تست VDRL؛ راهی برای تشخیص سفلیس

مقدمه

آزمایش (VDRL) برای ارزیابی اینکه آیا به سفلیس مبتلا هستید یا نه، طراحی شده است. آزمایش VDRL به دنبال باکتری‌های ایجاد کننده سفلیس نیست. درعوض، آنتی بادی های بدن شما را در پاسخ به آنتی‌ژن های تولید شده توسط سلول های آسیب دیده توسط باکتری بررسی میکند. آنتی بادی نوعی پروتئین است که توسط سیستم ایمنی بدن شما تولید میشود تا با مهاجمانی مانند باکتری ها یا سموم مقابله کند. درابتدا بهتر است اطلاعاتی بیشتر در باره ی بیماری سفلیس و چگونگی بیماری زایی آن بدست بیاوریم.

سفلیس چیست؟

سفلیس نوعی عفونت مقاربتی (STI) است که نخستین بار فریتز شادین و اریش هوفمان در سال ۱۹۰۵ باکتری‌ای را که باعث این بیماری می‌شود، یعنی ترپونما پالیدیوم را شناسایی کردند. این باکتری با نفوذ به مخاط دهان یا ناحیه تناسلی منجر به آلودگی می شود.

اولین علامت سفلیس یک زخم کوچک و بدون درد است که می تواند در اندامهای جنسی، راست روده یا داخل دهان ظاهر شود. این زخم را شانکر می نامند. تشخیص سیفلیس می تواند چالش برانگیز باشد. شخصی می تواند سالها بدون هیچ گونه علائمی به آن مبتلا شود. با این حال، هر چه سفلیس زودتر کشف شود، بهتر است. این بیماری در صورت عدم درمان می تواند مشکلات جدی برای ارگان های بدن خصوصا قلب و مغز ایجاد کند.

راه های انتقال سفلیس

سفلیس فقط از طریق تماس مستقیم با سرطان های سفلیسی منتشر می شود. درد هنگام رابطه جنسی واژینال، مقعد یا دهان می توانید از طریق تماس مستقیم با یک زخم سفلیس به سفلیس مبتلا شوید. می توانید زخم هایی را در آلت تناسلی مرد، واژن یا مقعد، یا در راست روده، روی لب ها یا دهان پیدا کنید.

سفلیس می تواند از مادر آلوده به نوزاد متولد نشده اش منتقل شود. با استفاده از توالت فرنگی با شخص دیگر، پوشیدن لباس شخص دیگر یا استفاده از ظروف غذا خوردن فرد دیگر نمیتواند انتقال یابد. در حال حاضر این بیماری در زنان در حال کاهش و در مردان رو به افزایش است.

چرا پزشکان تست VDRL را انجام می‌دهند؟

در صورت احتمال ابتلا به سفلیس به احتمال زیاد پزشک آزمایش VDRL را تجویز می کند.

علائم اولیه ای که پزشک شما را وادار به انجام این ازمایش می کند شامل:

• یک زخم کوچک و بدون درد
• تورم در غدد لنفاوی نزدیک زخم

در موارد دیگر، پزشک ممکن است آزمایش سفلیس را حتما مورد بررسی قرار بدهد. حتی اگر نشانه ای از بیماربی در بیمار نباشد.دبرای مثال، اگر باردار باشید، پزشک شما سفلیس را به عنوان بخشی معمول از مراقبت های شما تجویز می کند.

• پزشک شمارا زمانی از نظر بیماری سفلیس بررسی میکند که : اگر تحت STI دیگری مانند سوزاک یا اگر به ویروس HIV آلوده شده اید یا فعالیت جنسی پرخطری انجام داده اید
• اگر قبلاً برای بیماری سیفلیس تحت درمان قرار گرفته اید، آزمایش پیگیری را برای اطمینان از تأثیر درمان و بهبود عفونت توصیه میشود.

آزمون VDRL

۳ روش اساسی در غربالگری سفلیس وجود دارد:

از آزمایش های حساس غیرپرونومالی مانند reagin سریع پلاسما (RPR) و VDRL برای غربالگری اولیه استفاده می شود،. از آزمایشات treponemal خاص مانند جذب آنتی بادی فلورسنت ترپونمال (FTA-ABS) برای تأیید تشخیص استفاده می‌شود. اهمیت این ابزارهای غربالگری با مطالعات بالینی نشان میدهد که دقت 78٪ را برای تشخیص بالینی سفلیس اولیه توسط پزشکان با تجربه نشان داده اند.

این یک آزمایش غیر اختصاصی است اما در ادامه درمان مفید است تیتر آنتی‌بادی در درمان موفقیت آمیز کاهش می‌یابد. آزمایش‌های غیرپرهپونال سریع، ساده و ارزان هستند. آن ها تنها آزمایشاتی هستند که برای کنترل روند بیماری در حین و بعد از درمان توصیه می‌شوند.

اساس تست VDRL

اساس آزمایش VDRL این است که بدن در صورت آلوده شدن آنتی بادی تولید می کند. در این آزمایش با قرار دادن سرم در آنتی ژنی که از محلول الکلی بی رنگ کاردیولیپین گوشت گاو، کلسترول و لسیتین تشکیل شده است. آنتی بادی شناسایی می شود.

این یک آزمایش کیفی برای غربالگری سیفلیس است و در حال حاضر تمام آزمایشات غیررسمی آزمایش لخته سازی است و هر دو آزمایش VDRL و RPR اصلاحات واکنش اصلی واسرمن هستند. متأسفانه در این آزمایش، آنتی بادی آنتی ژن هایی را شناسایی می کند که غیر اختصاصی هستند و در نتیجه واکنش مثبت کاذب ایجاد می ضکنند.

نحوه انجامش آزمایش VDRL

در این آزمایش، سرم گرم شده یا مایع مغزی نخاعی گرم نشده با reagin (مخلوط خالصی از لیپیدها مانند کاردیولیپین، لسیتین و کلسترول) روی لام شیشه ای مخلوط می‌شود. لخته سازی یا جمع شدن مخلوط از نظر میکروسکوپی به عنوان «واکنش پذیر» خوانده می شود (در صورت بروز جمع شدن) یا «غیر واکنشی» (در صورت عدم وجود انباشتگی) مانند آزمایش RPR، آزمایش VDRL را می توان با بررسی رقت های سریال سرم کمی کرد و می توان برای پیگیری روند بیماری از جمله پاسخ به درمان استفاده کرد. در یک فرد سالم ، آزمایش منفی است. این بدان معنی است که هیچ آنتی بادی برای ارگانیسم ایجاد کننده وجود ندارد.

موارد زیر منجر به نتایج مثبت ازمایش نادرپونمالی می شود:

• آسیب به بافت میزبان در اثر عفونت
• ایمن سازی
• بارداری
• تغییرات وابسته به سن
• بیماری های خودایمنی

آیا اگر تست VDRL مثبت شود میتوان درمورد وضعیت عفونی بیمار نظر داد؟

حتی اگر آزمایش مثبت باشد، قطعاً نمی توان در مورد وضعیت عفونی بیمار مبتلا به سفلیس نظر داد. بدون داشتن سابقه خوب و انجام برخی آزمایشات دیگر،برخی بیماری ها باعث ایجاد پدیده های آزمون مثبت کاذب می شود. این ازمایشات به عنوان آزمایش VDRL مثبت کاذب بیولوژیکی (BFP) نامیده می شود، و میزان بروز آن به طور کلی 1-2٪ است.

آزمایشات سرولوژیک فقط شواهد غیرمستقیم سفلیس را ارائه می دهد و ممکن است در صورت عدم وجود شواهد بالینی، تاریخی یا اپیدمیولوژیک سفلیس واکنش پذیر باشد. VDRL معمولاً در چند هفته اول پس از عفونت واکنش پذیر میشود، در طول سال اول به اوج خود می رسد و سپس به آرامی کاهش می یابد

در صورت عدم درمان در حدود 25٪ موارد می تواند به حالت منفی برگردد. حساسیت آزمایش های غیرپرتونمالی و ترپونمالی برای سیفلیس با طولانی شدن عفونت افزایش می یابد و از حدود 75٪ در مرحله اولیه تا تقریباً 100 in در مرحله ثانویه است.

آزمایشات سرولوژیک چه مواردی را نشان می دهد؟

آزمایشات سرولوژیک فقط شواهد غیرمستقیم سفلیس را ارائه می دهد و ممکن است در صورت عدم وجود شواهد بالینی،تاریخی یا اپیدمیولوژیک سفلیس واکنش پذیر باشد. واکنش پذیری در چنین مواردی معمولاً در رقت های کم است (8/1 <) است. با این حال، در موارد استثنایی واکنش کاذب در تیترهای بسیار بالا (حداکثر 1: 256) گزارش شده است؛ بنابراین نمی‌توان از عنوان کمی استفاده کرد.

بین واکنش مثبت کاذب و سفلیس تفاوت قائل شوید!

این امر خصوصاً در مورد افرادی که مصرف کننده مواد مخدر IV هستند، بیشتر از 10٪ دارای مثبت کاذب با عناوین> 8 هستند. واکنش‌های مثبت کاذب نیز می‌توانند با آزمایشات treponemal اتفاق بیفتند، اما این مورد نسبت به آزمایش های غیرپرانپولامال کمتر مشاهده می‌شود. بنابراین، تفسیر دقیق بالینی نتایج آزمایشات و سایر شواهد برای تشخیص مناسب لازم است.

علاوه بر واکنش BFP، یکی دیگر از عواملی که باید مورد بررسی قرار گیرد قابلیت اطمینان تکنیک و کیفیت آزمایشگاهی است که در آن انجام می‌شود. زیرا به دلیل اشتباه بودن روش یا تفسیر اشتباه، احتمال مثبت شدن افزایش می‌یابد. واکنش BFP به دلایل ذاتی است و به دلیل خطای فنی نیست. واکنش‌های BFP نسبت بالایی از همه راکتورهای VDRL را تشکیل می‌دهند. بنابراین، استفاده از تست VDRL به عنوان یک روش غربالگری به چالش کشیده می‌شود.

قبل از هرگونه نظر قطعی در مورد واکنش VDRL، لازم است که در مورد بیماری مزمن مانند موارد زیر اطلاعات کسب کنید:

• لوپوس اریتماتوز سیستمیک
• آرتریت آرتریت روماتوئید یا هر بیماری خود ایمنی یا سندرم آنتی فسفولیپید
• اعتیاد به مواد مخدر
• بیماری کبد
• بیماری های تب دار مانند مالاریا، سل، فیلاریازیس
• بارداری
• یری و ایمن سازی مثبت کاذب بیولوژیکی حکم تکرار سرولوژی سفلیس را دارد.

توصیه میشود که سرولوژی در 10 هفته تکرار شود، زیرا تا آن زمان بیشتر موارد به واکنش غیر VDRL برمیگردند. بنابراین، ما باید گزارش آزمایش را با شرایط بالینی و تاریخچه مرتبط کنیم تا یک گزارش معتبر مفید ارائه دهیم.ش

شرایط نمونه گیری برای تست VDRL

• برای انجام تست ابتدا باید آزمایش خون بدهید. خون به طور کلی از ورید موجود در چین آرنج یا پشت دست گرفته می شود.
• این نمونه خون به آزمایشگاه ارسال می شود و از نظر وجود آنتی بادی های تولید شده در نتیجه سفلیس آزمایش می شود .

آزمایش VDRL نیازی به سریع  القطع مصرف داروها ندارد. اگر پزشک شما شک داشته باشد که عفونت سفلیس به مغز شما سرایت کرده است،  علاوه بر خون، مایع نخاع شما را نیز آزمایش میکند.

• اگر آزمایش شما برای آنتی بادی های سفلیس مثبت باشد، شما احتمالاً (اما نه قطعاً) سفلیس دارید.
• اگر این اتفاق بیفتد، پزشک آزمایش دقیق تری را برای تأیید نتایج تجویز می کند.
• برای تأیید آزمایش مثبت اغلب از تست treponemal استفاده می شود.
• آزمایشات ترپونمال بررسی می کند که:

آیا سیستم ایمنی بدن شما در پاسخ مستقیم به ترپونما پالیدوم که باعث سفلیس می شود ، آنتی بادی خاصی تولید کرده است یا خیر.

مترجم و تهیه کننده: راضیه شیرگیر

منابع:

1. https://www.healthline.com/health/vdrl-test#outlook
2. https://www.healthline.com/health/std/syphilis#testing
3. https://www.cdc.gov/std/syphilis/stdfact-syphilis.htm
4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3312652/