علمیمطالب مفید

برای بیماران مبتلا به دیابت، مصرف تیکگرلر، میزان سکته های قلبی وسکته های مغزی را کاهش داد.

[av_textblock size=” font_color=’custom’ color=’#000000′ av-medium-font-size=” av-small-font-size=” av-mini-font-size=” av_uid=’av-k779sw8z’ admin_preview_bg=”]
به خصوص در بیماران با سابقه مبتلا به بیماری عروق کرونر مطلوب است.
همچنین در بیماران خطر خونریزی افزایش یافته است.

منبع: بیمارستان بریگام و زنان

عکس دست و نوشته دیابت
دیابت

خلاصه: یک کارآزمایی بالینی بررسی کرده است که آیا اضافه کردن تیکگرلر به آسپیرین، بیماران عروق کرونر پایدار و دیابت قندی را بهبود می بخشد؟

(البته برای بیمارانی که سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی نداشته اند.) محققان دریافتند كه مصرف ترکیب تیكگرلر و آسپیرین، خطر مرگ و میر در اثر بیماری قلب و عروق، حمله قلبی یا سكته مغزی را كاهش می دهد.
در نتایج کارآزمایی بالینی دیرهنگام که در یک جلسه داغ امروز در کنگره انجمن قلب و عروق اروپا ارائه شد ،

محققان بیمارستان بریگام و زنان و بیمارستان های دانشگاه بزرگ پاریس – AP-HP – Université de Paris نتایج حاصل از تأثیر تیکگرلر را ارائه کرند

. در مورد پیامدهای بهداشتی در مطالعه مداخله ای بیماران دیابتی (METMET)، یک کارآزمایی بالینی که توسط شرکت بین المللی داروسازی AstraZeneca حمایت می شود و ارزیابی می کند که آیا افزودن تیکگرلر به آسپیرین، برای بیماران مبتلا به بیماری عروق کرونر پایدار و دیابت قندی اما بدون سابقه حمله قلبی یا سکته مغزی مفید است یا خیر؟

مصرف ترکیب تیکگرلر و آسپیرین، خطر مرگ در اثر بیماری قلبی و عروقی ، حمله قلبی یا سکته مغزی را کاهش می دهد. بیماران در این درمان دو طرفه ضد پلاکت همچنین خطر خونریزی عمده را تجربه کردند.

در THEMIS-PCI ، مطالعه ای که بطور خاص بیماران مبتلا به THEMIS با سابقه مداخله قبلی عروق کرونر (PCI) بررسی شده است که شامل استنت گذاری است، در مقابل کل جمعیت THEMIS، محققان حتی نتایج مطلوب تری را برای بیمارانی که از تیکگرلر اضافه شده به آسپرین استفاده می کنند، یافتند.

نتایج THEMIS به طور هم زمان در مجله پزشکی New England منتشر می شود و نتایج حاصل از THEMIS-PCI به طور هم زمان درهفته نامه Lancet منتشر می شود.

Deepak L. Bhatt ، MD، MPH مدیر اجرایی برنامه های مداخله ای قلبی عروقی در بریگام و استاد پزشکی دانشکده پزشکی هاروارد، گفت:«با درمان طولانی مدت دو داروی ضد پلاکت ، باید در نظر بگیریم که کدام یک از بیماران مناسب ترین رژیم را مصرف می کنند؟

یعنی کسانی که در معرض خطر کم خونی بالا هستند و خونریزی کم دارند. یافته های ما نشان می دهد که بیشترین فایده در بیماران مبتلا به دیابت و بیماری پایدار عروق کرونر با سابقه استنت گذاری قبلی برای کسانی که تیکگرلر افزوده شده به آسپیرین به وجود می آورند، باعث کاهش حوادث مهم قلبی و عروقی مانند حملات قلبی، سکته مغزی و قطع عضو می شود.»
همكار THEMIS، فیلیپ گابریل استگ، پزشك، رئیس قلب و عروق در بیمارستان Bichat ، بیمارستان های
دانشگاه بزرگ پاریس – AP-HP ، و استاد دانشگاه Université de Paris ، اظهار داشتند:

«جمعیت THEMIS از اهمیت بسیار مهمی برخوردار است كه در آن می توان پتانسیل را فهمید. علاوه بر آسپیرین از مصرف داروی تیكگرلر استفاده می شود.

از آنجا كه تعداد مبتلایان به دیابت در سطح جهان در حال افزایش است، باید روشهای بهبود نتایج طولانی مدت و جلوگیری از وقایع قلبی عروقی و کم خونی را ارزیابی كنیم. ”

در THEMIS، بزرگترین آزمایش بیماران مبتلا به دیابت تا به امروز، بیش از 19000 بیمار مبتلا به بیماری عروق کرونر پایدار و دیابت به طور تصادفی تيکگرلر افزوده شده به آسپرین یا دارونما اضافه شده به آسپرین مصرف کردند.

بیماران به طور متوسط بیش از سه سال پیگیری شدند. در طی آن زمان، تعداد 736 از 9،619 بیمار (7.7 درصد) که داروی تیکگرل اضافه شده به آسپرین مصرف کرده بودند،

مرگ قلبی و عروقی، انفارکتوس میوکارد یا سکته مغزی را در مقابل 818 از 9،601 بیمار (8.5 درصد) که دارونما به علاوه آسپرین مصرف کرده بودند را تجربه کردند (کاهش 10 درصدی)
همانطور که با سایر داروهای ضد پلاکت مشاهده می شود،

تیكگلر خطر خونریزی عمده (206 بیمار در مقابل 100 بیمار) و خونریزی داخل جمجمه (70 بیمار در مقابل 46 بیمار) را در مقایسه با دارونما افزایش داد.

تفاوت در خونریزی داخل جمجمه با افزایش تعداد خونریزی های آسیب دیده، که اکثر آنها در زیر جلدی قرار دارند، نه با خونریزی خودبخود یا رویه ای ایجاد می شود.

در بین شرکت کنندگان با سابقه PCI قبلی، کاهش خطر از افزایش خطرات خونریزی بیشتر است. بیمارانی که PCI دریافت کرده بودند، که معمولاً از وسایلی موسوم به استنت برای گسترش عروق کرونر و جریان خون در آنها استفاده می شود، اکثریت (58 درصد) از کل جمعیت THEMIS را تشکیل می دادند.

دیابت

در میان این بیماران در THEMIS-PCI تعداد 404 از 5،558 نفر (7.3 درصد) شرکت کننده در حال مصرف تیکگرلر به همراه آسپرین، مرگ قلبی و عروقی، انفارکتوس میوکارد یا سکته مغزی را تجربه کردند، در مقابل تعداد 480 از 5،596 (8.6 درصد) شرکت کنندگان که دارونما به همراه آسپرین مصرف کردند. (کاهش 15 درصدی.)

خونریزی عمده در 111 بیمار از 5366 بیمار (2/0 درصد) از بیماران دریافت کننده تیکگرلر و 62 از 5،564 نفر (1/1 درصد) بیمار دریافت کننده دارونما رخ داده است.

خطر خونریزی داخل جمجمه بین تیکگرلر و دارونما مشابه بود (33 بیمار در مقابل 31 بیمار، به ترتیب). تیکگرلر تعادل بسیار مطلوبتری از سود در مقابل خطر، نسبت به بیماران بدون سابقه PCI ارائه داد.
وی گفت:«نتایج ما نشان می دهد که در بین مبتلایان به دیابت و بیماری عروق کرونر پایدار، ما باید برای بیماران با سابقه استنت گذاری قبلی روی تیکگرلر متمرکز شویم. این یک گروه فرعی منطقی است که به راحتی قابل شناسایی است.»

وی افزود:«مطالعات در حال حاضر از استفاده طولانی مدت از درمان ضد پلاکت دوگانه برای بیماران مبتلا به سندرم کرونری حاد که در معرض خطر کم خونی بالا هستند

اما خطر خونریزی کم دارند پشتیبانی می کند. کار ما نشان می دهد که برای جمعیت بسیار وسیع تری از بیماران مبتلا به بیماری شریان کرونری و دیابت پایدار سودمند هستند.»

home
[/av_textblock]

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا