اکثر دانشمندان عاشق کار خود در مشاغل علمی هستند اما در سال‌های اخیر این رضایت شغلی به پایین‌ترین سطح خود رسیده است. علوم تمایل به جذب افرادی دارد که می‌خواهند به موضوعات مهم دست یابند اما در دنیای علم، موضوعات خیلی کمی وجود دارند که به‌طور کامل به جواب می‌رسند. وقتی شما در زمینه علم فعالیت می‌کنید باید حس کنجکاوی قوی داشته باشید و یادتان باشد که علم یک دایره بی‌پایان است؛ مگر اینکه خودتان برای آن مرز مشخص کنید.
در راه علم همیشه در میدان رقابت قرار خواهید گرفت و دائما پیام‌هایی مانند به اندازه کافی خوب نیستید یا نباید در این جایگاه باشید را می‌شنوید. این فشارها باعث افسردگی، فرسودگی و مشکلات سلامت روان می‌شوند. در یک نظرسنجی که در حوزه‌ی علوم اجرا شد، از همه‌ی دانشمندان سراسر دنیا خواسته شد که درصد رضایت و مشکلات خود را در این زمینه مطرح کنند.
درصد بیشتری از شرکت‌کنندگان از حقوق و شغل خود رضایت نداشته و این موضوع بر سلامت روان آن‌ها تاثیر گذاشته است. در سال جاری، بیش از نیمی از پاسخ‌دهندگان گفته‌اند که رضایت شغلی آن‌ها در طول یک سال گذشته بدتر شده است. البته که دوران پاندمی در آن تاثیر بسزایی می‌گذارد اما تنها عاملی نبود که حال و هوای دانشمندان را تیره می‌کرد.
مشکل اصلی شرایطی بود که دانشمندان در آن فعالیت می‌کردند. این مشکلات شامل ساعت کاری بالا، شب‌کاری، کار رایگان و … بود. در این افراد نشانه‌های فرسودگی شایع بود و آن‌ها اغلب احساس می‌کردند که نمی‌توانند با خواسته‌های شغل خود هماهنگ باشند. زنان مجبور بودند بیشتر از همکاران مرد خود، زمان، تلاش و منابع شخصی سرمایه‌گذاری کنند تا به سطح مشابهی از بودجه و احترام در همان شغل دست یابند و در آن‌ها انرژی عاطفی و فیزیکی زیادی تحلیل رفته بود.
تمام این استرس‌ها باعث یک حمله ذهنی می‌شود؛ در این زمینه بعضی از افراد درخواست کمک کرده و امیدوار بودند مشکلاتشان حل شود. در این شرایط، کار علمی نه تنها استرس‌زا می‌شود بلکه می‌تواند بر روی سلامت جسم و روان نیز تاثیر زیادی بگذارد.خ گاهی اوقات تغییر نقش می‌تواند برای سلامت روانی یک فرد خوب باشد برای مثال وقتی در دانشگاه مشغول به کارید، باید بیش از پنج سال روی یک سری قراردادهای کوتاه مدت که فاقد ثبات یا امنیت هستند کار کنید و این فشار زیادی به ذهن شما وارد می‌کند.
بعضی افراد تصمیم گرفتند در صنعت شروع به کار کنند. در این محیط همه مهارت‌ها ارزش ویژه‌ای دارند و بخش عمده‌ای از فشار روحی و روانی از بین می‌رود. رضایت افراد معمولا در صنعت بیشتر از دانشگاه است. اگر شرایط در دانشگاه‌ها مناسب باشد، کار در آن بسیار رضایت‌بخش است زیرا محیط آکادمیک می‌تواند محققان را گردهم آورد و کار علمی را بسیار خلاقانه و ثمربخش کند.
علم همیشه جذابیت خاص خود را دارد و برای افرادی که عاشقش هستند پستی‌ها و بلندی‌های آن بسیار لذت‌بخش است. با وجود تمام مواردی که علم ارائه می‌دهد، پاسخ‌دهندگان احساسات مختلفی درباره حرفه علمی خود داشتند. امروزه فرهنگ علمی اساسا غیرانسانی و تضعیف کننده است.
بهبود فرهنگ، امنیت شغلی، تثبیت بودجه و پس از آن استفاده از افراد با استعداد در حوزه‌ی علمی، شادی بزرگی را به ارمغان می‌آورد. بعضی از موسسات آکادمیک برجسته از افراد سوءاستفاده می‌کنند تا برای آن‌ها با دستمزد بسیار پایین و ساعت کاری بالا کار کنند. این افراد اطلاع از جایگاه علمی بالای خود ندارند و می‌توانند موقعیت‌های شغلی بهتری پیدا کنند.
افراد با سطح استعداد و هوش بالا به‌راحتی می‌توانند کیفیت شغلی خود را با انتخاب درست ارتقا دهند. در این حوزه جوانان فشار بیشتری متحمل می‌شوند؛ زیرا درخواست‌های خانواده و جو جامعه استرس بیشتری در آن‌ها ایجاد می‌کند. در کشورهایی مثل مکزیک به علم بهای زیادی داده نمی‌شود و این موضوع مشکلات زیادی را برای دانشمندان به ارمغان آورده است؛ البته باید این نکته را نیز در نظر گرفت که تنها راه پیشرفت یک کشور همسو شدن علم با صنعتش است.
سندرم افسردگی در مشاغل علمی
منبع:
سندرم افسردگی در مشاغل علمی
نویسنده: ملیکا شعاعی
ویراستار: نگار رحمتی
همچنین بخوانید در مورد آکادمی کار آفرینی (تکتا)
موضوع متفاوت و جالبی بود 👌👌👌