تکنیک های آزمایشگاهی

تست آنزیمی LDH

تست آنزیمی LDH موضوعی است که در این مقاله به آن میپردازیم و در مورد نحوه انجام و تفسیر نتایج این تست بحث میکنیم و همچنین داروهایی که در روند این تست اختلال ایجاد میکنند را مورد مطالعه قرار میدهیم. 

در این مطلب دو بخش مورد بررسی قرار گرفته است:

 

الف) ساختار و ماهیت شیمیایی آنزیم لاکتات دهیدروژناز

 

ب) تست­ها و تفاسیر کلینیکال آن

 

مقدمه

ساختار شیمیایی آنزیم دخیل در تست آنزیمی LDH :

 آنزیم لاکتات دهیدروژناز از چهار زیرواحد ساخته شده­ است و همچنین هرکدام از زیر واحدها می­تواند دو نوع داشته باشند، یک نوع قلبی و دیگری نوع ماهیچه­ ای .

درنتیجه از ترکیب این نوع زیرواحد ها در کنار هم، 5 نوع ایزوآنزیم(شکل های مختلف یک آنزیم) خواهیم داشت.

به جدول زیر توجه کنید:  

 

Type

 

Composition Location
LDH1 HHHH Myocardium & RBC
LDH2 HHHM Myocardium & RBC
LDH3 HHMM Brain & Kidney
LDH5 HMMM Brain & Kidney
LDH5 MMMM Liver & Skeletal muscle

 

 

همچنین دانستن عملکرد این آنزیم تاثیر بسزایی در شناخت آن و نحوه انجام تست آنزیمی LDH داشته است.

این آنزیم از خانواده “اکسید و ردوکتاز­ها” بوده و واکنش­ هایی را کاتالیز می­کنند که شامل نقل و انتقالات الکترون  می­باشند.

59 1 1

LDH در سلول­ های بسیاری از بافت­ های بدن، مخصوصا در قلب، کبد، گلبول­ های قرمز خون،کلیه ­ها، عضلات اسکلتی، مغز و ریه ­ها یافت می­شود.

به دلیل توزیع وسیع این آنزیم در بدن، اندازه توتال آن، بصورت اختصاصی نشان دهنده بیماری خاص در هیچ یک از ارگان ­ها نمی­باشد.

 

با آسیب میوکارد، سطح سرمی لاکتات دهیدروژنار ، در 24 تا 48 ساعت بعد از انفارکتوس میوکارد افزایش می­یابد و طی 2 تا 3 ساعت به حداکثر میزان خود می­رسد، وحدود 5 تا 10 روز به حد طبیعی می­رسد.

دیگر مارکر­های قلبی مثل کراتین کیناز و تروپونین، جایگزین LDH شده ­اند.

نوع یک این آنزیم بطور برای انفارکتوس میوکارد مفید نیست، مگر آنکه انفارکتوس 24 ساعت یا بیشتر، قبل از انجام تست آنزیمی LDH اتفاق افتاده باشد.

 

این آنزیم همچنین در دیگر مایعات بدن اندازه گیری می­شود.

افزایش سطوح ادراری لاکتات دهیدروژناز کل یا توتال، نشان دهنده نئوپلاسم یا آسیب سیستم اورولوژیک می­باشد.

نوع تست آنزیمی LDH : خونی

عوامل مداخله کننده:

1- ورزش های کششی باعث افزایش لاکتات دهیدروژناز توتال، مخصوصا نوع 1، 2 و 5 آن می­شود.

2-همولیز خون، منجر به مثبت شدن سطوح LDH بطور کاذب می­­شود.

3- داروهایی که ممکن است باعث افزایش این آنزیم شوند شامل:

الکل، بی حس کننده­ ها، آسپیرین، کلوفیبرات، فلوراید­ها، میترامایسین، نارکوتیک­ ها و پروکاین آمید می­باشند.

4- داروی اسکوربیک اسید ممکن است باعث کاهش آن شود.

 

بیشتر بدانیم:

مستی خود به خودی در کبد چرب غیر الکلی

عوامل مداخله کننده در تست LDH

روش انجام تست آنزیمی LDH و مراقبت از بیمار

 

قبل از انجام تست:

1- روش انجام تست آنزیمی LDH را برای بیمار شرح دهید.

2- به بیمار بگویید نیاز به ناشتا بودن نیست.

 

حین انجام تست:

1- نمونه خون وریدی را در لوله با درپوش قرمز جمع آوری کنید.

2- روز و زمانی که خونگیری شده را بنویسید.

 

پس از انجام تست:

بر روی محل خونگیری فشار وارد کنید.

یافته ­های غیرطبیعی

سطوح افزایش یافته:

1- انفارکتوس میوکارد

2- بیماری ریوی( مثل آمبولی، انفارکتوس، پنومونی)

3- بیماری کبدی(مثل هپاتیت، سیروز فعال، نئوپلاسم)

4- بیماری گلبول قرمز خون(مثل آنمی همولیتیک یا مگالوبلاستیک یا تخریب گلبول قرمز خون )

5- بیماری یا آسیب عضله اسکلتی( مثل ترومای عضلانی)

6- بیماری پارانشیمال کلیه(مثل انفارکتوس، گلومرولونفریت، نکروز حاد توبولی)

7- تومور­های بدخیم توپر و پیشرفته

8- پانکراتیت

9- تومورهای بیضه

10- بیماری یا آسیب منتشر مثل گرمازدگی

11- لنفوم و تومورهای دیگر سیستم رتیکولواندوتلیال

12- ایسکمی و انفارکتوس روده­ای

یافته ­های طبیعی:

بزرگسالان/سالمندان:

LDH1: 17-27%

LDH2: 27-37%

LDH3: 18-25%

LDH4: 3-8%

LDH5: 0-5%

 

کودکان:

60-170units/L (30’C) 

شیرخواران:

100-250units/L 

نوزادان:

160-450units/L

 

نویسنده: محمد امین قلاوند

 

منبع:

 

MOSBY’S Diagnostic & Laboratory Test Reference

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا