فهرست مطالب
IFITM3 یا پروتئین غشایی ناشی از اینترفرون 3 چیست ؟
دانشمندان پروتئین اندوزومال کوتاهی را (interferon-inducible transmembrane protein 3 or IFITM3) به عنوان تقویت کننده ی مرکزی برای فعال سازی بیش از حد سلول های ایمنی شناسایی کرده اند.
پروتئین غشایی ناشی از اینترفرون 3 (IFITM3) پروتئینی است که در انسان توسط ژن IFITM3 رمزگذاری می شود.
این نقش مهمی در دفاع سیستم ایمنی بدن در برابر آنفولانزای خوکی بازی می کند ، جایی که افزایش سطح IFITM3 سطح ویروسی را پایین نگه می دارد ، و حذف این ژن به ویروس اجازه می دهد تا بدون کنترل تکثیر شود. این مطالعه با مطالعه اخیر از آزمایشگاه پل كلام كه نشان می دهد یك پلی مورفیسم نوكلئوتیدی در این ژن انسانی كه برای افزایش حساسیت به آنفلوانزا مطرح می شود ، بیشتر در بیماران بستری در بیماری همه گیر H1N1 بیشتر مشاهده می شود.
عملکرد IFITM3:
مثل چسب برای کنار هم چیدن و محکم کردن مجموعه های بزرگی از مولکول های سیگنالینگ که با هم سیگنال فعال سازی تولید میکنند.
در نبود IFITM3 :
B سل های تولید کننده آنتی باد
ی نمیتوانند به شدت با عفونت ها مبارزه کنند و حافظه ی ایمونولوژیک برای ذرات عفونی که با آنها برخورد داشتند تولید نمیکنند.
حذف ژنتیکی IFITM3:
در B سل ها تاثیری در بقای آنها ندارد اما وقتی سلول های B با پاتوژن خارجی مواجه می شوند پاسخ شان کند می شود.
( این گروه IFITM3 را در مرکز آبشار سیگنالینگی کشف کردند که B سل های سیستم ایمنی برای ایجاد پاسخ ایمنی شدید به آن نیاز دارند. از طرف دیگر فقدان IFITM3 نه تنها سلول های ایمنی را تحت تاثیر قرار نمی دهند ، بلکه باعث پیشرفت سرطان نیز می شود.)
متاسفانه سیگنال جدید IFITM3 به عنوان شمشیر دولبه عمل می کند در حالی که این مکانیسم به سلول های ایمنی برای مبارزه با عفونت کمک می کند . مطالعه جدید هم نشان می دهد که سلول های سرطانی دقیقا از همین مکانیسم برای فعالسازی و رشد انفجاری استفاده می کنند. مطالعات در بیمارانی مبتلا به بدخیمی B-cell در 3 مورد کارآزمایی بالینی ، بیان بالای IFITM3 را در میان افراد با نتایج بالینی ضعیف یافته شد.
از دست دادن پروتئین غشایی ناشی از اینترفرون 3:
نه تنها سلول های ایمنی را تحت تاثیر قرار نمی دهند بلکه باعث پیشرفت سرطان نیز میشوند.
در فقدان این ژن :
سلول های نرمال که جهش های سرطان زا را کسب می کنند از تغییر و تحولات ایجاد کننده بدخیمی محافظت می شوند و نمی توانند مسیر سیگنالینگ ضروری را برای رشد سرطانی آغاز کنند.
عملکردهای دوگانه IFITM3 در پاسخ ایمنی ضد ویروسی ذاتی حسگرهای سلولی مانند RIG-I و MDA5 عفونت ویروس و محصولات ویروسی ، از جمله 5′-فسفات بدون پوشش RNA را تشخیص می دهند. پس از آن ، فاکتور رونویسی IRF3 فعال شده و برای القای IFN-β به هسته منتقل می شود. سیگنال های IFN-β از طریق گیرنده خود از طریق پروتئین های STAT ترشح می شود و باعث تولید IFITM3 و سایر ژن های تحریک شده توسط IFN می شود. IFITM3 همجوشی غشایی ویروسهای درون ریز ، مانند ویروس آنفلوانزا (عملکرد 1) را مسدود و باعث تخریب IRF3 در اتوفاگوزوم ها می شود ، مهار بازخورد از مسیر القایی IFN-β (عملکرد 2) را فراهم می کند.
منبع :
https://www.nature.com/articles/cmi201718/figures/1
بازنویسی:
نغمه داودزاده
