فهرست مطالب
ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) یک عفونت ویروسی است که از طریق تماس پوستی بین افراد منتقل میشود. بیش از 100 نوع ویروس HPV وجود دارد که بیش از 40 سویه آن از طریق تماس جنسی منتقل میشود و میتواند اندام تناسلی، دهان یا گلو فرد را تحت تاثیر قرار دهد.
طبق آمار منتشرشده از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، HPV یا ویروس پاپیلومای انسانی شایع‌ترین عفونت مقاربتی (STI) است.
شدت شیوع HPV به‌قدری بالاست که افراد فعال از نظر جنسی (حتی در صورت داشتن شرکای جنسی کم) در برخی مواقع به انواع مختلفی از آن مبتلا میشوند.
برخی از موارد عفونت HPV تناسلی ممکن است هیچ مشکلی برای سلامتی ایجاد نکند. با این حال، برخی از انواع HPV میتواند منجر به ایجاد زگیل تناسلی و حتی سرطان دهانه رحم، مقعد و گلو شود.
چگونگی ایجاد عفونت HPV
ویروسی که باعث عفونت ویروس پاپیلومای انسانی میشود از طریق تماس پوستی منتقل میشود. بیشتر افراد از طریق تماس مستقیم جنسی از جمله رابطه جنسی واژینال، مقعدی و دهانی به عفونت HPV تناسلی مبتلا میشوند.
از آنجایی که hpv یک عفونت پوستی به شمار میرود، الزاماً برای انتقال نیازی به مقاربت نیست.
بسیاری از افراد مبتلا به پاپیلومای انسانی هستند و علائمی ندارند، به این معنی که حتی اگر شریک زندگی شما هیچ علامتی نداشته باشد، همچنان می‌توانید در معرض ابتلا باشید. همچنین ممکن است به چندین نوع HPV مبتلا باشید.
در موارد نادر، مادر مبتلا به hpv میتواند ویروس را در حین زایمان به نوزاد خود منتقل کند. هنگامی که این اتفاق میافتد، کودک ممکن است به وضعیتی به نام پاپیلوماتوز تنفسی مکرر مبتلا شود که در آن زگیلهای ناشی از HPV در داخل گلو یا مجاری تنفسی ایجاد میشود.
علائم HPV
اغلب، عفونت HPV هیچ علائم بالینی مشخصی ایجاد نمیکند.
در واقع، طبق CDC، 90 درصد از عفونت‌های hpv به خودی خود طی دو سال از بین می‌روند. با این حال، از آنجایی که ویروس در طول این مدت هنوز در بدن فرد وجود دارد، ممکن است ناآگاهانه HPV را منتقل کند.
هنگامی که ویروس به خودی خود از بین نرود، میتواند مشکلات جدی برای سلامتی ایجاد کند؛ که شامل زگیل تناسلی و زگیل در گلو (معروف به پاپیلوماتوز تنفسی مکرر) است.
hpv همچنین میتواند باعث سرطان دهانه رحم و سایر سرطانهای اندام تناسلی، سر، گردن و گلو شود.
انواع HPV که باعث زگیل میشوند با انواعی که باعث سرطان میشوند متفاوت است. بنابراین، داشتن زگیل تناسلی ناشی از HPV به معنای ابتلا به سرطان نیست.
سرطانهای ناشی از hpv اغلب تا زمانی که سرطان در مراحل بعدی رشد قرار نگیرد، علائمی را نشان نمی‌دهند. غربالگری‌های منظم میتواند به تشخیص زودهنگام مشکلات بهداشتی مرتبط با HPV کمک کند.
HPV در مردان
بسیاری از مردانی که به عفونت ویروس پاپیلومای انسانی مبتلا میشوند، هیچ علامتی ندارند. اگرچه برخی ممکن است به زگیل تناسلی مبتلا شوند. در صورت مشاهده هرگونه برآمدگی یا ضایعات غیرعادی در آلت تناسلی، کیسه بیضه یا مقعد به پزشک مراجعه کنید.
برخی از گونه‌های HPV میتوانند باعث سرطان آلت تناسلی، مقعد و گلو در مردان شوند. برخی از مردان ممکن است بیشتر در معرض خطر ابتلا به سرطانهای مرتبط با hpv باشند، از جمله مردانی که رابطه جنسی مقعدی دارند و مردانی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند.
سویههای HPV که باعث زگیل تناسلی میشوند با آن‌هایی که باعث سرطان میشوند یکسان نیستند.
HPV در زنان
تخمین زده میشود که 80 درصد از زنان در طول زندگی خود حداقل به یک نوع HPV مبتلا میشوند. مانند مردان، بسیاری از زنان مبتلا به HPV هیچ علامتی ندارند و عفونت بدون ایجاد هیچ مشکلی از بین میرود.
برخی از زنان ممکن است متوجه شوند که زگیل تناسلی دارند که می تواند در داخل واژن، داخل یا اطراف مقعد و روی دهانه رحم یا فرج ظاهر شود.
در صورت مشاهده هرگونه برآمدگی در ناحیه تناسلی خود یا اطراف آن، موضوع را با پزشک خود در میان بگذارید.
برخی از گونه‌های HPV میتوانند باعث سرطان دهانه رحم یا سرطانهای واژن، مقعد یا گلو شوند. غربالگری منظم میتواند به تشخیص تغییرات مرتبط با سرطان دهانه رحم در زنان کمک کند. علاوه بر این، آزمایش‌های PCR روی سلولهای دهانه رحم میتوانند سویههای hpv مرتبط با سرطانهای تناسلی را شناسایی کنند.
تست های HPV
آزمایش HPV در مردان و زنان متفاوت است.
تشخیص در زنان
دستورالعمل‌های به روز شده از گروه ویژه خدمات پیشگیرانه ایالات متحده (USPSTF) توصیه میکند که زنان اولین تست پاپ اسمیر خود را در سن 21 سالگی بدون توجه به شروع فعالیت جنسی انجام دهند.
تست پاپ اسمیر به طور منظم به شناسایی سلولهای غیر طبیعی در زنان کمک میکند. اینها میتوانند سرطان دهانه رحم یا سایر مشکلات مرتبط با HPV را نشان دهند.
زنان 21 تا 29 ساله باید هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر بدهند. زنان از سن 30 تا 65 سالگی باید یکی از موارد زیر را انجام دهند:
هر سه سال یکبار آزمایش پاپ اسمیر انجام دهند.
هر پنج سال یک بار آزمایش HPV انجام دهند. انواع پرخطر HPV (hrHPV) را غربالگری میکند.
هر پنج سال هر دو آزمون را با هم انجام دهند؛ که به عنوان تست مشترک شناخته میشود.
طبق دستورالعمل‌های USPSTF، تست‌های مستقل بر تست مشترک ترجیح داده میشوند.
اگر کمتر از 30 سال سن دارید، در صورتی که نتایج پاپ اسمیر شما غیرطبیعی باشد، پزشک یا متخصص زنان نیز ممکن است آزمایش HPV را درخواست کند.
حداقل 14 سویه شناخته شده از HPV وجود دارد که میتواند منجر به سرطان شود. اگر یکی از این گونهها را دارید، ممکن است پزشک بخواهد شما را از نظر تغییرات دهانه رحم تحت نظر داشته باشد.
ممکن است نیاز به انجام بیشتر آزمایش پاپ اسمیر باشد. پزشک شما همچنین ممکن است یک روش پیگیری مانند کولپوسکوپی را درخواست کند.
تغییرات دهانه رحم که منجر به سرطان میشود اغلب سال‌ها طول می‌کشد تا ایجاد شود و عفونت‌های HPV اغلب خود به خود و بدون ایجاد سرطان از بین می‌روند.
تشخیص در مردان
توجه به این نکته مهم است که آزمایش PCR فقط برای تشخیص HPV در زنان در دسترس است. در حال حاضر هیچ آزمایش تایید شده FDA برای تشخیص عفونت HPV در مردان وجود ندارد.
با توجه به منبع معتبر CDCT، غربالگری معمول برای سرطان مقعد، گلو یا آلت تناسلی در مردان در حال حاضر توصیه نمی‌شود.
برخی از پزشکان ممکن است تست پاپ اسمیر مقعدی را برای مردانی انجام دهند که در معرض ابتلا به سرطان مقعد هستند که شامل مردانی مبتلا به پاپیلوما میشود که رابطه جنسی مقعدی برقرار می‌کنند.
بسیاری از افراد تنها زمانی به فکر چارهاندیشی هستند که درگیر موضوعی شوند. انگار اگر دور از چیز بدی باشیم، کافی است. برای اندیشیدن یا راهحل پیدا کردن، نیازی نیست حتماً منتظر درگیری باشیم. میتوان با رویکرد جلوگیری یا پیشگیری از وقوع خیلی از مشکلات، عوارض و مسائل جلوگیری کرد. HPV یا ویروس پاپیلومای انسانی، خطرناکتر از چیزی است که تصور میکنیم. نه‌تنها حال، بلکه قابلیت نابودی آینده را هم دارد. چه کنیم؟
به‌جای ترسیدن و اضطراب از مبتلا شدن به آن، سعی در ایجاد ایمنی کنیم. آیا پاپیلوما درمان دارد؟ آیا بعد از ابتلا، امیدی برای نجات هست؟ آیا میتوان به علم تکیه کرد و از درمانهای جدید استفاده کرد؟
پاسخ همه اینها در آینده بله خواهد بود و امروز هم پاسخ برخی از آنها مثبت است. در ادامه این مقاله با درمانها و راههای پیشگیری از آن آشنا خواهیم شد. همچنین با دانستن راههای انتقال ویروس و بستن آن راهها تا حد زیادی میتوانیم جلوی شیوع ویروس را بگیریم. متأسفانه ویروس پاپیلومای انسانی در آینده نزدیک برای کشورمان یک بحران جدی تلقی خواهد شد. نیاز هست آن را جدی بگیریم.
درمورد ویروس hpv، یکی از مهمترین بخش‌ها، تشخیص به موقع این ویروس و فرد آلوده شده به آن است. این اتفاق از آن جهت که سبب میشود فرد بتواند جلوی شیوع بیشتر ویروس را بگیرد و همچنین در جهت درمان سلولهای پیش‌سرطانی و جلوگیری از ابتلا به تیپ‌های خطرناکتر حرکت کند، اهمیت دارد. روش‌های تشخیصی مختلفی برای ویروس اچ پی وی وجود دارد که کیت‌های تشخیصی و تست پاپ‌اسمیر، دو مورد آن می‌باشند.
در بازار داخل، کیت‌های تشخیصی مختلفی وجود دارد. از بین کیت‌های داخلی، میتوان به کیت hpv screening و MLA HPV (به روش real time pcr) شرکت SIMBIOLAB و همچنین کیت Viga Genotypimg HPV Molecular Diagnostic Kit شرکت روژه تکنولوژی اشاره کرد.
درمانهای موجود برای ویروس HPV:
در صورت مراجعه به پزشک و درخواست تست HPV، پزشک احتمالاً می‌خواهد شما برای آزمایش مجدد در یک سال بعد به او مراجعه کنید؛ تا ببیند آیا عفونت HPV ادامه دارد یا خیر و آیا تغییرات سلولیای ایجاد شدهاست که نیاز به پیگیری بیشتر داشته باشد یا خیر؟ به نظرتان چرا؟
باید توجه داشت که در اکثر موارد، HPV خودبه‌خود از بین میرود و هیچ درمانی برای خود عفونت وجود ندارد. زگیل تناسلی را میتوان با داروهای تجویزی، سوزاندن با جریان الکتریکی یا توسط فرایند انجماد با نیتروژن مایع درمان کرد. اما خودتان بهتر میدانید که خلاص شدن از شر زگیلهای فیزیکی، خود ویروس را درمان نمیکند و موقتاً برای مدتی که معمولاً کوتاه است بهبودی حاصل میشود. اما زگیلها ممکن است برگردند و این چرخهی منزجرکننده دوباره و دوباره تکرار شود.
سلولهای پیش سرطانی که قابلیت تبدیل شدن به سلول سرطانی را دارند از طریق یک روش کوتاه و ساده در داخل مطب پزشک، برداشته میشوند. اما تا چه زمانی میتوان مطمئن بود که آنها دیگر وجود ندارند و بروز نمیکنند؟
سرطانهایی که از طریق ویروس HPV ایجاد میشوند، ممکن است با روشهایی مثل شیمی درمانی، پرتودرمانی یا جراحی درمان شوند. حتی گاهی اوقات ممکن است از چندین روش برای نتیجه بهتر استفاده شود.
در حال حاضر هیچ درمان طبیعی با پشتیبانی پزشکی برای عفونت HPV وجود ندارد. اما دانشمندان امیدوارند که در آینده از طریق ژندرمانی بتوان امیدی جهت درمان برای بیماران مبتلا به HPV ایجاد کرد.
از این رو غربالگری همیشگی برای HPV و سرطان دهانه رحم به منظور شناسایی، نظارت و درمان مشکلات سلامتی که ممکن است از طریق عفونت HPV ایجاد شود، مهم است و در مراکز تشخیص طبی این کار انجام میشود.
راههای انتقال ویروس پاپیلومای انسانی چیست؟
شاید بهتر است بپرسیم خطر ابتلا به hpv برای چه کسانی بیشتر است یا حتی وجود دارد؟ جواب ساده است؛ هر کسی که تماس جنسی پوست به پوست داشته باشد، در معرض خطر ابتلا به عفونت HPV است.
سایر عواملی که ممکن است فردی را در معرض خطر ابتلا به عفونت HPV قرار دهد عبارتاند از:
- افزایش تعداد شرکای جنسی
- رابطه جنسی محافظتنشده واژینال، دهانی یا مقعدی
- یک سیستم ایمنی ضعیف
- داشتن شریک جنسی مبتلا به HPV
اگر مبتلا به یک نوع پرخطر HPV هستید، برخی عوامل میتوانند احتمال ادامه عفونت و تبدیل شدن به سرطان را افزایش دهند. پس لازم است این عوامل را بهدقت بشناسیم:
- یک سیستم ایمنی ضعیف
- داشتن سایر بیماریهای مقاربتی مانند سوزاک، کلامیدیا و هرپس سیمپلکس
- التهاب مزمن
- داشتن فرزند زیاد (ابتلا به سرطان دهانه رحم)
- استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی برای مدت طولانی (ابتلا به سرطان دهانه رحم)
- استفاده از محصولات تنباکو (سرطان دهان یا گلو)
- رابطه جنسی مقعدی (سرطان مقعد)
پیشگیری از ابتلا به hpv:
سادهترین راه برای جلوگیری از HPV، استفاده از کاندوم و انجام رابطه جنسی ایمن با پارتنر سالم است. علاوهبر این، واکسن Gardasil 9 برای پیشگیری از زگیل تناسلی و سرطانهای ناشی از HPV در دسترس و تزریق آن یکی از مطمئنترین شیوههای پیشگیری است.
این واکسن میتواند در برابر 9 نوع HPV که با سرطان یا زگیل تناسلی مرتبط است، محافظت ایجاد کند. پس اگر شرایط دریافت آن را دارید، حتماً تزریق آن را انجام دهید.
CDC، دریافت واکسن HPV را برای پسران و دختران 11 یا 12 ساله توصیه میکند و این یکی از مهمترین اقدامات برای نوجوانان در خارج از کشور است.
دو دوز از واکسن با فاصله حداقل شش ماه تزریق میشوند. زنان و مردان 15 تا 26 ساله نیز میتوانند طبق برنامه، سه دوز واکسینه شوند.
علاوهبر این، افراد بین 27 تا 45 سال که قبلاً برای HPV واکسینه نشده‌اند، اکنون واجد شرایط برای واکسیناسیون با Gardasil 9 هستند. البته واکسنهای دیگر هم وجود دارند که عبارتاند از:
- واکسن پاپیلوگارد 2 ظرفیتی ایرانی
- واکسن گارداسیل 4 ظرفیتی آمریکایی
- واکسن گارداسیل 4 ظرفیتی فرانسوی
- واکسن گارداسیل 4 ظرفیتی روسی
- واکسن سرواریکس 2 ظرفیتی
برای جلوگیری از مشکلات بهداشتی مرتبط با HPV، حتماً معاینات بهداشتی، غربالگری و آزمایش پاپ اسمیر را بهطور منظم انجام دهید. زیرا این ویروس هر چه زودتر شناسایی شود، هم برای فرد و هم برای جامعه بهتر است.
سؤال مهمی که جوابش برای بسیاری از افراد، مجهول است: آیا فرد مبتلا به HPV میتواند بهراحتی باردار شود و بدون عوارض صاحب فرزند شود؟ برویم که جواب این سؤال رو بخوانیم.
HPV و بارداری:
نگران نباشید، ابتلا به HPV شانس باردار شدن شما را کاهش نمیدهد. اگر باردار هستید و HPV دارید، ممکن است بخواهید درمان را تا پس از زایمان به تعویق بیندازید. درست است که در برخی موارد، عفونت HPV میتواند عوارضی ایجاد کند. زیرا تغییرات هورمونی که در دوران بارداری رخ میدهد ممکن است باعث رشد زگیل تناسلی و در برخی موارد این زگیلها خونریزی شود.
حتی اگر زگیل تناسلی گسترده باشد، ممکن است زایمان واژینال را دشوار کند. هنگامیکه زگیل تناسلی کانال زایمان را مسدود میکند، ممکن است نیاز به سزارین باشد. در موارد نادر، یک زن مبتلا به HPV میتواند آن را به نوزاد خود منتقل کند. هنگامی که این اتفاق میافتد، یک بیماری نادر اما جدی، به نام پاپیلوماتوز تنفسی عودکننده ممکن است رخ دهد که خطرناک است.
در این شرایط، در مجاری هوایی کودکان رشد ضایعههای مرتبط با HPV ایجاد میشود که خطرناک است.
تغییرات دهانه رحم هنوز هم ممکن است در دوران بارداری رخ دهد، بنابراین باید برنامهریزی کنید که غربالگری معمول سرطان دهانه رحم و HPV را در دوران بارداری ادامه دهید و پشت گوش نیندازید.
حقایق و آمار HPV:
اینجا چند واقعیت و آمار درمورد عفونت HPV آورده شده که خواندنش بهتر از نخواندنش هست:
- CDC تخمین میزند که 79 میلیون آمریکایی HPV دارند. اکثر این افراد در اواخر نوجوانی یا اوایل 20 سالگی هستند.
- تخمین زده میشود که هر سال حدود 14 میلیون نفر از افراد به تازگی به HPV مبتلا میشوند.
- در ایالات متحده، HPV هر ساله باعث بیش از 33000 سرطان در مردان و زنان میشود.
- تخمین زده میشود که 95 درصد از سرطانهای مقعد به دلیل عفونت HPV ایجاد میشوند. بیشتر این موارد توسط یک نوع HPV ایجاد میشود: تیپ خطرناک HPV 16.
- دو سویه 16 و 18 حداقل 70 درصد از موارد سرطان دهانه رحم را تشکیل میدهند. واکسیناسیون میتواند از ابتلا به این گونهها محافظت کند.
- در سال 2006 اولین واکسیناسیون HPV توصیه شد. از آن زمان، کاهش 64 درصدی در سویههای HPV تحت پوشش واکسن در دختران نوجوان در ایالات متحده مشاهده شدهاست.
همچنین بخوانید: اسپور باکتری
این روزها همه دارن از پاپیلوما میگن. این محتوا خیلی کامل بود مرسی ازتون