT Val158Met” به‌ویژه در زنان مبتلا به اختلال پانیک است. برخی از ژن‌ها مانند “GABRB3″، “DRD2″، “NPY” و “ADORA2A” نیز در مطالعات اندکی با اختلال ترس ارتباط دارند.
حال، مطالعات آتی باید شامل جمعیت بزرگ‌تری باشد تا نتایج مطالعه‌ی فعلی را تأیید کند تا به درک علت اختلال هراس کمک کند.
علائم
در حملات پانیک فرد عموما چهار یا بیشتر این علائم را تجربه می‌کند:
- تپش یا ضربان قلب سریع؛
- تعریق؛
- لرزیدن یا لرزش؛
- تنگی نفس یا احساس خفگی؛
- درد قفسه سینه؛
- حالت تهوع یا معده درد؛
- احساس سرگیجه و ضعف؛
- لرز و گرگرفتگی؛
- بی‌حسی یا گزگز در بدن؛
- احساس غیرواقعی بودن؛
- احساس غش کردن؛
- دهان خشک؛
- احساس زنگ‌زدگی در گوش؛
- ترس از مردن؛
- احساس سکته یا حمله قلبی؛
- و اغلب افراد به افسردگی شدید مبتلا هستند.
روی آوردن به مواد مخدر یا الکل برای مقابله با هراس به نوبه خود می‌تواند علائم را بدتر کند.
تشخیص
هنگام تشخیص بیماری، پزشک به بررسی وجود اختلال اضطراب و هراس در فرد با کمک یک کتاب راهنما حاوی استانداردهای تشخیصی برای شرایط سلامت روان به‌نام “DSM-5” می‌پردازد. طبق DSM-5، برای دریافت تشخیص اختلال پانیک، فرد باید حملات مکرر و غیرمنتظره‌ی پانیک را تجربه کند. این حملات معمولا ترکیبی از علائم فیزیکی، احساسی و شناختی را شامل می‌شود. حملات پانیک اغلب در عرض 10دقیقه به اوج خود می‌رسد و به تدریج فروکش می‌کند.
درمان
درمان مشخصی برای این بیماری وجود ندارد؛ ولی می‌توان با استفاده از یک‌سری تکنیک، روش و دارو تعداد حملات پانیک و علائم آن را کاهش داد.
اگر حملات پانیک به خاطر اضطراب باشد، گزینه‌های درمانی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- استفاده از دارو؛
- روان‌درمانی مانند درمان شناختی و رفتاری؛
- بیوفیدبک درمانی؛
- استفاده از تکنیک برای مدیریت استرس؛
- استفاده از تکنیک‌هایی برای انجام تنفس صحیح؛
- استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش؛
- یادگیری مهارت‌ها جهت حل مسائل؛
- تنظیم سبک زندگی مانند توجه به رژیم غذایی، ورزش و خواب.
داروها
اگر پزشک درمان با استفاده از دارو را مفید بداند، ممکن است موارد زیر تجویز شود:
- داروی ضدافسردگی به‌نام “SSRI”
- داروی ضدافسردگی سه‌حلقه‌ای
- داروی ضدصرع مانند پره‌گابالین یا درصورت وجود اضطراب شدید مصرف کلونازپام
جمع‌بندی
۱۸ژوئن مصادف با 28 خردادماه روز جهانی بیماری پانیک نام‌گذاری شده‌است. از هر 10 بزرگسال در ایالت‌متحده، یک‌نفر هرسال دچار حملات پانیک می‌شود. حدود یک‌سوم از مردم درطول زندگی خود این اختلال را تجربه می‌کنند. محققین هنوز دلیل قطعی برای اختلال پانیک پیدا نکرده‌اند و نمی‌دانند تا چه اندازه این اختلال به ژن‌ها و محیطی که افراد در آن زندگی می‌کنند ربط دارد؛ محققین گمان می‌برند مغز افراد مبتلا به پانیک در پاسخ به ترس حساس باشد. اگر این اختلال هراس درمان نشود، می‌تواند منجربه آگورافوبیا (ترس شدید از قرارگرفتن دربیرون یا در فضاهای بسته) شود.
نویسندگان: کوثر حاجی‌پور، یاسمن اسمی
مترجمان: یاسمن اسمی، کوثر حاجی‌پور، آفاق شهبازی
منابع:
تهیه‌شده در آکادمی ژنتیک ایران
همچنین بخوانید: بیماری_آلبینیسم
