فهرست مطالب
زنگ خطری برای بزرگسالان! در دنیای مدرن به دلیل پیشرفت روز افزون فناوری، ابداع و تولید ابزار مختلف در همهی زمینهها، افراد بدون نیاز به تحرک زیاد بسیاری از کارهای روزانه خود را انجام می دهند و ضروری ترین نیازهای خود را برطرف می کنند. البته این موضوع چالشهایی را به وجود آورده است که یکی از آنها عواقبی سهمگین به همراه دارد که مهمترین اصل برای ما، یعنی حیات را به خطر می اندازد. همهی موجودات بر روی کرهی زمین میل به حیات دارند و انسان همیشه در تلاش بوده است عواملی که باعث تهدید حیات انسان میشود را از بین ببرد.
اکنون یکی از چالشهایی که انسان امروزی با آن در زمینه حفظ حیات خود مواجه هست سکتههای مغزی و قلبی مخصوصا در سنین پایین است. آیا سکتههای قلبی و مغزی در سنین بالا اتفاق می افتند؟ پس دلیل سکتهی مغزی در سنین پایین چیست؟
چگونه می توان ریسک سکتهی مغزی را کاهش داد؟
افراد بالغ زیر 60 سال که 8 ساعت یا بیشتر از اوقات فراغت خود را بر روی استفاده از کامپیوتر، دیدن تلویزیون یا مطالعه سپری میکنند و در فعالیتهای جسمانی به صورت خیلی کم شرکت میکنند، احتمال سکته مغزی در آنها افزایش می یابد. افزایش فعالیت های جسمانی میتواند باعث برطرف شدن و یا کاهش احتمال سکته مغزی ناشی از بی تحرکی طولانی مدت شود. جامعه سلامت در تلاش هست که فعالیتهای جسمانی را افزایش بدهند و زمان کم تحرکی به مدت طولانی را دربزرگسالان زیر 60 سال کاهش بدهند تا احتمال سکته مغزی کاهش پیدا کند.
چه کسانی بیشتر در معرض سکتهی مغزی هستند؟
طبق تحقیقات جدید انجمن سکته مغزی و قلبی آمریکا که در مورد سکته مغزی منتشر کردهاند، بزرگسالان زیر 60 سال که در اوقات فراغت (شامل استفاده از کامپیوتر، تلویزیون، یا مطالعه است) فعالیت جسمانی کمی انجام میدهند، ریسک سکته مغزی در آنها از کسانی که از نظر جسمانی فعال تر هستند، بیشتر است.
طبق آمار به دست آمده، بزرگسالان آمریکایی به طور میانگین 10.5 ساعت در روز را در شبکههای مختلف مانند گوشی همراه هوشمند، کامپیوترها یا تماشای تلویزیون سپری میکنند و افراد بین 50 تا 64 سال بیشتر از هر ردهی سنی زمان بیشتری را برای استفاده از شبکهها صرف میکنند.
دادهها همچنین نشان میدهد که سکته مغزی در سال 2010 در بین بزرگسالان 65 سال به بالا روند کاهشی داشته است. البته، مرگ به علت سکته مغزی در میان بزرگسالان جوان تر در حدود سنی 35 تا 64 سال به طرز قابل چشمگیری افزایش یافته است به طوریکه در سال 2010 از 14.7 نفر در 100,000 افراد بالغ به 15.4نفردر 100,000 نفر درسال 2016 رسیده است.
تحقیقات قبلی نشان میدهند که هر چه بیشتر بزرگسالان کم تحرکی طولانی مدت داشته باشند، احتمال ریسک بیماریهای قلبی –عروقی به علاوه سکته مغزی بیشتر میشود و نزدیک به9 مورد از 10 مورد سکته مغزی به ثبت رسیده به عوامل خطر آفرینی مانند رفتارهای کم تحرکی نسبت داده میشود.
دراصل کم تحرکی مدت زمانی است که فعالیت هایی که در طول بیداری در حالت نشسته یا دراز کشیدن انجام میشود. اوقاتی که به تحرک کم تر نیاز دارند با فعالیتهای کم تحرک که در زمان کار انجام میشود متفاوت است. مهم است درک کنیم که آیا مقدار زیادی کم تحرکی میتواند منجر به سکته در افراد جوان شود؟چرا که یک ضربه میتواند منجر به مرگ زودرس و یا به طور قابل توجهی به عملکرد و کیفیت زندگی زیان برساند.
دستهبندی اوقاتی که نیاز ب تحرک کم دارند
دانشمندان بر روی مدت زمانی که در طول روز به اوقات فراغتی که نیاز به تحرک کم تر نیاز دارند مانند استفاده از کامپیوتر، مطالعه کردن و تماشای تلویزیون سپری میشود، بررسیهایی انجام دادند و آنها را به چند دسته که کم تراز4 ساعت در طول روز، 4تا 6 ساعت ، 6 تا 8 ساعت و 8 ساعت یا بیشتر تقسیم بندی کردند. همچنین فعالیتهای بدنی را به 4 دسته تقسیم بندی کردند که پایینترین چارک آن کمترین فعالیت جسمی قرار دارد و معادل 10 دقیقه یا کمتر، پیاده روی در طول روزاست. 10 دقیقه پیاده روی کم تر از نصف زمانی است که انجمن قلب آمریکا تعیین کرده است.
طبق تحقیقات انجام شده بزرگسالان زیر 60 سال که مدت فعالیت جسمانی کمتری نسبت به بقیهی افراد داشتند، احتمال سکته مغزی آن ها چند برابر بقیه است. فعالیتهای بدنی مهمترین عامل برای جلوگیری از سکته مغزی است و از مضررات کم تحرکی به مدت طولانی جلوگیری میکند.
دانشمندان معتقد هستند که بزرگسالان باید حداقل 2.5 ساعت را در هفته فعالیت فیزیکی داشته باشند.
ملیکا شعاعی
ویراستار:مونا اکبری احمدآبادی
منبع: