فرهنگی هنری

دلنوشته

در مدت زمان کوتاهی که در جریان تلاش دانشجویان واساتید گرانقدر برای لغو این مصوبه قرار گرفته ام،گفته ها و نوشته های دوستان را که افراد سرشناس زیادی مخاطبانش بودند شنیده و مطالعه کرده ام،امااکنون میخواهم افرادی را که موافق تصویب چنین طرحی بوده اند مخاطب قرار دهم، چرا و با چه ادله ای میخواهید دانشجویانی راکه مدرک کارشناسی شان را از وزارت علوم گرفته اند از حق مسلمشان محروم کنید،مگر غیر از این است که بسیاری از همین دانشجویان درآزمون وزارت بهداشت نسبت به دانشجویانی که مقطع کارشناسی شان در دانشکده های علوم پزشکی بوده است رتبه های بهتری کسب میکنند؟آیا شایسته است توان علمی این دانشجویان مورد بی توجهی قرار بگیرد؟ با شناختی که از دانشجویان علوم پایه دارم میتوانم با اطمینان اظهار نظر کنم که بسیاری از این عزیزان  برای تحصیل در این رشته ها دارای اهداف بزرگی هستند که نیل به این اهداف میتواند گام بزرگی در جهت پیشرفت ایرانمان باشد،ولی اگر این دانشجویان را در مسیر تلاش وتحقیق و پژوهش محدود کنیم،خسارات جبران ناپذیری را متحمل میشویم که کمترینشان دلسردی وناامیدی جمع کثیری از جوانان است،محدود کردن دانشجویان مستعد مانند مدفون کردن ایده های ناب در زیر خاک است، نادیده گرفتن نقش علم زیست شناسی در پیشرفت علم پزشکی امری کاملا محال است،به عبارتی این دو جدایی ناپذیرند،اگر روزی بتوان نقش پروفسور محمود بهزاد (پدر علم زیست شناسی ایران)را دراعتلای پزشکی وداروسازی ایران نادیده گرفت،آن روز میتوانید دانشجویان علوم پایه را نادیده بگیرید؛اگر روزی بتوان نقش دکتر کاظمی اشتیانی(موسس پژوهشگاه رویان)را نادیده گرفت؛آن روز میتوانید ما دانشجویان علوم پایه به ویژه زیست شناسی رانادیده بگیرید.

نویسنده:مه نور پورقلی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا