هدف آزمایش 2ME بررسی آنتی‌بادی ”IgG” است که در عفونت فعال افزایش پیدا می‌کند. آزمایش 2ME، آنتی‌بادی IgG را مورد بررسی قرار می‌دهد و از طریق آن می‌توان متوجه شد که آیا فردی به عفونت فعال یا غیرفعال بروسلوز مبتلا است یا خیر. ما در ادامه به بررسی این موضاعات می‌خواهیم بپردازیم که آزمایش 2ME چیست؟ تفسیر تست رایت و 2ME به چه صورت است؟ آزمایش تب مالت چگونه انجام می‌شود؟

مقدمه‌ای درباره‌ی 2ME

2-مرکاپتواتانول (بتا-مرکاپتواتانول، ME2، BME2، BME یا βME) یک ترکیب شیمیایی با فرمول “HOCH₂CH₂SH” است. ME یا βME، پیوندهای دی‌سولفیدی را تضعیف می‌کند و می‌تواند به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان بیولوژیکی با مهار رادیکال‌های هیدروکسیل عمل کند.

آزمایش 2ME آنتی‌بادی IgG را مورد بررسی قرار می‌دهد که در عفونت فعال افزایش پیدا می‌کند.  IgG فرم فعال کلاس آنتی‌بادی در بروسلوز است. 2ME به عنوان ماده احیاء‌کننده “IgM” را تجزیه می‌کند. درحالی که IgG به این ماده مقاوم است.

در آزمایش تب مالت، این ماده به‌طور گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ زیرا گروه هیدروکسیل حلالیت در آب ایجاد می‌کند و نوسانات را کاهش می‌دهد. به‌دلیل کاهش فشار بخار، بوی ناخوشایندی در مقایسه با تیول‌های مرتبط دارد، اما به علت خواص ویژه‌ی آن، بوی ناخوشایند نادیده گرفته می‌شود. این ماده قابلیت این را دارد که آنتی‌بادی‌های کلاس IgM را تجزیه کند به همین علت در آزمایشگاه‌های تشخیص طبی کاربرد دارد.

کاربرد 2ME

باکتری بروسلوز سبب ایجاد بیماری بروسلوز (تب مالت) می‌شود. برای بررسی عفونت فعال بیماری از تست ME2 استفاده می‌کنند. آزمایش 2ME پس از مثبت‌شدن آزمایش رایت (wright) انجام می‌شود و از طریق آن کلاس آنتی‌بادی را تشخیص می‌دهند. با این روش‌مولکول‌های IgM سرم از بین می‌روند ولی “IgA” و IgM نسبت به مواد احیاء‌کننده در غلظتی که استفاده می‌شود، مقاوم هستند. مواد احیاء‌کننده، پیوند‌های دی‌سولفیدی (_ s _s _) را به صورت”SH”، بین زنجیره‌های سنگین و سبک ایمونوگلبولین باز می‌کنند.

مهم‌ترین کاربرد آزمایش 2ME، تشخیص افتراقی بین بروسلوز فعال از غیرفعال در فردی است که تظاهر بالینی دارد، در حالیکه کشت خون یا سایر نمونه‌های فرد عاری از میکروب بروسلا است و تیتر آزمایش رایت مقدار کم را نشان می‌دهد.

بیماری تب‌ مالت یا بروسلوز چیست؟

بیماری بروسلوز یا همان تب مالت یا تب مواج، به عنوان بیماری‌های مشترک بین انسان و دام محسوب می‌شود، که عامل بیماری آن نوعی باکتری ‌باسیلی‌گرم‌منفی به نام بروسلا است. این بیماری درحیوانات با سقط جنین و در انسان‌ها با تب مواج ظاهر می‌شود، این بیماری از نظر بهداشتی و اقتصادی از اهمیت بسزایی برخوردار است.

علائم بیمار‌ی تب ‌مالت چیست؟

در درجه اول ضایعات و دردهای استخوانی مفصلی و پس از آن اختلالات عصبی بروز پیدا می‌کند. برای تشخیص این بیماری از روش‌هایی چون، محیط کشت و روش‌های سرولوژیک استفاده می‌شود که از این بین، آزمایش‌های سرولوژیک مهم‌تر و رایج‌تر است‌.

آزمایش‌های سرولوژیک با چه هدفی انجام می‌شود؟

سرم خون بیمار را به منظور یافتن آنتی‌بادی علیه بروسلا آزمایش می‌کنند که مهم‌ترین ‌آن‌ها عبارتند از: رایت (wright) 2ME و کومبس رایت(coombs wright) .

آزمایش های مرتبط با 2ME:

۱. رایت wright

۲. کومبس رایت coombs wright

آزمایش رایت (wright)  

به طور معمول در ایران از آزمایش رایت برای تشخیص تب‌ مالت استفاده می‌شود. از آنجاییکه حساسیت این آزمایش کم است، نتایج منفی کاذب زیادی مشاهده می‌شود؛ بنابراین دو آزمایش رایت (wright) و الیزا (ELISA) را در افراد مشکوک به بروسلوز مقایسه می‌کنیم. برای نمونه‌گیری بهتر است که فرد ناشتا باشد.

آنتی‌بادی‌های بروسلا از کلاس IgG/IgM/IgA هستند که در اواخر هفته دوم مرحله حاد در سرم ظاهر می‌شوند و در هفته سوم قابل تشخیص‌اند. در هفته سوم تا ششم مرحله‌ی حاد بیماری تیترشان به حداکثر خود می‌رسد؛ در اثر ابتلای به بیماری، IgM و سپس IgG ترشح می‌شود.

با بهبودی بیماری هر دو نوع آنتی‌بادی کاهش می‌یابند؛ ممکن است تیتر برای سال‌ها باقی‌بماند. همچنین افرادی که در معرض بروسلا هستند امکان وجود تیتر پایین آنتی‌بادی به‌خصوص کلاس IgM در سرمشان وجود دارد.

آزمایش رایت روش سریعی برای تشخیص بروسلا است و تغییرات تیتر آنتی‌بادی در طول مدت بیماری به پزشک برای درمان کمک می‌کند؛ ثابت‌ماندن تیتر، دال بر بیماری نیست. درصورتی که سرم حاوی همولیز باشد آزمایش رایت به‌طور کاذب ممکن است مثبت شود و چنانچه کمپلمان سرم قبل از آزمایش غیرفعال شود، ممکن است به‌طور کاذب منفی شود.

جهت کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه‌ی تشخیص تب مالت با تست رایت ویدیو زیر را تماشا کنید.

آزمایش کومبس رایت (coombs wright)

در این آزمایش نیازی نیست که فرد حتما ناشتا باشد. تست کومبس رایت را بر روی نمونه‌های بیماران بروسلوز انجام می‌دهند تا کیفیت آنتی‌بادی IgG خالص‌شده تایید شود. این تست برای تشخیص آنتی‌بادی‌های بلوکان از کلاس IgG و یا گاهی IgA انجام می‌شود که در حالت عادی منفی است، در بعضی موارد با وجود مثبت‌بودن کشت خون واکنش رایت منفی می‌شود؛ زیرا آنتی‌کرهای بلوکان در سرم وجود دارند که از کلاسIgG و یا گاهی IgA هستند و قدرت آگلوتیناسیون ندارند.

برای تشخیص این آنتی‌بادی‌ها از آنتی گاماگلوبولین انسانی که اصطلاحاً سرم کومبس نامیده می‌شود، استفاده می‌شود. این آزمایش برای تشخیص مرحله حاد و مزمن بیماری تب‌ مالت (برسلوزیس) پس از تست رایت انجام می‌شود.

هدف از انجام آزمایش 2ME چیست؟

1. آزمایش 2ME به عنوان يك آزمايش تكميلي براي تفكيك بروسلوز حاد از مزمن، همچنین تماس قبلي با آنتي‌ژن بروسلا به كار مي‌رود. درصورتی‌که تیتر آنتی‌بادی حاصل از آزمایش بالاتر از 1:80 باشد، نتیجه آزمایش مثبت در نظر گرفته‌می‌شود و نشان‌دهنده‌ی عفونت فعال در فرد است. تیترهای بالاتر از 1:160 (البته باید با علایم فرد سازگار باشد)، بیانگر عفونت در بدن فرد است. در نهایت، تیترهای بالاتر از 1:320 در مناطق بومی بیماری، حایز اهمیت است و فرد باید هر چه سریع‌تر درمان را شروع کند.

۲. در بروسلوز مزمن، تیتر آنتی‌بادی در تست رايت تغییر نمی‌کند و تیتر قبلی ثابت می‌ماند. عيني‌ترين دليل وجود عفونت فعلي يا اخير، بالا بودن تیتر آگلوتيناسيون 2ME است. در مجموع، تیتر 1:160 يا بالاتر تست رايت، حاكي از تماس قبلي با بروسلا يا آنتی‌ژن‌هایی است كه با بروسلاها واكنش متقاطع دارند. يك تیتر 1:160 يا بالاتر در تست 2ME نشان‌دهنده‌ی وجود عفونت فعلي يا اخير است.

3. سودمندترين آزمون بررسي پاسخ درماني بروسلوز به حساب می‌آید.

شرایط و نحوه نمونه‌گیری آزمایش 2ME

برای انجام این آزمایش نیاز به ناشتایی و محدودیت غذایی نیست اما باید این موضوع را مد نظر قرار داد که از مصرف استروئیدها و داروهای ضد‌التهاب پرهیز کرد. آزمایشگاه خون گرفته‌شده از بیمار را در دمای ۴ درجه سانتی‌گراد برای حداکثر ۴۸ ساعت نگهداری می‌کند و نمونه خون گرفته‌شده را از نظر میزان آنتی‌بادی IgG در سرم خون اندازه‌گیری می‌کند.

نحوه تفسیر آزمایش 2ME

این تست آنتی بادی IgG را مورد بررسی قرار می‌دهد که در عفونت فعال افزایش پیدا می‌کند. فرم فعال آنتی‌بادی در بروسلوز، کلاس IgG است. 2ME به عنوان ماده احیاء‌کننده موجب تجزیه IgM  شده درحالی‌که IgG به این ماده مقاوم است.

در نتیجه تیتر قرائت‌شده مربوط به کلاسIgG است. مثبت‌شدن تست نشان‌دهنده عفونت فعال بروسلوز است، با استفاده از این آزمایش می‌توان تاثیر آنتی‌بیوتیک مناسب را در درمان بیماری مورد سنجش و بررسی قرار داد.

در حالت کلی برای تفسیر آزمایش باید به تیتر آگلوتیناسیون توجه و حتما به پزشک مربوطه مراجعه کرد، اما به‌طور کلی می‌توان موارد زیر را مد نظر قرار داد:

اگر آزمایش رایت منفی باشد، بروسلوز وجود ندارد. اگر آزمایش رایت مثبت باشد، بروسلوز وجود دارد. اگر آزمایش 2ME منفی باشد، بروسلوز فعال است. اگر آزمایش 2ME مثبت باشد، بروسلوز مزمن است. نتایج این آزمایش بسته به شدت، علائم و… ممکن است به آزمایش‌های دیگری مثل کشت خون، سونوگرافی کبدی و کلیه‌ای و… نیاز داشته‌باشد.

نتیجه آزمایش 2ME

از این تست برای بررسی عفونت فعال بیماری بروسلوز (تب ‌مالت) که در اثر باکتر‌ی بروسلا ایجاد می‌شود، استفاده می‌کنند. این آزمایش بعد از مثبت‌شدن تست رایت (Wright) انجام می‌شود و آنتی‌بادیIgG را مورد بررسی قرار می‌دهد که در عفونت فعال افزایش پیدا می‌کند.

نام نویسنده: زهرا موحدی نسب

نام ویرایش‌گر: ریحانه ارفعی

منابع

1. http://jommid.pasteur.ac.ir/article-1-313-en.pdf
2. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC273488/