فهرست مطالب
از گونه مورچه‌های آفاتی جهان هستند و برای جستجو غذا و رطوبت وارد خانه‌ها می‌شوند.
مورچه‌های آرژانتینی ساختار اجتماعی دارند. آن‌ها از طریق تبادل کارگران و ملکه‌ها در لانه‌ها به هم متصل می‌شوند. کلنی‌های جدید با جوانه زدن تشکیل می‌شوند که یک یا چند ملکه به همراه کارگران یک لانه را ترک می‌کنند و به مکان نزدیک می‌روند.
در حالی که ابتدا ملکه‌های مورچه‌های آرژانتینی دارای بال هستند، این بال‌ها گم می‌شوند و کلنی‌های جدید توسط ملکه‌هایی که به مکان جدید پرواز می‌کنند، ایجاد نمی‌شوند.
۱. اداره کلنی‌ها
بیشتر کلنی‌های مورچه‌ها توسط یک ملکه اداره می‌شود. در برخی از گونه‌ها، یک ملکه در طول عمر می‌تواند میلیون‌ها تخم بگذارد و ارتشی از پهپادهای کارگر و ملکه‌های آینده تولید کند که برای ساختن لانه‌های خود می‌روند. برخلاف بیشتر مورچه‌ها، آرژانتینی‌ها چندجنس هستند و هر لانه دارای چندین ملکه است. گاهی آن‌ها می‌توانند تا 30 درصد از جمعیت را تشکیل دهند.
۲. حرکت لانه‌ها توسط مورچه‌های آرژانتینی
انواع لانه‌ها طبق گونه‌های مورچه‌ها متفاوت است، اما مورچه‌هایی که در خاک زندگی می‌کنند، تونل‌ها و اتاق‌هایی را در اعماق زمین حفر می‌کنند؛ همچنین در طول زندگی ملکه از کلنی محافظت می‌کند. به طور معمول مورچه‌های آرژانتینی تخم‌های خود را بسته بندی می‌کنند که کل کلنی و ملکه ، همه آن‌ها را به یک لانه جدید منتقل می‌کنند.
۳. اسکان در ایالات متحده
در اواخر قرن نوزدهم مورچه‌های آرژانتینی از شمال آرژانتین وارد ایالات متحده شدند.
محققان بر این باورند که مورچه‌ها با محموله‌های قهوه یا شکر که در بندر نیواورلئان بارگیری شده بودند، به آمریکای شمالی سفر کردند. تا سال 1907، آن‌ها مورچه‌های بومی محلی را جابجا کردند و اولین قدم‌های خود را برای تسلط کامل بر خاک در امتداد 560 مایلی خط ساحلی کالیفرنیا آغاز کردند.
۴. مورچه‌های آرژانتینی در کالیفرنیا و آمریکای جنوبی
محققان دریافته‌اند که مورچه‌های ساحل غربی بسیار بهتر از مورچه‌های آرژانتینی هستند. طی مطالعات، زمانی که دو مورچه از لانه‌های مختلف در یکجا در آرژانتین قرار می‌گرفتند، به طور معمول با هم مبارزه می‌کردند، اما در کالیفرنیا، مورچه‌های لانه‌های مختلف به ندرت با هم می‌جنگیدند، حتی زمانی که از مکان‌هایی با فاصله چند صد مایلی جمع‌آوری می‌شدند.
در سال 2000 مطالعه DNA مورچه‌ها از هر دو مکان تفاوت‌هایی را نشان داد. در مورچه‌های آرژانتینی، ریزماهواره‌ها – توالی‌هایDNA کوتاه و با الگوی منحصربه‌فرد که از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند، بیش از دو برابر ریزماهواره‌های مورچه‌های کالیفرنیایی تنوع داشتند.
به گفته زیست شناس، Neil D. Tsutsui که مطالعه DNA را انجام داد، مورچه‌های امروزی در کالیفرنیا همگی از کلنی موسس هستند.
۵. حفاظت
مورچه‌های آرژانتینی عاشق تغذیه از شهد شیرین هستند، اما گل‌ها و آشپزخانه‌های حومه شهر تنها منبع چنین مواد غذایی مطلوبی نیستند. حشراتی که از شیره گیاهی تغذیه می‌کنند، مانند شپشک‌های آردآلود، فلس‌ها و شته‌ها، به‌طور طبیعی مایع غنی از قند «عسلک» را دفع می‌کنند. حتی این مورچه‌ها تولیدکنندگان عسلک خود را به منابع غذایی بهتر یا ریزاقلیم منتقل خواهند کرد تا از ترشحات مقعدی خود بیشترین بهره را ببرند.
۶. کالیفرنیای بزرگ
ابر کلنی کالیفرنیا که دانشمندان آن را “کالیفرنیای بزرگ” نامیده‌اند، دومین مجموعه بزرگ مورچه‌های آرژانتینی در جهان است. بزرگترین کلنی در امتداد سواحل مدیترانه اروپای جنوبی یافت می‌شود که در واقع 3700 مایل از شمال ایتالیا تا سواحل اقیانوس اطلس اسپانیا امتداد دارد. تعداد مورچه‌هایی که حدود 80 سال پیش معرفی شدند، اکنون به میلیاردها نفر می‌رسد. ابر کلنی کوچک‌تر نیز در ژاپن و استرالیا وجود دارد.
۷. مورچ‌های آرژانتینی در رتبه دوم پس از انسان
در سال 2009، محققان دریافتند که مورچه‌های آرژانتینی با سه تا از بزرگترین ابر کلنی‌های جهان (جنوب اروپا، کالیفرنیا و ژاپن) به قدری مرتبط هستند که در واقع یک کلونی واحد را تشکیل می‌دهند. این مطالعه که توسط اریکی سونامورا از دانشگاه توکیو انجام شد، نشان داد که وقتی در کنار هم قرار گرفتند، مورچه‌های سه ابر کلنی از جنگیدن خودداری کردند.
همچنین محققان بر این باورند که کلنی مورچه‌های آرژانتینی تنها بزرگترین کلنی حشرات شناسایی شده نیست؛ بلکه رقیب بشر در سراسر جهان محسوب می‌شود. آن‌ها با ارائه یافته‌های خود در مجله Insect Sociaux نوشتند: «گستره عظیم این جمعیت فقط با جامعه بشری مشابه است.»
۸. اعدام ملکه
هر بهار، قبل از شروع فصل جفت‌گیری، مورچه‌های کارگر به کشتار می‌روند و 90 درصد از ملکه‌های خود را ترور می‌کنند. با توجه به اینکه حشره‌شناسان دلیلی که چرا این اعدام در مقیاس بزرگ رخ می‌دهد را پیدا نکردند؛ اما یک فرضیه در مجله زیست‌شناسی تکاملی در سال 2001 نشان می‌دهد که کشتن ملکه‌هایی که به طور متوسط ارتباط کمتری با سایرین دارند، یک «رفتار کینه توزانه» است.
محققان دانشگاه لوزان این فرضیه را مطرح کردند که مورچه‌های آرژانتینی به طور منظم از طریق تبادل آزاد بین لانه‌ها از اعضای مستقیم خانواده جدا می‌شوند. هر سال قبل از شروع فصل جفت‌گیری، آن‌هایی که از نظر ژنتیکی مرتبط هستند به هم می‌پیوندند تا ملکه‌های دورتر را بکشند.
نتایج این مطالعه قطعی نبود؛ در صورتی که محققان در این فرآیند چیزی غیرمنتظره را آموختند. به جای یافتن تنوع ژنتیکی در بین مورچه‌های کارگر، آن‌هایی که به هر لانه تعلق داشتند در واقع یک جمعیت بودند و فقط ملکه‌ها نقاط پرت ژنتیکی با روابط خانوادگی کمی در هر لانه محسوب می‌شدند.
۹. تغییرات اقلیمی
مورچه‌های آرژانتینی در آب و هوای مدیترانه‌ای رشد می‌کنند. هنگامی که شرایط ایده آل است، تا حد زیادی خود را حفظ می‌کنند، اما زمانی که شرایط خشکسالی یا بسیار مرطوب است، مورچه‌ها در جستجوی آب و هوای بهتر به داخل خانه می‌روند. مورچه‌های آرژانتینی، متخصصان بقا، قادرند تا غذا یا آبی را که بدون محافظت رها شده است، در عرض چند دقیقه پیدا کنند.
۱۰. نابودی مورچه‌های آرژانتینی غیرممکن است.
کشتن مورچه‌های آرژانتینی به اندازه کافی آسان است، اما نابودی کلنی مورچه‌های آرژانتینی داستانی متفاوت است. کلنی کالیفرنیا هیچ شکارچی طبیعی ندارد و سطوح بالای همکاری به طور موثری رقبای احتمالی را از بین برده و تعادل اکولوژیکی گونه‌های بومی را در این فرآیند مختل کرده‌است. حشره کش‌هایی که نمی‌توانند تا لانه‌های زیرزمینی نفوذ کنند، نیز مؤثر نیستند.
از آنجایی که مورچه‌ها می‌توانند تمام لانه خود را خیلی سریع جمع کرده و جابجا کنند، اقدامات کنترل خانگی مانند طعمه مورچه نیز وجود ندارد. پس از گذشت بیش از یک قرن در کالیفرنیا، هم اکنون مورچه های آرژانتینی شکست ناپذیر هستند.
نویسنده:بهناز بویه
منابع:
بیشتر بخوانید:
دلایل تنوع در جذب شدن پشه‌ها به انسان‌ها
چرا پشه ها علاقه ی خاصی به خون ما دارند؟
