سوسن چلچراغ ، گونه نادر گیاهی جهان در ایران

به گزارش خبرنگار مهر، سوسن چلچراغ با نام علمی “لیلیوم لدوبوری” یکی از گونه‌های تیرهٔ سوسن با ارتفاع بین ۵۰ تا ۱۵۰سانتیمتر بوده و تنها گونهٔ ایرانی جنس سوسن است که از لحاظ زیبایی همردیف اکثر گونه‌های شناخته شده و پرورش یافتهٔ این جنس است.

لغت لیلیوم شکل لاتین لغت یونانی به معنی سفیدی است و با آثاری که از این گیاه در حالت گلدار در روی ظروف سفالین در ناحیه ای از کرت (جزیره ای در دریای مدیترانه ) به نام “کوس” به دست آمده قدمت شناسایی گیاه به 17 قرن قبل از میلاد نسبت داده می شود و حدود 100 سال بعد از تاریخ مذکور نیز پرورش آن رایج شده است.

سوسن چلچراغ از اواسط خرداد گل می دهد و گل‌های آن تا نیمه‌ی تیرماه پایدار می‌ماند.

نورافشانی در شب به واسطه مواد فلوئورسان

یکی از ویژگیهای منحصر به فرد سوسن چلچراغ نور افشانی آن در هنگام شب به دلیل دارا بودن مواد فلئورسان است.

یک کارشناس گیاه شناسی استان معتقد است قامت این گل حدود یک متر است و از آنجا که گلهای آن به طرز خاصی به پایین برگشته اند نام سوسن چلچراغ به خود گرفته است.

حسن خدایی تصریح کرد: شکوفه های این گل به رنگ سفید و به شکل واژگون بازمی شوند که به دلیل دارا بودن مواد فلئورسان در شب نور افشانی می کند.

خدایی افزود: این گیاه دارای پیازی فلس دار و وجود ریشه درقسمت بالای پیازعامل مهم سازگاری این گل در شرایط نامساعد جوی به ویژه در تنشهای آبی است.

این کارشناس با بیان اینکه تکثیر این گیاه بصورت خودرو انجام می شود، تاکید کرد: مکان نیمه آفتاب و دمای 15 تا 20 درجه سانتیگراد در طول شب برای رشد و گل دهی سوسن چلچراغ مناسب است.

سه منطقه در جهان رویشگاه سوسن چلچراغ است

هم اکنون گونه نادر سوسن چلچراغ تنها در سه منطقه از جهان شامل قریه داماش در بخش عمارلو از توابع رودبار، جمهوری آذربایجان در نزدیکی لنکران و در منطقه شغال دره شهرستان نمین استان اردبیل دیده شده است.

اولین بار در سال ۱۳۵۴ گیاه‌شناسی به نام “لدوبوری” در بخش عمارلو استان گیلان روستای داماش موفق به شناسایی این گونه نادر شد و از آن پس نیز این گونه به نام خود کاشف به جهانیان معرفی شد.

پس از معرفی این گل به دولت ایران در ۱۳۵۴ از سوی شورای عالی محیط زیست در زمره آثار زیست محیطی ملی کشور به ثبت رسید و از این تاریخ به بعد رویشگاه سوسن چلچراغ در روستای داماش به مساحت چهار هکتار تحت حفاظت قرار گرفته است.

با توجه به نادر بودن این گل ملی و ثبت شده در فهرست میراث طبیعی، سازمان محیط زیست اطراف این زمین را حصار کشی کرده و از آنجا که این منطقه جزء مناطق چهارگانه سازمان حفاظت محیط زیست کشور است هرگونه بهره برداری از آن تنها با مجوز رسمی از دفتر وزارت و بازرسی سازمان محیط زیست کشور ممکن خواهد بود.

شما همچنین می توانید برای مشاهده منبع این خبر بر روی اینجا کلیک کنید.

جمع آوری: رضوانه دانش حکمتی