فهرست مطالب
تست آنزیمی LDH موضوعی است که در این مقاله به آن میپردازیم و در مورد نحوه انجام و تفسیر نتایج این تست بحث میکنیم و همچنین داروهایی که در روند این تست اختلال ایجاد میکنند را مورد مطالعه قرار میدهیم.
در این مطلب دو بخش مورد بررسی قرار گرفته است:
الف) ساختار و ماهیت شیمیایی آنزیم لاکتات دهیدروژناز
ب) تستها و تفاسیر کلینیکال آن
مقدمه
ساختار شیمیایی آنزیم دخیل در تست آنزیمی LDH :
آنزیم لاکتات دهیدروژناز از چهار زیرواحد ساخته شده است و همچنین هرکدام از زیر واحدها میتواند دو نوع داشته باشند، یک نوع قلبی و دیگری نوع ماهیچه ای .
درنتیجه از ترکیب این نوع زیرواحد ها در کنار هم، 5 نوع ایزوآنزیم(شکل های مختلف یک آنزیم) خواهیم داشت.
به جدول زیر توجه کنید:
Type
|
Composition | Location |
LDH1 | HHHH | Myocardium & RBC |
LDH2 | HHHM | Myocardium & RBC |
LDH3 | HHMM | Brain & Kidney |
LDH5 | HMMM | Brain & Kidney |
LDH5 | MMMM | Liver & Skeletal muscle |
همچنین دانستن عملکرد این آنزیم تاثیر بسزایی در شناخت آن و نحوه انجام تست آنزیمی LDH داشته است.
این آنزیم از خانواده “اکسید و ردوکتازها” بوده و واکنش هایی را کاتالیز میکنند که شامل نقل و انتقالات الکترون میباشند.
LDH در سلول های بسیاری از بافت های بدن، مخصوصا در قلب، کبد، گلبول های قرمز خون،کلیه ها، عضلات اسکلتی، مغز و ریه ها یافت میشود.
به دلیل توزیع وسیع این آنزیم در بدن، اندازه توتال آن، بصورت اختصاصی نشان دهنده بیماری خاص در هیچ یک از ارگان ها نمیباشد.
با آسیب میوکارد، سطح سرمی لاکتات دهیدروژنار ، در 24 تا 48 ساعت بعد از انفارکتوس میوکارد افزایش مییابد و طی 2 تا 3 ساعت به حداکثر میزان خود میرسد، وحدود 5 تا 10 روز به حد طبیعی میرسد.
دیگر مارکرهای قلبی مثل کراتین کیناز و تروپونین، جایگزین LDH شده اند.
نوع یک این آنزیم بطور برای انفارکتوس میوکارد مفید نیست، مگر آنکه انفارکتوس 24 ساعت یا بیشتر، قبل از انجام تست آنزیمی LDH اتفاق افتاده باشد.
این آنزیم همچنین در دیگر مایعات بدن اندازه گیری میشود.
افزایش سطوح ادراری لاکتات دهیدروژناز کل یا توتال، نشان دهنده نئوپلاسم یا آسیب سیستم اورولوژیک میباشد.
نوع تست آنزیمی LDH : خونی
عوامل مداخله کننده:
1- ورزش های کششی باعث افزایش لاکتات دهیدروژناز توتال، مخصوصا نوع 1، 2 و 5 آن میشود.
2-همولیز خون، منجر به مثبت شدن سطوح LDH بطور کاذب میشود.
3- داروهایی که ممکن است باعث افزایش این آنزیم شوند شامل:
الکل، بی حس کننده ها، آسپیرین، کلوفیبرات، فلورایدها، میترامایسین، نارکوتیک ها و پروکاین آمید میباشند.
4- داروی اسکوربیک اسید ممکن است باعث کاهش آن شود.
بیشتر بدانیم:
مستی خود به خودی در کبد چرب غیر الکلی
روش انجام تست آنزیمی LDH و مراقبت از بیمار
قبل از انجام تست:
1- روش انجام تست آنزیمی LDH را برای بیمار شرح دهید.
2- به بیمار بگویید نیاز به ناشتا بودن نیست.
حین انجام تست:
1- نمونه خون وریدی را در لوله با درپوش قرمز جمع آوری کنید.
2- روز و زمانی که خونگیری شده را بنویسید.
پس از انجام تست:
بر روی محل خونگیری فشار وارد کنید.
یافته های غیرطبیعی
سطوح افزایش یافته:
2- بیماری ریوی( مثل آمبولی، انفارکتوس، پنومونی)
3- بیماری کبدی(مثل هپاتیت، سیروز فعال، نئوپلاسم)
4- بیماری گلبول قرمز خون(مثل آنمی همولیتیک یا مگالوبلاستیک یا تخریب گلبول قرمز خون )
5- بیماری یا آسیب عضله اسکلتی( مثل ترومای عضلانی)
6- بیماری پارانشیمال کلیه(مثل انفارکتوس، گلومرولونفریت، نکروز حاد توبولی)
7- تومورهای بدخیم توپر و پیشرفته
8- پانکراتیت
9- تومورهای بیضه
10- بیماری یا آسیب منتشر مثل گرمازدگی
11- لنفوم و تومورهای دیگر سیستم رتیکولواندوتلیال
12- ایسکمی و انفارکتوس رودهای
یافته های طبیعی:
بزرگسالان/سالمندان:
LDH1: 17-27%
LDH2: 27-37%
LDH3: 18-25%
LDH4: 3-8%
LDH5: 0-5%
کودکان:
60-170units/L (30’C)
شیرخواران:
100-250units/L
نوزادان:
160-450units/L
نویسنده: محمد امین قلاوند
منبع:
MOSBY’S Diagnostic & Laboratory Test Reference