علمی

ترمیم عصب های اسیب دیده به کمک پلاکت ها

 گروهی از دانشمندان راهی یافته اند که عصب های محیطی اسیب دیده را با استقاده از از زیست مواد مهندسی شده و پلاکت ها ترمیم کنند . اسیب رسیدن به عصب ها بک مشکل جدی هست که بین ۶ تا ۱۰ درصد جمعیت جهان را تحت تاثیر قرار داده است . این شکل به خاطر ایجاد دردهای شدید و مزمن ساده ترین فعالیت های روز مره را مختل میکند واز کیفیت زندگی میکاهد .

مهمترین دلیل اسیب عصب جراحت های نخاعی هستند که در اثر تصادف یا تروما ایجاد میشوند ویا میتوانند ناشی از مشکلاتی نظیر دیابت ، سندرم گیلن باره ، سندرم نونل کارپال باشند . درمان های در دسترس کنونی برای اعصاب اسیب دیده استفاده از پلاکت هارا شامل میشود .

 

پلاکت ها و نقطه ضعف این روش

 

پلاکت ها اجزایی از خون هستند که پس از پارگی عروق خونی به لخته شدن خون کمک میکنند. قابلیت بازسازی پلاکت ها به سطح پروتیین هایی موسوم به عوامل رشد بستگی دارد که در محل اسیب دیده ترشح میشود . این موضوع ثابت شده است که عوامل رشد پلاکت دریک شرایط بالینی انتقال تفکیک سلول های عصب را سهولت می بخشند . که در هر حال یک اشکال عمده این روش این است که پلاکت هابه سرعت در مایعات بدن پراکنده میشوند وازبین می روند بنابراین رشد بافت را محدود می کنند .

 

هیدروژل راه حلی برای این مشکل

 

یک راه حل منطقی برای این مشکل منتشر شدن کنترل شده عوامل رشد از پلاکت ها درمحل اسیب هست . گروهی از دانشمندان روش جدیدی برای این کار اراِیه کرده اند ، انها پلاکت ها را دریک هیدروژل چاپ سه بعدی محبوس کردند که هردو پلیمر قابل تجزیه زیستی موسوم به پلاتین متاکریلات (GelMA ) و پلی اتیلن گلیکول دی اکریلات (PEGDA) ساخته شده است .

این دو پلیمر میتوانتد شبکه پیچیده ای از زنجیره های پلیمری را ایجاد کنند ، که پلاکت ها دران محبوس میشوند تا انتشار عامل رشد و فعالیت زیستی تحت کنترل دراید. پلاکت ها در عرض چند دقیقه فعال میشود و عوامل رشد را منتشر میکنند . بنابراین هنگام اماده سازی پلاکت باید انها را تا جایی که امکان دارد با سرعت محصور کرد تا میزان اسیب پذیری انها نسبت به محرک خارجی کاهش یابد .

 

دست آورد های این تحقیق

 

دانشمندان با درنظر داشتن این موضوع از روش سریع چاپ زیستی سه بعدی استفاده کردند . و یک محرک نوری را نیز به کار بردند و توانستند هیدروژل را تنها دریک و نیم دقیقه بسازند . و خطر احتمال در عملکرد به دلیل فعالیت ناخواسته را به حداقل برسانند .بررسی ها نشان دادند که پلاکت های محصور شده غیر فعال باقی بمانند .برای مثال پلاکت های محصور شده حداقل به مدت یک هفته هورمون رشد را منتشر نکردند .اما در ظرف ازمایشگاهی طی چند ساعت کاملا فعال شدند .

دانشمندان در مقاله این پژوهش نوشتند : ممکن است این موضوع به خاطر شبکه نانو مقیاس هیدروژل باشد که نه تنها جلوی انتشار محرک خارجی را می گیرد . بلکه خطر فعالیت ناشی از تماس میان پلاکت ها را نیز کاهش می دهد . دانشمندان توانایی این هیدروژل را در ترمیم عصب های درون جانداری ازمایش کردند . و دریافتند که ترمیم عصب های درون جانداری ازمایش کردند و دریافتند که ترمیم عصب با کمک این هیدروژل بهتر صورت می گیرد .وبهبودی قابل توجهی در توانایی عصب های احیاء شده تقریبا دوبرابر بود که عملکرد مطلوب عصب هایی را نشان میدهند که با ادغام پلاکت ها و هیدروژن ترمیم شده اند . در ادامه مقاله این پژوهش امده است این پژوهش نقش مهم پلاکت ها را در بهبود ترمیم عصب ها و بازیابی انها نشان میدهند و راه را برای پژوهش های اینده هموار میکند .

گرداورنده : راضیه حجت

منبع

Advanced Functional Materials

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن
دکمه بازگشت به بالا