فرهنگی هنری

اَفسون‌گرِ گُرگ

امروز هم طبق معمول، با صدای عسسسسسل عسسسسلِ همسایه‌ی رو‌به‌رویی بیدار شدم. خودمونیم عین خروس بی‌محل می‌مونه با اون صداش. انگار فقط خودش بچه مدرسه‌ای داره.????ولی از یه جهت هم خوبه هااا. مثلا دیگه لازم نیست ساعتمو زنگ بذارم.
از تخت پریدم پایین. جلو آینه موهامو دم اسبی بستم و یکم به خودم رسیدم. بعد از یه صبحونه‌ی مختصر از خونه بیرون زدم.
وای! نیومده چقد حرف زدم???? مدیونید فکر کنید پُر چونه‌ام.
وای خدا! اسمم رو هم نگفتم. اسم من افسانه‌ست. افسانه‌ ایرانمنش. دکتر داروساز????????‍????
میتونید “افسون” هم صدام کنید.????
من و مامانم باهم زندگی می‌کنیم. آخه بابام خیلی وقت پیش، وقتی که بچه بودم، فوت شده. بابام سرطان داشت. خیلی درد می‌کشید. هنوز صدای ناله‌هاش یادم هست. گاهی وقت‌ها اونقدر درد می‌کشید که صدای ناله‌هاش توی حیاط هم می‌پیچید. گوش‌هامو می‌گرفتم تا نشنوم. حتی گاهی وقت‌ها از خونه بیرون می‌رفتم. روزای سختی بود. اون موقع‌ها به خودم قول دادم که “پزشک” بشم و نذارم کسی بیمار بشه یا اگر هم شد، با درد زندگی نکنه. شاید اینا فقط یک سری رویای کودکانه بودن . نتونستم پزشک بشم، ولی الان داروساز هستم. با همکار‌هام داروها و واکسن‌های بیماری‌های مختلف رو می‌سازیم.
می‌خوام کمی از کارهای امروزم براتون بگم. تحقیق و بررسی درمورد “گیاه گرگ کُش” . به‌نظر عجیب میاد. خود من هم وقتی برای اولین بار اسمش رو شنیدم، مثل شما کُپ کردم.
بذارین راجع‌بهش براتون توضیح بدم.
بهش اقونیطون ، تاج الملوک یا گرگ کُش هم میگن. چون عصارش سمی هست، میتونه گرگ رو از پا بندازه. ریشه‌اش مخروطیه و عین سیب زمینی غده داره. هر سال کنار غده اصلیش، یه غده رشد میکنه. به همین علت تابستون‌ها، دوتا غده داره. ساقه‌َش ۱۵۰سانتیمتره. برگ‌هایی با بریدگی عمیق داره. رنگ گل‌هاش هم آبی تیره است. طیِ ماه‌های خرداد و شهریور هم گل میده و در مناطق کوهستانی اروپا پیدا میشه.
حالا شاید بگید که با یه سرچ کوچیک هم میتونستید این‌هارو بفهمید، ولی باید بگم که شنیدنش از زبون یه دکتر شیرین تره. مگه نه؟؟؟ خوب گوش کنین ; کاری که باهاش انجام می‌دیم این هست که؛ از غده‌ها و گاهی وقت ها هم از برگ‌هاش برای ساخت دارو استفاده می‌کنیم. این گیاه یکی از سمی‌ترین گیاهانه انگلستان به حساب میاد. توی ترکیباتش آلکالوئید های دی ترپنوئید مختلفی هست. آکونیتین مهم ترین ترکیبش هست. خواصی که داره برای استعمال خارجی هست. گاهی وقت‌ها به عنوان داروی ضد روماتیسم و کاهنده درد و همچنین کاهش تحریک عصبی استفاده میشه. جونم براتون بگه که این اقونیطون جز اجزای اصلی همین شربت های سرفه ای که نوش جان میکنید. دوز بالا و سمی این گیاه می‌تونه باعث بی‌حسی و غیرعادی شدن ضربان قلب بشه.
دوز خیلی زیادش می‌تونه منجر به مرگ بر اثر توقف تنفسی بشه. خلاصه این‌که؛ اقا جون جدی بگیریدش. از ما گفتن بود. اگه یه جا گیر کردید و داشتید از گرسنگی جان به جان آفرین تسلیم می‌کردید، و ناچار خواستید که طعم علف‌هارو هم امتحان کنید، سراغ این گیاه نرید. ۱۰میلی‌گرم از غدهَ‌ش می‌تونه بفرستتون اون دنیا.
اون موقع دیگه از دست من هم کاری برنمیاد والا. نه نه، یه کار برمیاد???? میتونم بیام حلوا بخورم. ????????????
چرا اینجوری نگام میکنید؟ نگفته بودم حلوا دوس دارم؟ خب الان دیگه گفتم.????
من دیگه باید برم که دیرم شده. الان باز آقای غنی‌پور صداش در میاد….

نویسنده: فروزان امیری
طراح عکس: محمد ناصری

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا