ساخت داربست سه‌ بعدی برای تسهیل بهبود زخم در بیماران دیابتی!!!

در مباحث مهندسی بافت به علت امنیت، کارآمدی و تقلید زیستی، به داربست های بیولوژیکی توجه ویژه ای میشود. در بین داربست های زیستی ، داربست غشای آمنیوتیک انسان (HAM) عملکردی اطمینان بخش ارائه میدهد و برای بازسازی زخم ها از اوایل قرن بیستم استفاده شده است.

در حالی که استفاده از HAM در تداخلات بالینی سودمند بنظر می آید؛ مشکلاتی نیز در این روش وجود دارند که باید بررسی شوند. مخصوصا با توجه به پروسه بازسازی بافت، به کار بردن HAM مهندسی نشده، به دلیل تجمع بالای بافتی که نفوذ سلولی و مهاجرت به بافت هدف را محدود میکند، مشکل ساز تر است.

قطعا یک داربست متخلخل سه بعدی که به سلول ها اجازه عملکرد و مشارکت آنها در بازسازی بافت را میدهد؛ برای نفوذ سلول ها، مهاجرت و لانه گزینی مناسب تر است.

در این مطالعه، تاثیر داربست مهندسی شده سه بعدی ماتریکس خارج سلولی منشا گرفته از غشای آمنیوتیک انسان (HAMS) در بهبود زخم در موش های دارای دیابت القا شده با Streptozotocin مشاهده شد. نتایج نشان داد که پیوند HAMS کیفیت بافت بهبود یافته را نسبت به HAM مهندسی نشده و همینطور ترمیم خودبخودی افزایش داد.

در بیماران مبتلا به دیابت، روند بهبود زخم به علت بیشتر بودن ترشح سایتوکین‌‌‌‌های التهابی، کاهش تقسیم سلول‌‌‌‌ها و عدم هماهنگی در رگ ‌‌‌‌زایی و تولید ماتریکس خارج سلولی، دچار اختلال می‌‌‌‌شود.

میزان بسته شدن زخم با استفاده از داربست چگونه است؟

میزان بسته شدن زخم در موش های پیوندی با HAMS نسبت به آنهایی که HAM گرفته بودند بیشتر بود. به علاوه آنالیز های بافتی، مولکولی و بیومکانیکی نشان دهنده افزایش شدید سلولی شدن ( شامل سلول های اپیدرم بازال، فیبروبلاست و هم چنین طول عروق خونی)، افزایش تعداد سلول های تکثیر شونده و افزایش مقدار رسوب کلاژن در زخم های موش هایی که با HAMS پیوند شده بودند؛ در مقایسه با موش های دیابتی دیگر بود.
به علاوه در گروه موش های HAMS رونویسی های ژن های کمک کننده به بازسازی (,Tgf-β،bFgf و Vegf ) ، نسبت به موش های گروه دیابتی HAM ، بیشتر تحریک شدند. همچنین تنظیم پاسخ التهابی ، با واسطه گری سایتوکاین های ضد التهابی مثل Tnf-α و Il-1β و تجمع سلولی نوتروفیل ها و ماکروفاژ ها در این گروه مشاهده شد.

در کل در شرایط in vivo نشان داده شد که HAMS میتواند در ترمیم تاخیر یافته زخم های دیابتی نسبت به استفاده قبلی از HAM، اثر بخشی بیشتری داشته باشد. چنین داربستی برای اتصال، نفوذ و مهاجرت سلول‌‌‌‌ها برای ترمیم زخم مناسب ‌‌‌‌تر است.

منبع : atlasofscience.org

منبع تصویر : horizon magazine

بازنویسی : نیلوفر فرسیو