شناسایی نورون‌هایی با توانایی هدایت رقابت و رفتار اجتماعی در گروه‌ها

تحقیقات جدید روی موش‌‌ها، سبب شناسایی نورون‌هایی در مغز شده است که بر تعاملات رقابتی بین افراد تأثیر می‌گذارند و نقش مهمی در شکل‌‌دهی رفتار اجتماعی گروه‌‌ها دارند. این یافته‌ها برای دانشمندان علاقه‌مند به مطالعه‌ی اختلال اوتیسم و اسکیزوفرنی مفید خواهد بود.

S. William Li، نویسنده‌ی اصلی و دانشجوی دکترا می‌گوید: «تعامل‌‌های اجتماعی در انسان‌‌ها و حیوانات بیشتر در گروه‌‌های بزرگ اتفاق می‌‌افتد، و این تعاملات گروهی نقش برجسته‌‌ای در جامعه‌‌شناسی، بوم‌‌شناسی، روان‌‌شناسی، اقتصاد و علوم سیاسی بازی می‌‌کنند. این‌که چه فرایندهایی در مغز رفتار پویای پیچیده‌ی گروه‌‌های اجتماعی را هدایت می‌‌کند، هنوز به درستی شناخته نشده است. تا حدی به این دلیل که بیشتر تحقیقات علوم اعصاب تا کنون بر رفتار‌های جفت‌‌هایی از افراد که به‌تنهایی باهم در تعامل هستند تمرکز کرده‌‌اند. در این‌جا، ما توانستیم رفتار گروه‌ها را با ایجاد الگوای بررسی کنیم که در آن نمونه¬های بزرگی از موش‌ها بدون مخابره‌ی اطلاعات در هزاران تعامل رقابتی منحصربه‌فرد ردیابی می‌شوند.»
لی و همکارانش دریافتند که رتبه‌ی اجتماعی حیوانات در گروه، ارتباط نزدیکی با نتایج رقابت دارد و با بررسی موارد ضبط‌‌شده از نورون‌‌های مغز موش‌‌ها در زمان واقعی، متوجه شدند نورون‌‌ها در ناحیه کمربندی قدامی مغز این اطلاعات رتبه‌بندی اجتماعی را برای باخبر شدن از تصمیمات آینده ذخیره می‌کنند.
Ziv M. Williams نویسنده‌ی ارشد این مقاله توضیح می‌دهد: «این نورون‌‌ها نمایش‌های دقیق و قابل‌‌توجهی از رفتار گروه و پویایی آن‌‌ها در حالی که حیوانات برای غذا با هم رقابت می‌کردند، به اضافه‌ی اطلاعاتی درمورد منابع موجود و نتیجه‌ی تعاملات گذشته‌ی آن‌ها داشتند. این نورون‌‌ها حتی می‌‌توانند موفقیت آینده‌ی حیوان را خیلی قبل از شروع مسابقه پیش‌بینی کنند؛ به این معنی که احتمالاً رفتار رقابتی حیوانات را بر اساس افرادی که با آن‌ها در تعامل هستند هدایت می‌کنند.»
از سوی دیگر، دستکاری فعالیت این نورون‌‌ها می‌تواند به‌طور مصنوعی تلاش رقابتی حیوان را افزایش یا کاهش دهد و در نتیجه توانایی آن‌ها را برای رقابت موفقیت‌‌آمیز با دیگران کنترل کند. ویلیامز می‌گوید: «به عبارت دیگر، ما می‌‌توانیم انگیزه‌ی رقابتی حیوان را افزایش و کاهش دهیم و این کار را به‌صورت انتخابی انجام می‌دهیم، بدون این‌که بر جنبه‌های دیگر رفتار آن‌ها مانند سرعت یا انگیزه تأثیر بگذاریم.»
یافته‌ها نشان می‌دهد موفقیت در یک رقابت صرفاً محصول آمادگی جسمانی یا قدرت حیوان نیست، بلکه به‌شدت تحت تأثیر سیگنال‌های مغز است که بر انگیزه‌ی رقابتی تأثیر می‌گذارد. لی می‌گوید: «این نورون‌‌های منحصربه‌فرد می‌توانند اطلاعات مربوط به محیط فرد، تنظیمات گروه اجتماعی و منابع پاداش را برای محاسبه‌ی بهترین رفتار در شرایط خاص جمع‌آوری کنند».
علاوه‌بر ارائه‌ی مفهومی درمورد رفتار گروهی و رقابت در موقعیت‌های مختلف جامعه‌شناختی یا اقتصادی و سایر زمینه‌ها، شناسایی نورون‌هایی که این ویژگی‌ها را کنترل می‌کنند ممکن است به دانشمندان در طراحی آزمایش‌هایی برای درک بهتر سناریوهایی که در آن‌ها مغز به‌طور متفاوتی مخابره می‌شود کمک کند. ویلیامز می‌گوید: «بسیاری از شرایط در رفتار اجتماعی ناهنجار وجود دارد که ابعاد بسیاری را نیز شامل می‌شود؛ از جمله توانایی فرد برای درک هنجارهای اجتماعی و نمایش اقداماتی که ممکن است با ساختار پویای گروه‌‌های اجتماعی مطابقت داشته باشد. توسعه‌ی درک رفتار گروهی و رقابت با این اختلالات عصبی-شناختی مرتبط است، اما تاکنون چگونگی این اتفاق در مغز تا حد زیادی ناشناخته مانده است.»

فاطمه رزاقی

منبع