فهرست مطالب
لوسمی؛جهش های ژنی خطی مرتبط با آن!
در چند خط پیش رو با هیولایی تحت عنوان لوسمی اشنا خواهیم شد که چند سالی است علاوه بر اوج گرفتن سلاح مبارزه با آن نیز تا حدی پیدا شده!
چندین سندرم با استعدادی برای رشد لوسمی وجود دارند از جمله سندرم شکستگی مغز استخوان (Bone marrow failure syndromes)
(Down syndrome)سندرم داون
(Li fraumeni syndrome)سندرم لی فرامنی
همچنین در سال های گذشته تعدادی از جهش های دیگر ژنوم برای تشخیص سندرم های مستعد لوسمی از جمله:
کشف شده است.PAX5,GATA2,ANKRD26,ETV6,DDX41
علاوه بر این داده ها نشان میدهد بخش قابل توجهی از بیماران مبتلا به لوسمی استDNAمربوط به جهش های ژن خطی در
TP53 ,BRCA1\2 از جمله:
تشخیص انجمن های بالینی و به دست آوردن سابقه ی خانوادگی به صورت کامل و بالا بودن شاخص سوءظن در تشخیص سندرم های مستعد ابتلا به لوسمی حیاتی هستند.
شناسایی دقیق بیماران با جهش های ژن خطی مرتبط با لوسمی میتواند پیامد های مهم بالینی را در ارتباط با مدیریت لوسمی و نیز مشاوره ی ژنتیکی اعضای خانواده داشته باشد.
معرفی:
استعداد سرطان با توجه به جهش های ژن خطی مدت ها است که شناخته شده است برای کمک هایی که به رشد بسیاری از تومور های جامد می کند.
تا همین اواخر به استثنای سندرم لی فرامنی
LFS به اختصار (Li Fraumeni syndrome)
حساسیت به لوسمی در درجه ی اول با سندرم های بالینی مرتبط است از جمله:
,dyskeratosis congenita,Fanconi anemia(FA)
trisomy 21(Down syndrome)
با این حال در چند سال گذشته مطالعات جمعیت و خانواده برخی از جهش های ژنتیکی را شناسایی کرده اند که باعث افزایش خطر ابتلا به سرطان خون در حاملین می شود.
بسیاری از این جهش ها در ژن هایی هستند که در حال حاضر در لوسمی دخالت دارند و در برخی موارد عملکرد این ژن ها در در پاتوژن های لوسمی است.
توسعه ی انبوه سیستم های توالی موازی بسیاری از این یافته ها را تسهیل کرده است.
در اینجا این بررسی بینش جدید و علمی را در سندرم های شناخته شده مرتبط با لوسمی
و همچنین اختلالات مستعد لوسمی ناشی از جهش های ژن خطی را نشان میدهد.
این اختلالات به صورت سندرمی با ناهنجاری های فنوتیپی مرتبط است.
در رابطه با چند سندرم مستعد لوسمی در حال ظهور هستند به طور خلاصه بحث میکنیم.
چندین سندرم شناخته شده اند که با توسعه لوسمی در دهه های مختلف همراه هستند.برای مثال:
در ابتدا یک سندرم اتوزومی مغلوب است که شامل شکست مغز استخوان FA
به اختصار و شست های غیرطبیعی در میان ناهنجاری های دیگر و (BMF)
استعداد به لوسمی عمدتا از نوع
میباشد. AML
ناشی از جهش در یکی از حداقل 19 ژن مختلفی است که به مکانیسم ترمیم FA
کمک می کنند.مهم تر از همه بسیاری از بیماران مبتلا به DNA
ویژگی های سندرمی بالینی مشخصی ندارند.FA
در bi-allelicبا این حال افرادی با جهش
دارای اختلالات فنوتیپی بیشتر از جمله ناهنجاری های FANCD1/BRCA2
کلیوی و نقایص قلبی و بالاترین خطر ابتلا به
دارند. طبق توزیع فراوانی گزارش شده وقوع آن در 80% مواقع در سن AML
سالگی است. 10
هستند و اگرچه بیشتر به طور قابل FA هر دو ژن هایBRCA1 ,BRCA2
توجهی با سندرم سرطان تخمدان موروثی مرتبط است جهش های ژن خطی در
از جمله:DNAدر ژن های واکنش آسیب
در حدود 20% از بیماران مبتلا به لوسمی تحت درمان BRCA1,BRCA2
یافت می شوند.به طور مشابه بیماران تحت انجام کولونوسکوپی به علت جهش در ژن های نگهدارنده ی تلومر
هستند. AML و بسیار بالاتر از حد انتظارBMFمبتلا به
به ارث برده مانند:BMF بیمارن با سایر سندرم های
Shwachman-Diamond syndrome
Diamond-Blackfan anemia
نوتروپنی مادرزادی شدید و ترومبوسیتوپنی و عدم وجود سندرم شعاع نیز ممکن
را داشته باشند. گرچه خطر نسبی در این بیماری ها به دلیل AMLخطر افزایش
ناشناخته بودن تشخیص این بیماری ها مشخص نشده است.
برگرفته از:
Germ line mutations associated with leukemias
Department of Pediatrics, University of Colorado School of Medicine, Aurora, CO
سلول های بنیادی چگونه به درمان لوسمی کمک می کنند؟
مبتلایان به لوسمی از اولین کسانی بودند که درمان شدند زیرا پیوند سلول های بنیادی خون باعث میشود که درمان شوند.
امروزه نیز این روش درمان برای هزاران نفر از مبتلایان به لوسمی در سراسر جهان در حال انجام است اما چالش های فراوانی در این راه وجود دارد.
پژوهشگران همواره به دنبال راه هایی برای بهبود روند درمان هستند.
در این صورت این سوال مطرح میشود که تا کنون چه پیشرفت هایی به دست آمده و چه چالش هایی همچنان وجود دارد؟
لوسمی یک اصطلاح عمومی است که به بسیاری از انواع مختلف سرطان های خون با علل مختلف درمان های مختلف و نتایج مختلف اشاره دارد.
تولید غیرعادی تعداد بالایی از سلول های خونی که به درستی عمل نمیکنند و اغلب تولید سلول های خونی طبیعی را سرکوب میکنند تحت عنوان “لوسمی حاد” شناخته میشود.
در حال حاضر درمان به وسیله ی پیوند سلول های بنیادی خون برای لوسمی حاد امکان پذیر است.
هزاران نفر از مبتلایان به لوسمی در سراسر جهان با عمل پیوند سلول های بنیادی خون درمان شده اند اما هنوز این روش درمان خطرات بسیار جدی را متحمل میشود با اینکه در طی سال های اخیر این خطرات تا حد قابل ملاحظه ای کاهش یافته اند.
محققان در حال حاضر میدانند که بیشتر جهش های ژنی در هر نوع از لوسمی وجود دارند.
همچنین مطالعاتی در رابطه با اینکه چه چیزی باعث تبدیل سلول های بنیادی(یا سلول های دخترشان)به لوسمی میشود صورت گرفته.
به دنبال (HSC)محققان برای کاهش محدودیت های پیوند سلول های بنیادی خون
رویکرد های جدید هستند.
این رویکرد ها شامل توسعه ی درمان با سلول های ایمنی و راه های تقویت ایمنی بیمار و راه های بازگرداندن تولید سلول های خونی در بیماران بیشتر با استفاده از منابع فعلی یا جایگزین سلول های پیوند است.
رویکرد های بعدی عبارتند از استراتژی هایی برای گسترش
ها در آزمایشگاه ها HSC
از سلول هایی به نام HSC یا برای استخراج
که سلول های جاویدان (iPSCs) pluripotentسلول های بنیادی پلوریپوتنت
هستند که اکنون به راحتی در آزمایشگاه تولید می شوند.
حال به چالش هایی که در این روش درمان(پیوند سلول های خونی) وجود دارند اشاره میکنیم:
قبل از اینکه پیوند انجام شود خون و سیستم ایمنی بدن بیمار به طور عمده توسط شیمی درمانی نابود می شوند.این موضوع باعث میشود بیمار قادر به مبارزه با عفونت ها نباشد تا سلول های پیوند سلول های بالغ مورد نیاز برای ارائه ی این ظرفیت را احیا کنند.
یکی از چالش هایی به صورت مداوم وجود دارد کاهش آسیب پذیری بیمار است
ها پیوند میخورند سیستم ایمنی بدن بیمار را بازسازی میکنند.HSCدر حالی که
یکی دیگر از چالش های عمده ناشی از اختلافات ژنتیکی جزئی که ممکن است
های پیوند شده و و بیمار وجود داشته باشد حتی زمانی که نوع بافتHSCبین
اهداکننده و بیمار همسان باشد.چنین تفاوت هایی میتواند ناسازگاری جدی غیرمنتظره ای ایجاد کند که منجر به رد سلول های پیوند زده شده و یا حمله ی سلول های پیوند زده شده به بافت های بیمار می شود.
(graft-versus-host)که این وضعیت تحت عنوان بیماری پیوند در مقابل میزبان
شناخته میشود که در موارد شدید میتواند مرگبار باشد.
سرطان گرانولوسیت ها است و در افرادی که در (CML)لوسمی میلوئیدی مزمن
معرض تابش قرار دارند رایج است.
سندرمهای شکستگی مغز استخوان (IBMFS) گروهی از اختلالات ژنتیکی خون نادر هستند که در آنها معمولا یک نوع کم خونی آپلاستیک (شکستگی مغز استخوان برای تولید خون) وجود دارد که با سابقه خانوادگی مشابه اختلال همراه است. … اختلالات عمده عبارتند از: ترومبوسيتوپني Amegakaryocytic (Amega)
سندرم Li-Fraumeni یک اختلال ارثی و غالب مبتلا به اتوزوم مغزی است که پیش از آن برای تحریک سرطان حمل می شود. … این سندرم نیز به عنوان سندرم سارکوم، پستان، لوسمی و غده فوق کلیه (SBLA) شناخته می شود.
سندرم داون (DS یا DNS)، همچنین به عنوان تریزومی 21 شناخته می شود، یک اختلال ژنتیکی ناشی از وجود تمام یا بخشی از نسخه سوم کروموزوم 21 است. این معمولا با تاخیر رشد فیزیکی، ناتوانی فکری خفیف تا متوسط و ویژگی های صورت مشخص
نوتروپونی، یک نارسایی ایمنی ناشی از نقص نوتروفیل است. تعداد نوتروفیل کمتر از ۲۰۰۰ در میلی مترمکعب غیرطبیعی است، که در نتیجه کاهش تولید نوتروفیل یا افزایش تخریب این سلول‌ها حادث میشود
ترومبوسیتوپنی به اختلال در پلاکتهای خون یا ترومبوسیت‌ها گفته میشود. این اختلال بیشتر به کاهش تعداد آنها به کمتر از ۵۰۰۰۰ در هر میکرولیتر خون٬ بازمی‌گردد
سندرم Shwachman-Diamond (SDS) یا سندرم Shwachman-Bodian-Diamond، یک اختلال مادرزادی نادر است که با نارسایی مزمن لوسمی، اختلال عملکرد مغز استخوان، اختلالات اسکلتی و قد کوتاه شناخته میشود
کم خونی الماس سیاه فان (DBA) یک اختلال خون نادر است که معمولا در اولین سال زندگی خود در کودکان تشخیص داده می شود. کودکان مبتلا به DBA، گلبول های قرمز را به اندازه کافی ایجاد نمی کنند – سلول هایی که اکسیژن را به تمام سلول های دیگر بدن منتقل می کنند.
پروتئین کدگذاری شده توسط این ژن متعلق به خانواده گیرنده تله (TLR) است که نقش اساسی در تشخیص پاتوژن و فعال سازی ایمنی ذاتی دارد. TLR ها از Drosophila به انسان بسیار محافظت می شوند و شباهت های ساختاری و عملکردی دارند. آنها الگوهای مولکولی وابسته به پاتوژن (PAMP) را که بر روی عوامل عفونی بیان می شوند شناسایی می کنند و از تولید سیتوکین هایی که برای توسعه ایمنی مؤثر ضروری هستند، مت starp است. TLR های مختلف نشان می دهد الگوهای مختلف بیان. این ژن به طور عمده در ریه، جفت و طحال بیان می شود و در نزدیکی یکی دیگر از اعضای خانواده TLR8 در کروموزوم X قرار دارد. [ارائه شده توسط RefSeq، Jul 2008
به نظر می رسد TLR8 در انسان ها و موش ها متفاوت عمل می کند. به تازگی، TLR8 در موش ها غیرفعال بود، اما به نظر می رسد که فعالیت TLR7 را برطرف کند
خانواده TLR در تشخیص پاتوژن و فعال سازی ایمنی ذاتی نقش بنیادی ایفا می کند. TLR ها از Drosophila به انسان بسیار محافظت می شوند و شباهت های ساختاری و عملکردی دارند. آنها الگوهای مولکولی وابسته به پاتوژن (PAMP) را که بر روی عوامل عفونی بیان می شوند شناسایی می کنند و از تولید سیتوکین هایی که برای توسعه ایمنی مؤثر ضروری هستند، مت starp است. TLR های مختلف نشان می دهد الگوهای مختلف بیان. این ژن به طور عمده در لکوسیت های خون ریه و محیطی بیان می شود و در نزدیکی یک عضو خانواده دیگر، TLR7، بر روی کروموزوم X قرار دارد.
منابعی که مطالب از آن ها دریافت شده:
از سایر مطالب ما در این دسته بندی نیز دیدن کنید…!
2 نظرها