فهرست مطالب
در این مقاله می‌خواهیم در مورد عفونت در بارداری و خطرات و عوارض آن صحبت کنیم و راه‌های پیشگیری از آن را مورد بررسی قرار دهیم؛ که دانستن آن‌ها برای سلامت مادر و جنین در دوران بارداری الزامی است.
دشمنی درآستانه تولد
بارداری یک امر طبیعی‌است که گاهی اوقات باعفونت‌های شدیدی همراه است که می‌تواند عوارض جبران‌ناپذیری برای مادر و نوزاد به دنبال داشته‌باشد.
نویسنده: فاطمه حیدریان
بارداری می‌تواند زنان را مستعد ابتلا به برخی از عفونت‌ها کند.
حتی عفونت‌های خفیف در زنان باردار باعث به‌وجود‌آمدن بیماری جدی می‌شوند.
اما این عفونت‌ها چه‌گونه به‌وجود می‌آیند و راه پیشگیری از آن‌ها چیست؟
عفونت‌ها در درجه اول برای مادر خطر ایجاد می‌کنند.
این عفونت‌ها نیز می‌توانند از طریق جفت یا هنگام تولد به نوزاد منتقل شوند که سلامتی نوزاد را به خطر می‌اندازد.
گاهی عفونت باعث سقط جنین و زایمان زودرس می‌شود یا حتی جان مادر را تهدید می‌کند.
داروهای درمان عفونت نیز عوارض جانبی خطرناکی برای نوزاد ایجاد می‌کنند.
علت عفونت در زنان باردار تغییر در سطح هورمون‌ها و عملکرد سیستم ایمنی در بدن است که مادر را در برابرعفونت‌ها و عوارض جدی آسیب پذیرتر می‌کند.
سیستم ایمنی، در دوران بارداری تغییر می‌کند که بتواند از مادر و نوزاد محافظت کند.
بخش‌هایی از آن تقویت می‌شوند و بخش‌هایی نیز سرکوب می‌شوند.
این باعث ایجاد تعادلی می‌شود که می‌تواند از عفونت در نوزاد بدون آسیب به مادر جلوگیری کند.
همچنین از نوزاد در برابر عوامل دفاعی بدن مادر دفاع می‌کند.
با وجود سیستم ایمنی بدن دچار عفونت‌هایی نمی‌شود که بیماری ایجاد کند.
در دوران بارداری سیستم ایمنی حساس‌تر می‌شود زیرا از مادر و جنین محافظت می‌کند سپس در این‌صورت مستعد ابتلا به عفونت می‌شود.
علاوه‌بر تغییرات سیستم ایمنی تغییرات هورمونی نیز باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت می‌شود.
که این تغییرات هورمونی دستگاه ادراری را بیشتر تحت تاثیر قرار می‌دهد.
چگونگی ایجاد عفونت در دستگاه ادراری
با بزرگ شدن رحم در بارداری فشار روی حالب (لوله‌هایی که ادرار را از کلیه به مثانه منتقل می‌کنند) بیشتر می‌شود.
همچنین بدن تولید هورمون پروژسترون را افزایش می‌دهد که باعث شل شدن عضلات مثانه می‌شود در نتیجه ادرار مدت زمان بیشتری در مثانه می‌ماند.
که این امر باعث افزایش خطر ابتلا به عفونت مجاری ادراری می‌شود.
همچنین به علت تغییر در مایعات ریه‌ها در دوران بارداری خطر ابتلا به عفونت ریه افزایش می‌یابد.
ریه‌ها در دوران بارداری با افزایش مایعات روبه رو می‌شوند که این افزایش مایعات فشار بیشتری به ریه‌ها و شکم وارد می‌کند.
این امر باعث می‌شود بدن این مایع را پاک‌سازی نکند و باعث تجمع مایع در ریه می شود.
مایع اضافی باعث رشد باکتری می‌شود و مانع مقاومت بدن در برابر عفونت می‌شود.
عفونت‌های شدید می‌تواند عواقب جدی برای مادر و نوزاد به دنبال داشته باشند؛ ازجمله آن‌ها بیماری سیتومگالوویروس برای نوزاد در هنگام تولد است که هنوز هیچ درمانی برای آن وجود ندارد.
بیماری توکسوپلاسموز ناشی از عفونت شدید مادر است که در نوزاد به‌وجود می‌آید را می‌توان با آنتی‌بیوتیک درمان کرد.
بیماری شدید ناشی ازعفونت ویروس آنفولانزا برای مادر دیگر عارضه عفونت‌ها هستند.
برخی خطرات نیز مشترک برای مادر و نوزاد وجود دارند شامل: سیفلیس، لیستریوز، هپاتیت و…..
در واکنش به عفونت شدید در بارداری بیماری خطرناکی به‌نام سپسیس به‌وجود می‌آید که موجب التهاب گسترده در بدن و حتی مرگ اندام‌ها می‌شود.
سپسیس دومین علت اصلی مرگ مادران است که به دلیل عفونت در بارداری رخ می‌دهد.
مادران مبتلا به سپسیس قبل از زایمان دوبرابر بیشتر از مادران بدون سپسیس دچار اختلال عملکرد جفت می‌شوند.
مدت بارداری در زمان عفونت ۲۴ هفته است.
عفونت در کمتر از ۲۴هفته حاملگی با بیش‌ترین خطر اختلال عملکرد جفت، اختلال فشارخون مادر و تولد نوزاد نارس همراه است.
اگر مادری در دوران بارداری دچار سپسیس باشند احتمال داشتن بچه نارس بیشتر است.
همچنین باید تعداد سونوگرافی‌های نظارت بر رشد نوزاد را بیشتر کرد که به‌طور معمول این کار انجام نمی‌گیرد.
طی مطالعات انجام گرفته در مادران مبتلا به سپسیس بیش‌ترین عفونت‌ها، عفونت‌های مجاری ادراری با ۴۱درصد و عفونت ریوی با ۳۷درصد بود.
میانگین سنی مادران مبتلا به سپسیس ۳۰سال است.
جلوگیری از ایجاد عفونت در بارداری
عفونت در بارداری قابل پیشگیری است.
انجام کارهایی کوچک و ساده می‌تواند موجب کاهش خطر ابتلا به عفونت شود.
برای جلوگیری از عفونت در بارداری مادران باید به‌صورت مداوم دست‌های خود را با آب و صابون بشویند.
گوشت‌ها را کامل بپزند هرگز از گوشت‌های نیم پز مثل هات‌داگ استفاده نکنند.
از جوندگان وحشی و حیوانات خانگی دوری کنند.
گردآورنده: مریم جلالی
رفرنس:
