تکنیک های آزمایشگاهی

تست انسولین و دیابت

تست انسولین

مقدمه:

کنترل قند خون در بدن تحت کنترل مکانیسم­های مختلف انجام می­گیرد که مهمترین آن، هورمون انسولین است.

قند خون باید در حالت نرمال باشد تا در کنار تاثیر مثبت برای تامین انرژی، منجر به مشکلاتی در بدن و عملکرد اندام­های بدن نشود.

این تصور برای اغلب مردم وجود دارد که آزمایش انسولین تنها برای تعیین وضعیت قند خون و در افراد دیابتی انجام می­شود

اما جالب است بدانید که این تست با اهداف مختلف انجام می­شود. زمانی که متخصص علائمی در شما مشاهده کند

که حتما یک سر آن به قند خون ربط دارد، انجام آزمایش انسولین را برای شما ضروری می­داند.

براساس داده­های به دست آمده از این تست، می­توان اطلاعات زیادی به دست آورد

.انسولین، هورمونی است که توسط سلول­های بتا جزایر لانگرهانس پانکراس تولید می­شود.

نقش آن تنظیم متابولیسم کربوهیدرات­ها با همکاری کبد،

بافت چربی و سایر سلول­های هدف است. انسولین مسئول حفظ پایدار میزان گلوکز خون در محدوده معین است.

میزان ترشح انسولین عمدتا توسط میزان گلوکز خون تنظیم می­شود،

اگرچه توسط برخی هورمون­ها، سیستم عصبی اتونوموس و وضعیت تغذیه نیز تحت تاثیر قرار گرفته می­گیرد.

انجام آزمایش انسولین خون برای تشخیص وجود تومور جزایر لانگرهانس پانکراس ارزشمند است.

از این تست همچنین برای ارزیابی علت افت قند خون ناشتا و افتراق نئوپلاسم­ها استفاده می­شود. اندازه گیری انسولین معمولا همراه با سایر آزمایش­های مرتبط مانند GTT و FBS انجام می­شود.

تست insulin چیست؟

آزمایش انسولین که به آن آزمایش ناشتا انسولین نیز گفته می­شود برای کمک به ارزیابی تولید انسولین توسط سلول­های بتا در پانکراس کاربرد دارد.

از این آزمایش برای کمک به تشخیص وجود تومور تولید کننده انسولین در سلول­های جزایر پانکراس (انسولینوم) استفاده می­شود.

از آزمایش insulin برای تعیین علت قند خون پایین (هیپوگلیسمی) در افراد استفاده می­شود

و برای شناسایی مقاومت به انسولین یا کمک به تعیین این­که چه زمانی فرد مبتلا به دیابت نوع 2 نیاز به مصرف انسولین برای مکمل داروهای خوراکی دارد، می­تواند کاربرد داشته باشد.

هنگامی که قند خون پایین دارید و این وضعیت با علائمی مانند تعریق ، تنگی نفس ، سرگیجه ، غش و افتادگی همراه است،

از آزمایش انسولین برای بررسی علت بروز این شرایط استفاده می­شود.

این تست همچنین هنگامی که مبتلا به دیابت هستید و پزشک مراقبت بهداشت شما می­خواهد بر تولید انسولین شما نظارت کند،

و گاهی اوقات هنگامی که گمان می­رود مقاومت به انسولین دارید، استفاده می­شود.

در این آزمایش  چه چیزی بررسی می­شود؟

سطح انسولین و گلوکز خون باید متعادل باشد. بعد از غذا معمولاً کربوهیدرات­ها به گلوکز و قندهای ساده دیگر تقسیم می­شوند.

این قند ها به داخل خون جذب می­شوند و باعث بالا رفتن سطح قند خون می­شوند که به نوبه خود پانکراس را به ترشح انسولین به خون تحریک می­کند.

با حرکت گلوکز به سلول­ها ، سطح قند خون کاهش می­یابد و آزاد شدن انسولین توسط لوزالمعده کاهش می­یابد.

اگر فرد قادر به تولید انسولین کافی نباشد یا سلول­های بدن در برابر اثرات آن (مقاومت به انسولین) مقاوم باشند ،

گلوکز نمی­تواند به بیشتر سلول­های بدن برسد و سلول­ها از گرسنگی در می­آیند. در همین حال ، قند خون به سطح ناسالمی می­رسد.

این می­تواند باعث اختلال در فرایندهای متابولیک طبیعی شود که منجر به اختلالات و عوارض مختلفی از جمله بیماری کلیه ، بیماری قلبی عروقی و مشکلات بینایی و عصبی می­شود.

چند نوع دیابت داریم؟

دیابت ، نوعی اختلال همراه با سطح بالای گلوکز و کاهش اثرات انسولین ، می­تواند یک وضعیت خطرناک برای زندگی باشد.

افراد مبتلا به دیابت نوع 1 انسولین بسیار کمی تولید می­کنند و بنابراین در نهایت نیاز به مکمل انسولین دارند.

دیابت نوع 2 به طور کلی با مقاومت به انسولین مرتبط است که با گذشت زمان افزایش می­یابد.

با مقاومت به انسولین ، بسیاری از سلول­های بدن قادر به پاسخگویی به اثرات انسولین نیستند و باعث می­شوند گلوکز در خون باقی بماند.

بدن با تولید مقادیر اضافی هورمون جبران می­کند. این امر منجر به سطح بالای انسولین در خون (هایپرینسولینمی) و تحریک بیش از حد برخی از بافت­هایی که به انسولین حساس باقی مانده­اند می­شود.

با گذشت زمان ، این فرایند باعث عدم تعادل در رابطه بین گلوکز و انسولین می­شود و بدون درمان ممکن است

در نهایت باعث عوارض پزشکی در بخش­های مختلف بدن شود.علاوه بر دیابت نوع 2 ،

مقاومت به انسولین ممکن است در مبتلایان به سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) ،

پیش دیابت یا بیماری قلبی ، سندرم متابولیک ، آکانتوز نیگریکان و اختلالات مرتبط با غده هیپوفیز یا آدرنال مشاهده شود.

تست انسولین

 

به غیر از مقاومت به انسولین ، پرفشاری خون در افراد مبتلا به تومور سلول­های جزایر در لوزالمعده (انسولینوما) یا مقدار زیادی انسولین تجویز شده (اگزوژن) مشاهده می­شود.

هایپرینسولینمی باعث قند خون کم (هیپوگلیسمی) می­شود که می­تواند منجر به تعریق ، تپش قلب ، گرسنگی ، گیجی ، تاری دید ، سرگیجه ، غش و تشنج شود.

از آن­جا که مغز به عنوان منبع انرژی به قند خون وابسته است ، محرومیت شدید گلوکز به دلیل هایپیرینسولینمی می­تواند نسبتاً سریع منجر به شوک انسولین و مرگ شود.

 

هدف از انجام تست چیست؟

هدف از انجام این آزمایش عبارتست از:

  • ارزیابی تولید انسولین توسط سلول­های بتا پانکراس
  • تشخیص وجود تومور تولید کننده انسولین در سلول­های جزایر پانکراس
  • تعیین علت افت قند خون
  • تشخیص مقاومت به انسولین
  • تعیین زمان مصرف انسولین خوراکی در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2

از این آزمایش چگونه استفاده می­شود؟

آزمایش انسولین ممکن است برای کمک به تشخیص موارد زیر استفاده شود:

  • انسولینوما را تشخیص دهد ، تأیید کند که برداشتن تومور موفقیت آمیز بوده است ، و یا برای عود مجدد بیماری کنترل داشته باشد
  • تشخیص علت کمبود قند خون در فرد با علائم و نشانه­های پایین بودن قند خون
  • مقاومت به انسولین را مشخص کند
  • میزان insulin تولید شده توسط سلول­های بتا در پانکراس (درون­زا) را کنترل کند.
  • در این حالت ممکن است یک تست C-peptide نیز انجام شود.
  • انسولین و پپتید C توسط بدن با همان سرعت بخشی از تبدیل پروینسولین به انسولین در پانکراس تولید می­شود.

هر دو آزمایش ممکن است زمانی سفارش داده شود که پزشک متخصص ارزیابی کند چه مقدار insulin در بدن توسط بدن ساخته می­شود

و چه مقدار از منابع خارجی (برون­زا) از قبیل تزریق انسولین وجود دارد.

آزمایش insulin، میزان این هورمون را از هر دو منبع اندازه­گیری می کند در حالی که آزمایش C- پپتید نشان­دهنده insulin تولید شده از لوزالمعده است.

  • مشخص کندد که یک فرد دیابتی نوع 2 نیاز به شروع مصرف insulin برای مکمل داروهای خوراکی دارد
  • تعیین اندازه­گیری و نظارت بر موفقیت پیوند سلول­های جزایر در نظر گرفته شده برای بازگرداندن توانایی ساخت insulin ، با اندازه­گیری ظرفیت تولید insulin در پیوند

 

این تست چه زمانی درخواست می‌شود؟

در موارد زیر به انجام آزمایش insulin نیاز است:

  • افت قند خون کم همراه با علائمی مانند تعریق، تپش قلب، سرگیجه و غش
  • ارزیابی تولید insulin توسط پانکراس در بیماران مبتلا دیابت نوع 2
  • شک بالینی به وجود مقاومت به انسولین

تست‌های آزمایشگاهی مکمل این آزمایش کدامند؟

C-peptide, Blood Sugar (BS), Fasting Blood Sugar (FBS), Oral Glucose Tolerance Test (OGTT)

چه نوع نمونه‌ای برای این تست درخواست می‌شود؟

نمونه خون

مراجعه کننده قبل از انجام آزمایش باید چه شرایطی را رعایت کند؟

معمولاً قبل از انجام این تست نیاز به رعایت شرایط ناشتایی می­باشد.

نحوه جمع‌آوری نمونه چگونه است؟

برای این آزمایش، خون­گیری از ورید بازویی انجام می­شود.

قبل از نمونه­گیری، فرد مراجعه کننده باید داروهایی که مصرف می کند به همراه آخرین زمان مصرف دارو را به اطلاع پرسنل نمونه گیر در آزمایشگاه برساند.

روش انجام تست چیست؟

برای انجام این آزمایش از روش­های زیر استفاده می­شود:

  • Electrochemiluminescence immunoassay (ECLIA)
  • Chemiluminescence immunoassay (CLIA)
  • Enzyme immunoassay (EIA)

نتایج این آزمایش  چه چیزی را نشان می­دهد؟

سطح insulin باید در کنار سایر آزمایشات مرتبط مثل قند خون و آزمایش c پپتید ارزیابی شود.

نتایج می­تواند به شرح زیر باشد:

  • بیماری میزان insulin میزان قند خون ناشتا
  • سالم و بدون بیماری نرمال نرمال
  • مقاومت به insulin
  • بالا نرمال و یا تا حدودی بالا
  • insulin کافی توسط سلول­های بتا تولید نشده (همان طور که به طور مثال در دیابت و پانکراتیت مشاهده می­شود) پایین بالاقندگلوکز

 

چه عواملی باعث تداخل و ایجاد نتایج کاذب در انجام تست می‌شود؟

  • مصرف خوراکی یا تزریقی داروهای کاهنده قند خون موجب افزایش insulin با مقادیر کم پپتید Cمی­شود.
  • تجویز رادیوایزوتوپ­ها ممکن است بر نتایج آزمایش اثر بگذارد.
  • در سه ماهه دوم تا سوم بارداری، مقاومت نسبی به insulin همراه با کاهش پیش­رونده قند خون ایجاد می­شود.
  • داروهایی که می­توانند میزان insulin را افزایش دهند عبارتند از: داروهای ضد بارداری خوراکی،                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                   استوهگزامید، آدنوزین، آلبوترول، آمینواسیدها، آسپیرین، بکلومتازون، گلوکونات کلسیم، کانابیس، کاپتوپریل، کلروپروپامید، کلرتالیدون، دفروکسامین، گلیمپراید، گلی پیزاید،                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  هورمون رشد انسانی، هیدروکلروتیازید، انسولین، اینترفرون آلفا 2a، ایزوپروترنول، لوودوپا، لیزینوپریل، مدروکسی پروژسترون، مژسترول،                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                 متیل پردنیزولون، متوپرولول، نیاسین، نیکوتینیک اسید، نوراتیندرون، پریندوپریل، پرازوسین، پردنیزولون، پردنیزون ، کینین، ریفامپین، ریتودرین سکرتین، اسپیرونولاکتون، استرپتوزوسین، تربوتالین، تولازامید، تولبوتامید، تری کلرمتیازید، وراپامیل.
  • داروهایی که می­توانند میزان insulin را کاهش دهند عبارتند از: آکاربوز، استوهگزامید، کلسیتونین، کلرپروپامید، سایمتیدین،                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                     کلوفیبرات، استروژن کونژوگه، دیازوکسید، دیلتیازم، دوکسازوسین، انالاپریل، اسید اتاکرینیک، اتر، فوروزماید، هیدروکلروتیازید، متفورمین، میدازولام، مورفین، نیاسین، نیفدیپین، اکتروتید، فنی توئین، پرازوسین، پروپرانولول، پسیلیوم، تولازامید، تولبوتامید.

نتایج این تست چگونه گزارش می‌شود؟

میزان طبیعی insulin در آزمایشگاه وحید بر حسب µU/ml بصورت ذیل می­باشد، اگرچه این میزان در هر آزمایشگاه و هر سن و جنس متفاوت است.

2.6 – 24.9

افزایش مقدار insulin در موارد زیر مشاهده می‌شود:

  • تومور جزایر لانگرهانس پانکراس
  • دیابت نوع 2 درمان نشده
  • آکرومگالی
  • سندروم کوشینگ
  • چاقی (شایع­ترین علت)
  • هایپرپلازی سلول­های جزایر لانگرهانس پانکراس

کاهش insulin در موارد زیر مشاهده می‌شود:

  • دیابت نوع 1
  • کم کاری هیپوفیز

گردآورنده: یگانه مشایخ

منابع:

 

https://vahidlab.ir/insulin/

https://www.anyazma.com/different-applications-of-insulin-testing/

https://medlineplus.gov/lab-tests/insulin-in-blood/

https://www.accesalabs.com/Insulin-Test

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا